Ο νεαρός James Dunn γεννήθηκε με μια σπάνια πάθηση του δέρματος που του προκαλεί «κάψιμο» με το παραμικρό άγγιγμα και ο πόνος μοιάζει με αυτόν που προκαλούν τα εγκαύματα τρίτου βαθμού.
Η καθημερινότητα του 22χρονου είναι πολύ δύσκολη, καθώς είναι υποχρεωμένος να φοράει συνεχώς επιδέσμους μέχρι το λαιμό, ενώ η κατάστασή του, που ονομάζεται πομφολυγώδης επιδερμόλυση, τον κάνει επιρρεπή στον καρκίνο του δέρματος από τον οποίο μάλιστα πρόσφατα ανάρρωσε.
Ο ίδιος υποφέρει κάθε μέρα, αλλά -όπως λέει- δεν το βάζει κάτω. «Πρέπει να ζήσω με αυτό όλη μου τη ζωή, άρα πρέπει να συνηθίσω να ζω έτσι. Οι άνθρωποι με ρωτούν αν με παίρνει από κάτω κι αν με καταθλίβει αυτή η κατάσταση. Για να είμαι ειλικρινής, όχι», αναφέρει ο ίδιος μιλώντας στη βρετανική Sun και προσθέτει: «Όσο περισσότερα εμπόδια αντιμετωπίζεις, όσο περισσότερα είναι τα προβλήματα που έρχονται στη ζωή σου, τόσο πιο θετικός και ευτυχισμένος μπορείς να γίνεις. Στο τέλος σου βγαίνει ένα χαμόγελο και δεν έχει σημασία τι θα συμβεί».
Πέρυσι ο νεαρός διαγνώστηκε με καρκίνο του δέρματος, αλλά θεραπεύτηκε και κατά την παραμονή του στο νοσοκομείο δεν πέρασε ούτε μία μέρα που να μην αστειευτεί ή να μην κάνει πλάκα, ακόμη κι αν αυτή ήταν η χειρότερη στιγμή της ζωής του σωματικά και ψυχικά.
Ο 22χρονος δεν αφήνει καμιά μέρα της ζωής του να περνάει άσκοπα και είναι πολύ δραστήριος. Οδηγεί ένα ειδικά τροποποιημένο αυτοκίνητο, παίζει ποδόσφαιρο καθισμένος σε αναπηρικό καροτσάκι και βγαίνει συχνά έξω για ψώνια. «Κάνω ό,τι κάνει ένας 22χρονος», αναφέρει και πιστώνει αυτή την ενέργεια και καλή διάθεση στην οικογένεια και τους φίλους του.
Προς το παρόν δεν υπάρχει θεραπεία για την πάθησή του και το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να διαχειρίζεται τον πόνο και να προλαμβάνει τις λοιμώξεις. Κάθε δεύτερη μέρα αλλάζει επιδέσμους, ενώ το να τον αγγίξει κάποιος στο δέρμα είναι απαγορευτικό καθώς «καίγεται» με κάθε επαφή.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το δημοσίευμα, το δέρμα του είναι τόσο ευαίσθητο, όσο και το φτερό μιας πεταλούδας και σπάνια δεν πονάει. Ο ίδιος διατρέχει πάντα τον κίνδυνο να εμφανίσει εκ νέου καρκίνο και το μόνο που κάνει είναι να καταγράφει μελλοντικούς στόχους σε μια λίστα και να τους πραγματοποιεί όταν μπορεί.