Ο τουρκικός στρατός επιχειρεί -επισήμως- στην Συρία κατά του «Ισλαμικού Κράτους». Ο πρόεδρος Ερντογαν όμως επιδιώκει και έναν άλλο στόχο, γράφει σε ανταπόκρισή του από την Τουρκία το Spiegel.

Για τους Τούρκους αντιπολιτευόμενους η εισβολή του τουρκικού στρατού στη Συρία είναι μια περιπέτεια με άγνωστη έκβαση, μια επιχείρηση αυτοκτονίας, όπως είπε στο γερμανικό περιοδικό ο πρώην πρέσβης της Τουρκίας στην Ουάσινγκτον Φαρούκ Λογκόγλου. Για τον Μεχμέτ Νατσί Μποσταντσί, τον αντιπρόεδρο του κυβερνώντος τουρκικού κόμματος ΑΚP αντίθετα πρόκειται για επίδειξη δύναμης, για «μια έκφραση της αποφασιστικότητας και της ισχύος των ενόπλων δυνάμεών μας.»

Ο πρόεδρος Ερντογάν επιθυμεί να στείλει ένα μήνυμα με την επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη» κατά τo Spiegel: Μπορεί ο τουρκικός στρατός να έχει χάσει τους μισούς από τους στρατηγούς και τους ναυάρχους μολαταύτα είναι σε θέση να διεξαγάγει τη μεγαλύτερη επιχείρησης της νεότερης ιστορίας του. «Tο ηθικό των ενόπλων μας δυνάμεων είναι ακμαίο», όπως τόνισε στο γερμανικό περιοδικό ο Μποσταντσί.

Εν τω μεταξύ η προέλαση των Τούρκων στη Συρία έχει περιπέσει σε στασιμότητα. Το λόγο εξηγεί ο πρώην πρέσβης της Τουρκίας Ουάσινγκτν Λογκόγλου. «Ο Ερντογάν έστειλε τους στρατιώτες μας στη Συρία χωρίς να εξηγήσει τι θέλει να επιτύχει εκεί.» Η απόφαση να εκτοπίσει το «Ισλαμικό Κράτος» από τα σύνορα της Τουρκίας ήταν ορθή. Τώρα όμως δεν γνωρίζει κανείς στην κυβέρνηση τι πρέπει να γίνει, ποιός είναι ο στόχος, συμπληρώνει.

Ο τουρκικός στρατός από κοινού με τους αντάρτες του Απελευθερωτικού Συριακού Στρατού κατάφερε τον Αύγουστο να απελευθερώσει την πόλη Γιαράμπουλους από τους ισλαμιστές. Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών δηλώνει ότι από κοινού και πάλι θα πρέπει να προστατεύσουν τις απελευθερωθείσες περιοχές. Ο Λογκόγλου το χαρακτηρίζει όμως φάρσα. «Πως μπορούν μερικές εκατοντάδες ανταρτών να φυλάξουν μια περιοχή εκατοντάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων εν μέσω ενός ασύμμετρου πολέμου;» είπε στο Spiegel. Εξέφρασε δε και το φόβο ότι η Τουρκία θα μπορούσε εμπλακεί με χιλιάδες στρατιώτες σε μιαν αναμέτρηση για χρόνια.

Η τουρκική κυβέρνηση δεν κρύβει ότι η επέμβαση στη Συρία δεν αφορούσε μόνο το «Ισλαμικό Κράτος», αλλά εξίσου τουλάχιστον και τις κουρδικές Μονάδες Λαϊκής Άμυνας (ΜΛΑ), το συριακό δηλαδή παρακλάδι του απαγορευμένου στην Τουρκία Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (PKK).

Με την επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη» ο Ερντογάν μετέφερε το κουρδικό στη Συρία, λέει στο Spiegel ο διοικητής του PKK Σαμπρό Οκ. (σημ. το όνομα έχει περικοπεί για ευνόητους λόγους). Ο Ερντογάν θα ήθελε να στρέψει τους Σουνίτες, τους Σιίτες και τους Αλβίτες εναντίον αλλήλων. «Οργανώνει ανοιχτά ένα πόλεμο δογμάτων», όπως λέει στο γερμανικό περιοδικό και συμπληρώνει ότι η οργάνωσή του θα μπορούσε να επεκτείνει τις επιχειρήσεις της στη Συρία: «To PKK αγωνίστηκε κατά του «Ισλαμικού κράτος» και δεν πρόκειται να ανεχτεί σφαγές κατά των Κούρδων εκεί.»

Οι ΗΠΑ, οι οποίες έχουν κατατάξει το PKK στις τρομοκρατικές οργανώσεις, θεωρούν όμως το συριακό παρακλάδι του, δηλαδή τις κουρδικές Μονάδες Λαϊκής Άμυνας (ΜΛΑ), εταίρο στον αγώνα κατά του «Ισλαμικού Κράτους» και ελπίζουν να διαμεσολαβήσουν μεταξύ Τούρκων και Κούρδων. Η Τουρκία όμως το απορρίπτει. «Δεν βλέπουμε καμιά διαφορά μεταξύ τους. Η τρομοκρατία δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με τρομοκράτες», λέει ο υπουργός Εξωτερικών Μεβλέτ Τσαβούσογλου.

Η Τουρκία έχει κάνει τους τελευταίους μήνες πλήρη στροφή στη Συρία: Για πολύ καιρό ο Ερντογαν πίεζε στην διεθνή κοινότητα να ανατρέψει τον Ασαντ. Από τότε όμως που συμπράττει με τον Πούτιν η κυβέρνησή του δείχνει διάθεση συμβιβασμού. Ο πρωθυπουργός Μπιναλί Γιλντιρίμ έχει διακηρύξει ότι δέχεται κυβέρνηση υπό τον Ασαντ ως μεταβατική. Και επέδειξε αυτοσυγκράτηση στον να επικρίνει τον βομβαρδισμό της ανθρωπιστικής εφοδιοπομπής από τη συριακή κυβέρνηση. Η προτεραιότητά της στη Συρία είναι εν τω μεταξύ οι Κούρδοι.

Τη Δευτέρα ο Ερντογάν υποδέχεται τον ομόλογό του Πούτιν στην Κωνσταντινούπολη. Παρατηρητές πιστεύουν ότι οι δύο πρόεδροι θα μπορούσαν να συμφωνήσουν στο σταματήσει η συριακή κυβέρνηση την υποστήριξη των κουρδικών ομάδων και ως αντάλλαγμα η Άγκυρα θα προσφέρει στον Πούτιν και τον Ασαντ το Χαλέπι, καταλήγει η ανταπόκριση του Spiegel από την Τουρκία.