Λένε ότι οι καλές γυναίκες σπάνια γράφουν Ιστορία, ενώ οι αιμοδιψείς κυρίες που δολοφονούν μαζικά τους άντρες τους μπαίνουν στα χρονικά του κόσμου από τα παραθύρια.
Όταν ο μισανθρωπισμός και το κυνήγι του εύκολου πλουτισμού σερβίρονται λοιπόν πάνω σε ασημένιους δίσκους δίπλα στο δηλητήριο, τότε η μαύρη χήρα είναι απολύτως στο στοιχείο της.
Και είτε είναι αριστοκράτισσα είτε κοινή θνητή, οι θανάσιμες μέθοδοί της μοιάζουν επικινδύνως πολύ, λες και υπάρχει μια ύποπτη συνωμοσία που στρέφεται εναντίον των ανδρών.
Πολλές το τόλμησαν και οι περισσότερες τα κατάφεραν, αν και οι παρακάτω στέκουν ακόμα και σήμερα μαύρα μνημεία αχρειότητας και θανάτου…
Η φονική μακιγιέζ Τζούλια Τοφάνα
Στα μέσα του 17ου αιώνα, οι κυρίες αποζητούσαν δύο πράγματα: κατάλευκη επιδερμίδα και πλούτη. Κι εδώ ακριβώς μπαίνει η σινιόρα Τοφάνα, που προμήθευε καλλυντικά και δηλητήριο στην ίδια συσκευασία. Η μακιγιέζ πουλούσε το Άκουα Τοφάνα, μια λευκαντική επίστρωση που έπρεπε η πελάτισσα να επαλείψει στο πρόσωπο, τον λαιμό και το ντεκολτέ πριν συναντήσει τον λεγάμενο. Η βάση του σκευάσματος ήταν βέβαια το δηλητήριο αρσενικό!
Κατά κανέναν τρόπο δεν έπρεπε η πελάτισσα να καταπιεί τη μαγική σκόνη, καθώς ο σκοπός ήταν να μετατραπεί σύντομα σε πάμπλουτη χήρα. Το δηλητήριο προοριζόταν για τον σύζυγο, που θα έβγαινε από τη μέση αφήνοντας στη μαύρη χήρα όλα τα υπάρχοντά του. Κι αν λάβουμε υπόψη μας πόσες φορές άλλαξε όνομα και τόπο κατοικίας η μαντάμ Τοφάνα, συνάγουμε την επιτυχία του σκευάσματός της.
Όταν την έπιασαν, ομολόγησε ότι με το καλλυντικό της είχαν βρει τον θάνατο τουλάχιστον 600 σύζυγοι. Καταδικάστηκε σε θάνατο φυσικά και υποβλήθηκε σε αποτρόπαια βασανιστήρια πριν συναντήσει το μαρτυρικό τέλος της στον στραγγαλισμό. Δυστυχώς όμως δεν πήρε τη μυστική συνταγή της στον τάφο, καθώς η δηλητηριώδης επικάλυψη της επιδερμίδας συνέχισε να διεκδικεί τις ζωές των παντρεμένων αντρών. Ακόμα και ο Μότσαρτ, αν πιστέψουμε τον δημοφιλή μύθο που θέλει τον Σαλιέρι να τον δηλητηριάζει, έπεσε θύμα του Άκουα Τοφάνα…
Οι Μαύροι Άγγελοι του Ναγκίρεβ: Τζούλια Φαζέκας και Σουζάνα Όλα
Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, η μαία Τζούλια Φαζέκας εμφανίστηκε στο μικρό ουγγρικό χωριό του Ναγκίρεβ ψάχνοντας δουλειά. Κανείς δεν φάνηκε να νοιάζεται που ο σύζυγός της εξαφανίστηκε μια ωραία πρωία μυστηριωδώς. Με τους συζύγους τους να πολεμούν στο μέτωπο, οι γυναίκες του Ναγκίρεβ ζούσαν επιτέλους την πολυπόθητη ελευθερία τους και μπλέχτηκαν σε σεξουαλικά παιχνίδια με τους αιχμαλώτους πολέμου της περιοχής, όλοι τους Σύμμαχοι. Η Φαζέκας βρήκε τελικά καλή δουλειά, καθώς εκτελούσε τις αναρίθμητες εκτρώσεις του χωριού.
Κι εκεί που πήγαιναν όλα καλά για το γυναικομάνι του χωριού, οι άντρες επέστρεψαν από τον πόλεμο. Οι εραστές όμως κρδιοχτυπούσαν και μια λύση έπρεπε να εξευρεθεί, όταν και επιστρατεύτηκε για άλλη μια φορά η Φαζέκας και η συνεργός της, μια αξιοσέβαστη μάγισσα της περιοχής, η Σουζάνα Όλα. Η σοφή του χωριού προμήθευε τώρα με αρσενικό τις συζύγους που ήθελαν να γλιτώσουν από τα δεσμά του γάμου, μιας και το διαζύγιο ήταν αδιανόητο στην εποχή.
Οι δουλειές πήγαιναν για το εγκληματικό δίδυμο κάτι παραπάνω από καλά, αφού πάμπολλες θέλησαν να απαλλαγούν από τα στεφάνια τους για χάρη των νεαρών εραστών τους. Μεταξύ 1914-1929, περισσότεροι από 300 άντρες δολοφονήθηκαν από τους Αγγέλους του Ναγκίρεβ, αν και οι δύο εγκέφαλοι κατηγορήθηκαν μόνο για τους 100 από αυτούς! Από τις 38 γυναίκες που συνελήφθησαν, οι 26 παραπέμφθηκαν σε δίκη. Η Φαζέκας διάλεξε τον εύκολο δρόμο και δοκίμασε το ίδιο της το δηλητήριο, ενώ η Όλα καταδικάστηκε τελικά σε θάνατο…
Η θανάσιμη νοσοκόμα «Χαρωπή Τζέιν»
Με το πλαστό της όνομα Τζέιν Τοπάν, η γεννημένη στη Βοστόνη νοσοκόμα συνελήφθη το 1901 όταν ένας μυστηριωδώς μεγάλος αριθμός ασθενών της πέθαναν κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Ήταν το 1885 όταν άρχισε να πειραματίζεται με τη χορήγηση μορφίνης και ατροπίνης στους αρρώστους, κι αυτό από την περιέργειά της να δει τις επιπτώσεις των ουσιών στο ανθρώπινο νευρικό σύστημα.
Σύντομα το πράγμα εξελίχθηκε και η νοσοκόμα χορηγούσε ευρύτερα ενέσεις με φονικά κοκτέιλ, παρατηρώντας κατόπιν τους άμοιρους ασθενείς να αφήνουν την τελευταία τους πνοή. Από το 1895 ήταν πια αχαλίνωτη, καθώς είχε εφαρμόσει τη δολοφονική τεχνική της στον σπιτονοικοκύρη της και τις δυο του κόρες. Η νεκροψία έδειξε όμως ίχνη ουσιών και σύντομα οι υπόνοιες έπεσαν πάνω της. Πολλά πτώματα ξεθάφτηκαν και σε όλα εντοπίστηκαν υπολείμματα μορφίνης και ατροπίνης.
Η «φονική νοσοκόμα», όπως ονομάστηκε, ομολόγησε 31 δολοφονίες, αν και η τελική εκτίμηση για τους θανάτους που προκάλεσε υπερβαίνει τις 70 ψυχές. Καταδικάστηκε τελικά σε ισόβια κάθειρξη σε άσυλο φρενοβλαβών, καθώς θεωρήθηκε παρανοϊκή. Όσο για το κίνητρο, είπε πως ήθελε απλώς να εξοντώσει περισσότερους ανθρώπους από κάθε άλλο κατά συρροή δολοφόνο της Ιστορίας! Δεν σκότωνε λοιπόν ψάχνοντας εκδίκηση, από ζήλια ή για οικονομικές απολαβές, αλλά για την απλή ικανοποίηση να κρατά το χέρι των θυμάτων της την ώρα που αυτά έφευγαν από τον κόσμο…
Η μαρκησία του Μπρινβιγιέρ
Η γαλλίδα αριστοκράτισσα παντρεύτηκε έναν πάμπλουτο κατασκευαστή ταπισερί με πελάτες τις βασιλικές οικογένειες της Ευρώπης. Χρόνια αργότερα ερωτεύτηκε ωστόσο έναν νεαρό αξιωματικό του ιππικού. Ο σύζυγος δεν είχε κανένα πρόβλημα, είχε όμως ο πατέρας της, ο οποίος έκλεισε τον αξιωματικό στα μπουντρούμια της Βαστίλης.
Εκεί ο νεαρός έγινε εξπέρ στα ιταλικά φαρμάκια, κάτι που θα αποδεικνυόταν ευθύς αμέσως πολύ χρήσιμο.
Γιατί ο σύζυγος της Μαντλίν σκορπούσε τα χρήματά του σαν τρελός, κι έτσι η μαρκησία αποφάσισε να δηλητηριάσει τον πατέρα της, ώστε να κληρονομήσει την περιουσία του. Όχι βέβαια προτού πειραματιστεί αβέρτα σε πληβείους αρρώστους: έβαζε φαρμάκι μέσα στα αρτοσκευάσματα που έστελνε πεσκέσι σε τοπικό νοσοκομείο στο πλαίσιο του φιλανθρωπικού της έργου. Όταν ικανοποιήθηκε από το αποτέλεσμα, σκότωσε και τον πατέρα της (1666).
Αφού κατασπατάλησε το πατρικό κομπόδεμα, σειρά είχαν τώρα δύο από τα αδέρφια της, που δηλητηριάστηκαν το 1670, αν και οι υποψίες στράφηκαν τώρα πάνω της. Κι έτσι η Μαντλίν κατέφυγε στην Αγγλία και μετά τη Γερμανία, συνελήφθη ωστόσο και ομολόγησε το 1675. Μεταξύ 1664-1673, η μαρκησία του Μπρινβιγιέρ δηλητηρίασε 50 ασθενείς για εκμάθηση της τέχνης του φόνου και προσπάθησε φυσικά να δηλητηριάσει και το στεφάνι της.
Βασανίστηκε, αποκεφαλίστηκε και το κεφάλι της κάηκε κατόπιν στην πυρά (1676). Η δίκη της σηματοδότησε την έναρξη της διαβόητης «Υπόθεσης των Δηλητηριάσεων», που είδε μια μακρά σειρά γάλλων αριστοκρατών να κατηγορούνται για δολοφονίες και ενασχόληση με τη μαγεία στην προσπάθειά τους να απαλλαγούν από τους εχθρούς τους…
Η φαρμακερή Βέρα Ρέντσι
Γεννημένη στο Βουκουρέστι μέσα σε οικογένεια αριστοκρατικής καταγωγής, η πανέμορφη Βέρα είχε ένα κελάρι που έκρυβε ένα φοβερό μυστικό. Ήταν στη δεκαετία του 1920 όταν ο πρώτος της σύζυγος εξαφανίστηκε μυστηριωδώς, με το που γέννησε η Βέρα τον πρώτο της γιο. Η σύζυγος ισχυρίστηκε ότι ο λεγάμενος την εγκατέλειψε για τα μάτια αντίζηλου και αποδείχθηκε πολύ πειστική!
Μακάρι να ήξεραν οι γείτονες ότι ο φουκαράς ήταν ήδη σε στάδιο σήψης μέσα σε ένα αυτοσχέδιο φέρετρο στο κελάρι. Η Βέρα παντρεύτηκε μετά έναν περιπετειώδη και γυναικά άντρα και διαισθανόμενη τις ακολασίες του, ετοίμασε στα γρήγορα ένα δεύτερο φέρετρο, το οποίο γέμισε σύντομα. Υποκινούμενη από την παθολογική της ζήλεια, με την παραμικρή υπόνοια για απιστία του εραστή της η Βέρα τον δηλητηρίαζε με αρσενικό. Κατόπιν τους έβαζε σε φέρετρα στο κελάρι για να παραμένουν αιώνια κοντά της.
Κάποια στιγμή, μια παντρεμένη ο άντρας της οποίας είχε εξαφανιστεί μοιράστηκε με την αστυνομία τις ανησυχίες της και το ανομολόγητο μυστικό της αριστοκράτισσας βγήκε στη φόρα: οι Αρχές βρήκαν 35 πτώματα σε προχωρημένη αποσύνθεση στο κελάρι της, μεταξύ των οποίων οι δύο σύζυγοι, οι 32 εραστές και ο ίδιος της ο γιος (δηλητηριάστηκε κατά λάθος). Η Βέρα καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη…
Η κατά συρροή δολοφόνος της Βρετανίας, Μέρι Αν Κότον
Η κακομοίρα η Μέρι Αν Κότον έζησε μια ζωή γεμάτη ατυχή γεγονότα και προσωπικές τραγωδίες. Αφού έχασε τον πατέρα της σε τρυφερή ηλικία, έχασε μετά τα τέσσερα από τα πέντε παιδιά του πρώτου της γάμου, με τον πρώτο αυτό σύζυγο να ακολουθεί λίγο μετά τα παιδιά του στον άλλο κόσμο. Η Μέρι Αν ξαναπαντρεύτηκε, αν και η συμφορά δεν την άφηνε σε ησυχία. Συνολικά, οχτώ από τα παιδιά της πέθαναν, τρεις σύζυγοι, ένας εραστής, η μητέρα της και ένας άσχετος που έχωνε ωστόσο τη μύτη του σε ξένες υποθέσεις!
Η τόση προσωπική ατυχία μπήκε κάποια στιγμή στο στόχαστρο των διωκτικών αρχών και το 1908, όταν η φάρμα της τυλίχθηκε στις φλόγες, ανασύρθηκε μια σορός θαμμένη στα θεμέλια. Τα άψυχα σώματα της οικογένειάς της ξεθάφτηκαν και η νεκροψία έδειξε δηλητηρίαση από αρσενικό. Η βρετανή κατά συρροή δολοφόνος τα έκανε όλα για τα λεφτά: και τα 21 θύματά της δολοφονήθηκαν για να εισπράξει τις ασφάλειες ζωής τους ώστε να αγοράσει τη φάρμα.
Η Μέρι Αν Κότον στήθηκε στην αγχόνη το 1873 και ο δήμιος δεν υπολόγισε καλά την πτώση, αφήνοντάς τη να αγκομαχεί στη θηλιά για τρία ολόκληρα λεπτά. Η μαύρη χήρα της Βρετανίας πέθανε αργά και βασανιστικά…
