Οι σύροι πρόσφυγες που επισκέπτονται το Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης του Βερολίνου, συχνά ρωτούν την Ράζαν Νασρεντίν, μια γυναίκα από τη Συρία που εργάζεται ως οδηγός στο μουσείο, πώς και πότε κατέληξαν τα εκθέματά του στην γερμανική πρωτεύουσα.
Άλλοι αναρωτιούνται αστειευόμενοι αν οι τρύπες από θραύσματα στα αετώματα και στις πύλες ανακτόρων, που προέρχονται από μια ευρεία χρονολογική περίοδο και μεταφέρθηκαν στο μουσείο από την Μέση Ανατολή προκλήθηκαν από τις μάχες μεταξύ των δυνάμεων του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ και των ανταρτών που μάχονται για να τον ανατρέψουν.
Πάνω από 1.600 πρόσφυγες από την Συρία και το Ιράκ έχουν επισκεφτεί από τον Νοέμβριο το Μουσείο της Περγάμου, όταν και εγκαινιάστηκε το πρόγραμμα Μουλτάκα («σημείο συνάντησης» στα αραβικά), στο πλαίσιο του οποίου εκπαιδεύονται πρόσφυγες από αραβικές χώρες για να αναλάβουν θέσεις ξεναγών.
«Αυτό που βλέπουμε εδώ είναι απόδειξη ότι η περιοχή μας, ο Λεβάντες, ήταν πάντα ένα μέρος όπου διαφορετικές θρησκείες και πολιτισμοί συνυπήρχαν», δήλωσε ο 35χρονος Σύρος επισκέπτης Ζαφέρ Ελ Σέιχα έξω από την αίθουσα του Χαλεπίου, όπου πίνακες 400 ετών αναπαριστούν εβραϊκά, χριστιανικά και ισλαμικά θέματα.
«Όταν βλέπω τι γίνεται εκεί τώρα, θλίβομαι», πρόσθεσε ο Σέιχα, που έφτασε μαζί με την γυναίκα του πριν από έξι μήνες στην Γερμανία, από μια πόλη κοντά στην Δαμασκό.
Μπροστά στο κύριο έκθεμα του Μουσείου, την Πρόσοψη της Μσχάτα –μέρος ενός ημιτελούς παλατιού στην έρημο, νότια του Αμμάν της σημερινής Ιορδανίας– που ανακαλύφθηκε σε μια ανασκαφή τον 19ο αιώνα και δώρισε από Οθωμανό σουλτάνο σε Γερμανό αυτοκράτορα το 1903, η Νασρεντίν εξηγεί σε μια ομάδα Σύρων προσφύγων που παρακολουθούν το ίδιο πρόγραμμα εκμάθησης γερμανικής γλώσσας ότι οι τρύπες οβίδων προκλήθηκαν από βομβαρδισμό κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
«Με κάνει χαρούμενη ότι Σύροι, από όλα τα κοινωνικά στρώματα, ηλικιωμένοι, νέοι, θρησκευόμενοι, κοσμικοί, υποστηρικτές της αντιπολίτευσης και του καθεστώτος έρχονται εδώ και είναι χαρούμενοι που βλέπουν κάτι από την Συρία», δήλωσε η Νασρεντίν, Σύρια υπήκοος, που ήρθε στην Γερμανία το 2012 από την Ισπανία, όπου σπούδαζε.
Ο διευθυντής του Μουσείου, Στεφάν Βέμπερ, που μιλάει άπταιστα αραβικά δήλωσε πως οι πρόσφυγες συχνά λένε μετά την επίσκεψη τους πως η εντυπωσιακή συλλογή εκθεμάτων τους κάνει «να κρατούν ψηλά το κεφάλι».
«Ένας από τους στόχους του προγράμματος είναι να δείξουμε στους ανθρώπους που έχασαν τα σπίτια τους ότι υπάρχει ακόμη κάτι για το οποίο μπορούν να είναι περήφανοι και αυτό έχει φέρει αποτέλεσμα», δήλωσε.