Οι πληροφορίες ήταν ανέκαθεν αποφασιστικής σημασίας παράγοντας για την εξέλιξη μιας σύγκρουσης, καθώς οι κινήσεις του εχθρού είναι αναγκαστικά ο βασικότερος αντίπαλος.
Κι έτσι ήδη από πολύ νωρίς στην ιστορία του, ο άνθρωπος προσπάθησε να σκεφτεί δημιουργικότερους τρόπους για να αποσπά ευαίσθητες πληροφορίες από τον άλλο, καταλήγοντας κάποιες φορές να υπερβαίνει ακόμα και τον εαυτό του.
Ιστορίες που αποκαλύπτουν δηλαδή πόσο ενδιαφέρον ήταν το παρελθόν μας…
Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος και οι σαρδέλες του
Ο Μεγάλος Πόλεμος διεξαγόταν ταυτοχρόνως σε πολλά επίπεδα και η κατασκοπεία ήταν ίσως το σφοδρότερο πεδίο αντιπαράθεσης των παγκόσμιων δυνάμεων, εκεί που έδωσαν τα πάντα δηλαδή σε όρους δαιμόνιας συλλογιστικής. Μια εφευρετικότατη μέθοδος έφερε μάλιστα γερμανική σφραγίδα και βασιζόταν στο εμπόριο σαρδέλας!
Ο Λουντοβίκο Ζέντερ, γέννημα θρέμμα της Λίμα του Περού και γιος νορβηγών μεταναστών, κατέφτασε το 1914 στη Γλασκώβη ως εισαγωγέας/εξαγωγέας και παρήγγειλε αμέσως μια μεγάλη ποσότητα νορβηγικών σαρδέλων, ώστε να τις πάρει μαζί του κάποια στιγμή στο Περού. Ο Ζέντερ ξαπέστελνε τηλεγραφήματα με το τσουβάλι στο Όσλο, γνωστό κέντρο της γερμανικής κατασκοπείας, έχοντας την εισαγωγή σαρδέλας ως κάλυψη.
Η όλη επιχείρηση αποκαλύφθηκε μάλιστα από ένα μικρό λάθος στο στήσιμό της, καθώς ήταν η λάθος εποχή για σαρδέλες! Οι Βρετανοί ανακάλυψαν ότι η ανταλλαγή τηλεγραφημάτων δεν αφορούσε στις σαρδέλες, αλλά στις κινήσεις του αγγλικού στόλου. Ο Ζέντερ καταδικάστηκε για κατασκοπεία και εκτελέστηκε στον Πύργο του Λονδίνου το 1916 ως ο τελευταίος κατάσκοπος που θανατώθηκε εκεί κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου…
Οι μουσικοί κατάσκοποι του Μεσαίωνα
Στα μεσαιωνικά χρόνια, οι καλοί μουσικοί έβγαζαν τα προς το ζην περιδιαβαίνοντας τις βασιλικές αυλές της Ευρώπης. Και καθώς όλοι τους θεωρούσαν ακίνδυνους ψυχαγωγούς της αριστοκρατίας, ήταν το ιδανικό υλικό για κατασκοπεία, αφού ήταν υπεράνω υποψίας και μπορούσαν να μπαινοβγαίνουν ανενόχλητοι στα μεγάλα σαλόνια.
Μια χαρακτηριστική περίπτωση ήταν ο κατάσκοπος Πιερ Αλαμίρ, γνωστότατος μουσικός και αναγνωρισμένος μουσουργός, ο οποίος επιστρατεύτηκε στην κατασκοπεία το 1515 από τον σύμβουλο του Ερρίκου Ζ’, καρδινάλιο Τόμας Γούλσεϊ. Ο Αλαμίρ συγκέντρωνε πληροφορίες για τους εχθρούς του βασιλιά κατά τις εμφύλιες περιπέτειες του Πολέμου των Ρόδων, γινόμενος στενός κορσές στον Οίκο της Υόρκης.
Σε μια περίεργη τροπή της μοίρας όμως, ο Αλαμίρ λειτουργούσε ως διπλός πράκτορας, μεταφέροντας πληροφορίες και στις δύο αντιμαχόμενες δυναστείες. Κάποια στιγμή ο Οίκος των Λάνκαστερ σταμάτησε να τον εμπιστεύεται και μετά το 1516 δεν ξαναγύρισε ποτέ στη Βρετανία, καθώς τώρα φοβόταν για τη ζωή του…
Οι ναζί στρατηγοί του Τρεντ Παρκ
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όσοι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι των Γερμανών έπεφταν σε βρετανικά χέρια αντιμετωπίζονταν με απίστευτη ευγένεια. Ή έτσι πίστευαν τουλάχιστον! Κάποια στιγμή, όχι λιγότερα από 59 μεγαλοστελέχη του γερμανικού στρατού κρατούνταν αιχμάλωτοι σε μια πολυτελέστατη κατοικία που ονομαζόταν Τρεντ Παρκ, ζώντας μέσα στη χλιδή και την εκζήτηση.
Οι στρατηγοί καμάρωναν φυσικά πως είχαν καταφέρει να διεκδικήσουν την καλή τους μοίρα, ζώντας τη μεγάλη ζωή ως αιχμάλωτοι πολέμου, αν και δεν ήξεραν ότι πίσω από την τρυφηλότητα κρύβονταν τα τεντωμένα αυτιά των Βρετανών, που άκουγαν κάθε τους λέξη.
Μέσα στην έπαυλη υπήρχε ένα κρυφό δωμάτιο στο οποίο βρετανοί πράκτορες συνεργάζονταν με γερμανούς εμιγκρέδες κατασκοπεύοντας τις συνομιλίες των στρατηγών. Οι πληροφορίες που μάζεψαν χαρακτηρίστηκαν αποφασιστικής σημασίας για την έκβαση του πολέμου, αναγκάζοντας τον Ουίνστον Τσόρτσιλ να παραδεχτεί αργότερα πως «αν δεν ήταν αυτή η επιχείρηση υποκλοπής, θα μπορούσε κάλλιστα να μην είχαμε κερδίσει τον πόλεμο».
Από τις ιδιωτικές κουβέντες των στρατηγών έμαθαν οι Βρετανοί τόσο για τις θηριωδίες που λάμβαναν χώρα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης όσο και για τη μυστική τοποθεσία που ετοιμάζονταν πυρετωδώς οι διαβόητοι πύραυλοι V-2…
Οι μεταμφιέσεις του λοχαγού Άλαν ΜακΛέιν
Όταν ήθελε να αποσπάσει ευαίσθητες πληροφορίες από τους Βρετανούς ο Τζορτζ Ουάσινγκτον στα χρόνια του πολέμου της αμερικανικής ανεξαρτησίας, ξαπέστελνε πάντα τον καλύτερό του κατάσκοπο, τον λοχαγό Άλαν ΜακΛέιν, ο οποίος είχε μπει στο στόχαστρο του στρατηγού από μια του μεταμφίεση στο πεδίο της μάχης! Ο Ουάσιγκτον τον τράβηξε από τον πόλεμο και του εμπιστεύτηκε τη διεύθυνση της αμερικανικής κατασκοπείας μεταξύ 1777-1782, καθώς ήξερε ότι δεν θα τον απογοήτευε ποτέ.
Δύο επιβεβαιωμένες φορές ο λοχαγός μεταμφιέστηκε και πέρασε πίσω από τις γραμμές του εχθρού για να μάθει τα πράγματα από πρώτο χέρι. Όταν οι Βρετανοί έφυγαν από τη Φιλαδέλφεια το 1778 και ο Ουάσιγκτον δεν είχε ιδέα για τα σχέδιά τους, ο ΜακΛέιν, μεταμφιεσμένος σε αλαφροΐσκιωτο αγρότη, περιπλανιόταν αμέριμνος στο στρατόπεδο των Άγγλων στο Νιου Τζέρσεϊ, όπου και πληροφορήθηκε για τις επόμενες κινήσεις του εχθρού. Ο Ουάσιγκτον τους αιφνιδίασε και τους κέρδισε για άλλη μια φορά.
Στη δεύτερη μασκαρεμένη αποστολή του, μπήκε αδιάφορα σε οχυρό που είχε πέσει στα χέρια των Βρετανών και κατάφερε να το χαρτογραφήσει τόσο διεξοδικά που το φρούριο έπεσε κατόπιν στους Αμερικανούς σε μόλις 25 λεπτά…
Ο μορμόνος καουμπόι του Πάντσο Βίλα
Στα χρόνια της Μεξικανικής Επανάστασης, ο Πάντσο Βίλα ήταν αναγκασμένος να κάνει φίλους σε κάθε του κίνηση, ώστε να παραμένει πάντα ένα βήμα μπροστά απ’ όσους τον ήθελαν νεκρό. Ένας απίθανος σύμμαχος βρέθηκε στο πρόσωπο ενός νεαρού μορμόνου πραματευτή, κάποιου Τζες Τέιλορ, ο οποίος δεν έβλεπε με καλό μάτι τις επιθέσεις των εχθρών του Βίλα στους οικισμούς των Μορμόνων στο Μεξικό και την υφαρπαγή του βιος τους.
Ο Βίλα συμφώνησε να βοηθήσει τις μορμόνικες αποικίες με αντάλλαγμα την αποκάλυψη των θέσεων του εχθρού. Ο Τέιλορ μετατράπηκε στον Νο 1 κατάσκοπό του, καθώς δεν ήταν παρά ένας ακίνδυνος μορμόνος καουμπόι που κανείς δεν θα υποψιαζόταν για τίποτα. Κι έτσι την ώρα που κανένας δεν τον έβλεπε, ο Τέιλορ οδηγούσε τον Βίλα και τα παλικάρια του στα οχυρά των εχθρών τους. Από τις εμφατικές αυτές επιτυχίες, ο Βίλα παρέμεινε ισόβια υποχρεωμένος στον αναπάντεχο μορμόνο σύμμαχό του…
