Ο Καλ Χόκλεϊ, στην κινηματογραφική ταινία «Τιτανικός» του 1997, αντικρίζει για πρώτη φορά το υπερωκεάνιο που θα μετέφερε αυτόν και τη μνηστή του, Ρόουζ, στη Νέα Υόρκη. Ενθουσιασμένος από το τεραστίων διαστάσεων πλοίο, της λέει: «Είναι αβύθιστο. Ούτε ο Θεός ο ίδιος δεν μπορεί να το βυθίσει».
Το ίδιο πίστευε και ο καπετάνιος του, ο πλοίαρχος Σμιθ. Ήταν ο άνθρωπος που του εμπιστεύτηκε μια από τις μεγαλύτερες πλοιοκτήτριες εταιρείες να μεταφέρει 2.200 ψυχές σε ένα δύσκολο ταξίδι που έπρεπε να διασχίσει τον Ατλαντικό. Για εκείνον ήταν απλά ένα ακόμη ταξίδι ρουτίνας, άλλωστε είχε κάνει το συγκεκριμένο δρομολόγιο πολλές φορές. Αυτό όμως έμελλε να ήταν και το τελευταίο του.
Ήταν 15 Απριλίου του 1912. Ο πλοίαρχος Σμιθ βρισκόταν στο τιμόνι του «αβύθιστου πλοίου», όπως το αποκαλούσαν. Χρειάσθηκαν μόλις λίγα λεπτά για να καταρριφθεί ο μύθος του Τιτανικού και η φήμη του καπετάνιου που δεν είχε υπάρξει ποτέ σε ναυάγιο. Ο «πλοίαρχος των εκατομμυριούχων», ταύτισε το όνομα του με το μεγαλύτερο ναυάγιο όλων των εποχών. Μέχρι εκείνη την στιγμή ήταν ο άνθρωπος που εμπιστευόταν τυφλά οι άγγλοι αριστοκράτες για να διασχίσουν τον Ατλαντικό, κάτι που όπως λέγεται τον έκανε να πάρουν τα μυαλά του αέρα και να παραβλέπει ακόμη και τα μηνύματα κινδύνου που δέχθηκε εκείνη την ημέρα.
Ο «Καπετάνιος των εκατομμυριούχων»
Ο Έντουαρντ Τζον Σμιθ, όπως ήταν το πλήρες όνομα του, πήρε το δίπλωμα της πλοήγησης το 1888. Γεννήθηκε το 1850 και εργάστηκε σε ένα σιδηρουργείο, προτού προσληφθεί στη ναυτιλιακή εταιρεία White Star Line το 1880 σαν κατώτερος αξιωματικός του SS Celtic. Πλοίαρχος, έγινε το 1887, στο Republic. Ο Σμιθ κυβέρνησε και πολεμικά πλοία στον Πόλεμο των Μπόερ, στη νότια Αφρική.
Ο Σμιθ παρά τις δυσκολίες που συνάντησε στην αρχή, κατάφερε να χτίσει μια καριέρα που του έδωσε στη συνέχεια το εισιτήριο για να μπει στην υψηλή κοινωνία της εποχής ως πλοίαρχος στο διασημότερο πλοίο. Έγινε γνωστός σαν «Καπετάνιος των εκατομμυριούχων», επειδή η φήμη για την αξιοπιστία του ήταν τόσο μεγάλη, που οι πλούσιοι δεν ταξίδευαν με κανέναν άλλον.
Το ταξίδι με τον Τιτανικό
10 Απριλίου 1912: Ο Τιτανικός αποπλέει από το Σαουθάμπτον της Αγγλίας με προορισμό τη Νέα Υόρκη των ΗΠΑ.
11 Απριλίου : Έχοντας πάρει επιβάτες στο Χερβούργο της Γαλλίας και στο Κουίνσταουν (σημερινό Κόουβ) της Ιρλανδίας, ο Τιτανικός ανοίγεται στον Ατλαντικό.
14 Απριλίου : Στις 11:40 μ.μ., ο Τιτανικός προσκρούει σε ένα παγόβουνο.
15 Απριλίου : Στις 2:20 π.μ., ο Τιτανικός βυθίζεται με αποτέλεσμα να χαθούν 1.500 ζωές.
Κυβερνήτης από την αρχή μέχρι το τέλος ήταν ο Πλοίαρχος Σμιθ. Ο Τιτανικός ήταν ένα ποντοπόρο μεγαθήριο με μήκος 269,1 μέτρα, πλάτος 28 μέτρα και ύψος, από την τρόπιδα μέχρι την κορυφή του φουγάρου, 53,3 μέτρα. Ο τεράστιος όγκος του όμως δεν τρόμαξε ούτε για μια στιγμή τον Σμιθ, όπως δεν τον τρόμαζαν και τα τεράστια παγόβουνα που συναντούσε στη διαδρομή του. Ήταν συνηθισμένος σε αυτή την εικόνα, όπως και στους τρόπους αντιμετώπισης τους.
Στις 10 Απριλίου, ο Τιτανικός σάλπαρε από το Σαουθάμπτον με προορισμό τη Νέα Υόρκη, έχοντας στο πηδάλιο τον Σμιθ. Τις πρώτες μέρες του διάπλου, ο Σμιθ είχε λάβει μέσω του ασυρμάτου προειδοποιήσεις για παγόβουνα και είχε φροντίσει να αλλάξει την πορεία του πλοίου.
Ο πλοίαρχος του Τιτανικού ήξερε τους κινδύνους που έκρυβαν οι πάγοι στο Βόρειο Ατλαντικό. Είχε κάνει πολλές φορές αυτό το δρομολόγιο με το Ολύμπικ. Αυτή τη φορά, αρκετές προειδοποιήσεις για παγόβουνα στάλθηκαν από άλλα πλοία, αλλά κάποιες από αυτές αγνοήθηκαν ή προφανώς δεν παραλήφθηκαν.
Στην κινηματογραφική ταινία, ο πλοίαρχος Σμιθ παρουσιάζεται να αγνοεί τις προειδοποιήσεις για παγόβουνα. Μάλιστα παρακινημένος από τον εργοδότη του, την εταιρεία White Star Line, αποφασίζει να συνεχίσει προς ολοταχώς προς τη Νέα Υόρκη προκειμένου να καταρρίψει το ρεκόρ διάπλου του Ατλαντικού. Άλλωστε δεν ήταν η πρώτη φορά που έκανε την συγκεκριμένη διαδρομή, αυτό ήταν το κίνητρο του για να συνεχίσει το δύσκολο ταξίδι. Ως έμπειρος ναυτικός, είχε επίγνωση των κινδύνων στον Ατλαντικό.
Την Κυριακή 14 Απριλίου δεν έλαβε δύο σημαντικές προειδοποιήσεις, αφού όπως λέγεται δινόταν προτεραιότητα στα μηνύματα των πλουσίων επιβατών που επέβαιναν στο πλοίο. Άλλες πληροφορίες κάνουν λόγο για τον χαρακτήρα του πλοιάρχου Σμιθ, ο οποίος φαίνεται πως ενώ έλαβε τις προειδοποιήσεις, δεν τους έδωσε την πρέπουσα σημασία, έχοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στις ικανότητες του.
Η στιγμή που έμαθε ότι το πλοίο του ήταν καταδικασμένο
Στις 11.40 μ.μ. οι παρατηρητές είδαν ένα παγόβουνο στην πορεία του πλοίου. Ο αξιωματικός βάρδιας δίνει εντολή για αλλαγή της πορείας του πλοίου, ο ελιγμός αποφυγής όμως δεν στέφθηκε με επιτυχία. Το παγόβουνο χτύπησε πλάγια το κύτος κάτω από την ίσαλο γραμμή, ανοίγοντας ένα ρήγμα που εκτεινόταν σε πέντε διαμερίσματα. Η αντίστροφη μέτρηση μόλις είχε αρχίσει. Σε λίγη ώρα, ο πλοίαρχος Σμιθ έμαθε ότι το πλοίο του ήταν καταδικασμένο. Άρχισε να στέλνει μηνύματα SOS και διέταξε να κατεβάσουν τις σωσίβιες λέμβους.
Ο Τιτανικός διέθετε 16 σωσίβιες λέμβους και 4 πτυσσόμενες. Συνολικά μπορούσαν να χωρέσουν περίπου 1.170 άτομα. Αλλά οι επιβάτες και το πλήρωμα ήταν γύρω στους 2.200. Σαν να μην έφτανε αυτό, πολλές λέμβοι έφυγαν μισογεμάτες. Και πάνω στον πανικό δεν μπήκε κανείς στον κόπο να ψάξουν για τυχόν επιζώντες που είχαν πηδήξει στη θάλασσα. Τελικά, σώθηκαν μονάχα 705 άτομα.
Είχε κοπεί στις εξετάσεις πλοήγησης
Σύμφωνα με τα ιστορικά αρχεία ο πλοίαρχος του θρυλικού Τιτανικού, του πλοίου που συγκρούστηκε με το παγόβουνο και βυθίστηκε, στο παρθενικό του ταξίδι το 1912, απέτυχε την πρώτη φορά που έδωσε εξετάσεις επειδή δεν επέδειξε επαρκή δεινότητα στην πλοήγηση.
Το όνομα του συνδέθηκε με τον Τιτανικό όπως και η μοίρα του. Βυθίστηκε στις 15 Απριλίου του 1912 και εκείνος μαζί με το πλοίο, και η σορός του δεν βρέθηκε ποτέ.
