Είναι αλήθεια ότι οι εταιρίες παραγωγής προσπαθούν παραδοσιακά να κρατήσουν τους θαυμαστές στα τρία μέτρα, αν και έχει αποδειχθεί πλειστάκις ότι όσο και να προσπαθούν, ο σκληροπυρηνικός λάτρης δεν καταλαβαίνει από τέτοια.
Είναι όμως και το άλλο: η πραγματική εμμονή του θαυμαστή και ο απίστευτος χρόνος που αφιερώνει στο αντικείμενο της ψύχωσής του τον κάνουν μέγα γνώστη των πεπραγμένων του ήρωά του, πολλές φορές καλύτερα και από τον δημιουργό ακόμα!
Κανείς δεν πρέπει να τα βάζει λοιπόν με τους fans, γιατί έχουν τη δύναμη ακόμα και να αλλάζουν τα χρονικά των αντικειμένων της λατρείας τους με τη δική τους σφραγίδα…
Οι Sex Pistols ηχογράφησαν τραγούδι-αφιέρωμα σε γκρούπι
Μια τρόφιμος σε άσυλο φρενοβλαβών στο Μπέρμιγχαμ, γνωστή ως «Πολίν», είχε στενότερη επαφή με τη φοβερή μπάντα από τους περισσότερους. Ήταν στη δεκαετία του 1970 όταν ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με τον Τζόνι Ρότεν, μέσω μιας επιστολής που του εξομολογούνταν τα βάσανα της ζωής της. Η τύπισσα δήλωνε νυμφομανής και ισχυριζόταν ότι είχε κάνει σεξ με τα υπόλοιπα μέλη του θρυλικού συγκροτήματος, κι έτσι μια μέρα το έσκασε από το άσυλο και βρέθηκε έξω από την πόρτα του Τζόνι φορώντας μόνο μια πλαστική σακούλα.
Η Πολίν διατηρούσε πράγματι σχέσεις με τους μουσικούς των Sex Pistols, αν και όλοι φαίνονταν απρόθυμοι να μιλούν γι’ αυτή, πόσο μάλλον να επιβεβαιώσουν τις ερωτικές επαφές. Ο Ρότεν υπέβαλε πάντως τα σέβη του στην Πολίν το 1977 με το «Bodies», όπου και έκανε σαφείς αναφορές σε πτυχές της ζωής της, όπως αυτές απεικονίστηκαν στις επιστολές της. Αν μάλιστα σκεφτούμε ότι το άλμπουμ που περιλαμβάνει το συγκεκριμένο κομμάτι, το «Never Mind the Bollocks», θεωρήθηκε από τους Rolling Stone ως ένας από τους καλύτερους ροκ δίσκους όλων των εποχών, τότε η Πολίν έφτασε πολύ ψηλά…
Ο θαυμαστής των Lego που επηρέασε την ταινία Lego
Μεταξύ 1985-1989, ο αυστραλός καλλιτέχνης Λίντσεϊ Φλέι δούλευε ένα ταινιάκι κινουμένων σχεδίων όπου τα παιχνίδια της Lego έβρισκαν τον τρόπο να φτιάξουν έναν δικό τους κόσμο μέσω μιας Μαγικής Πύλης. Το εν λόγω πέρασμα έδωσε και τον τίτλο του 16λεπτου αυτού φιλμ (Magic Portal), το οποίο παρά το γεγονός ότι χρηματοδοτήθηκε από το αυστραλιανό κέντρο κινηματογράφου, δεν είχε άδεια από τη Lego Corporation. Και όχι μόνο αυτό, αλλά στις αρχές τουλάχιστον η εταιρία προσπάθησε να το συνθλίψει, καθώς με το που έμαθε για τη δημιουργία μιας τέτοιας ταινίας, η Lego έστειλε τους δικηγόρους της στο κατόπι του ανεξάρτητου δημιουργού.
Παρά τις προσπάθειές της, η ταινία βγήκε τελικά στις αίθουσες και πυροδότησε σωστή τρέλα με τα Lego, με μια μακρά σειρά από animation να ακολουθούν τα χνάρια της. Το γνωστότερο το ξέρουμε όλοι και δεν είναι άλλο από το επίσημο «The Lego Movie», το οποίο όχι μόνο ακολούθησε το μοτίβο που χάραξε ο Φλέι, αλλά και αναγνώρισε την επιρροή του προκατόχου του με πάμπολλους τρόπους και αναφορές. Και για όποιον θεατή δεν το κατάλαβε, το «Lego Movie» έχει περιλάβει μια σκηνή όπου ο βασικός ήρωας περνά από τον κόσμο των Lego στον κόσμο των ανθρώπων μέσω μιας πύλης που ονομάζεται φυσικά Μαγική Πύλη. Πόσο πιο λιανά;
Θαυμαστές του Τζορτζ Ρ.Ρ. Μάρτιν γίνονται συνεργάτες του
Ο δημιουργός του ανεπανάληπτου «Game of Thrones» διατηρεί περίεργες και εν πολλοίς αμφιθυμικές σχέσεις με τους θαυμαστές του και ιδιαίτερα όσους ανησυχούν ότι θα πεθάνει πριν ολοκληρώσει τη νέα και ανάρπαστη σειρά βιβλίων του. Αν και υπάρχουν δύο fans του με τους οποίους δεν φαίνεται να έχει κανένα πρόβλημα: ο Έλιο Γκαρσία και η Λίντα Άντονσον.
Ήταν το 1998, έναν χρόνο μετά την κυκλοφορία του πρώτου βιβλίου της μοναδικής σειράς του Μάρτιν, όταν το ζευγάρι που είχε συναντηθεί με τον συγγραφέα το 1995 έφτιαξε μια αφιερωματική ιστοσελίδα στη σειρά, περιμένοντας ταυτοχρόνως άδεια ώστε να μεταμορφώσει το βιβλίο σε επιτραπέζιο παιχνίδι. Το 1999 ξαναχτύπησαν με online βάση δεδομένων για όλο το σύμπαν του Μάρτιν, όταν και ανάγκασαν τον συγγραφέα να παραδεχτεί ότι το ζευγάρι των θαυμαστών του ήξερε το Γουέστερος πολύ καλύτερα από τον ίδιο! Κι έτσι άρχισε να τους συμβουλεύεται συχνότατα, να τους εμπιστεύεται τα χειρόγραφά του για διόρθωση(!) και γενικά να τους τιμά με την έστω και άτυπη θέση του συμβούλου της σειράς.
Το 2010 έμελλε να έρθει το αποκορύφωμα της συνεργασίας τους, όταν άρχισαν να γράφουν από κοινού ένα εγχειρίδιο-οδηγό στη σειρά! Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 2014 και έγινε μπεστ-σέλερ από την πρώτη στιγμή. Αν και για το ζευγάρι το να ασχολείται με τη σειρά του Μάρτιν μόνο εύκολο δεν είναι, καθώς πια μιλάμε για δουλειά πλήρους απασχόλησης…
Παιδιά βλέπουν την ιστορία τους να δημοσιεύεται
Αμέτρητα παιδιά και μεγαλύτερα παιδιά έχουν ονειρευτεί ένα δικό τους σενάριο για τον αγαπημένο τους ήρωα, η Ρενέ Κάρτερ από τη Βιρτζίνια των ΗΠΑ φαινόταν όμως αποφασισμένη να το κάνει πράξη. Με τις φίλες της Σάρα Κριφ και Έιμι Κρόσμπι, έφτιαξαν ένα πλήρες storyboard για ένα επεισόδιο της σειράς κινουμένων σχεδίων «Tiny Toons Adventures» το 1991και το έστειλαν στη Warner Bros. Μιας και ήταν 13 ετών, δεν είχαν καν δικά τους λεφτά ούτε για τα έξοδα αποστολής, ποσό που κάλυψε τελικά η μητέρα της Κάρτερ!
Τα σχέδια των τριών κοριτσιών έφτασαν κάποια στιγμή στο γραφείο του παραγωγού Στίβεν Σπίλμπεργκ, ο οποίος τα λάτρεψε και κάλεσε τις ανήλικες συγγραφείς στο στούντιο ώστε να συζητήσουν τις λεπτομέρειες. Το αρχικό πλάνο ήταν να τις πληρώσει τα 250 δολάρια της στάνταρ αμοιβής του σεναριογράφου, αν και το ποσό εκτοξεύτηκε στα 3.000 δολάρια, καθώς το στούντιο αγάπησε τα σκίτσα τους και τα ήθελε διακαώς!
Το επεισόδιο ήταν γεμάτο αστεία για τον τρόπο που φτιάχτηκε και εμφανίστηκαν τόσο ο ίδιος ο Σπίλμπεργκ όσο και τα τρία κορίτσια, όταν οι ήρωες των «Tiny Toons» διαμαρτυρήθηκαν για την ποιότητα του σεναρίου. Όσο για τους τίτλους τέλους του επεισοδίου, συνιστούσαν στους τηλεθεατές ότι αν ήθελαν να τους ταχυδρομήσουν τα δικά τους σενάρια, καλύτερα να τα έστελναν κάπου αλλού!
Ο Όγκαστ Ντέρλεθ και η δημιουργία του Κθούλου του Λάβκραφτ
Παρά το γεγονός ότι θεωρείται ένας από τους κορυφαίους συγγραφείς τρόμου, ο μεγάλος Χάουαρντ Λάβκραφτ πέθανε εν πολλοίς άγνωστος και παραγνωρισμένος. Είχε όμως έναν σκληροπυρηνικό θαυμαστή, τον Όγκαστ Ντέρλεθ, ο οποίος συγκέντρωσε κάθε γραμμή που είχε γράψει ο αγαπημένος του γραφιάς μετά τον θάνατό του. Όταν μάλιστα ο εκδοτικός οίκος του Λάβκραφτ αρνήθηκε τα κατοπινά του έργα, ο Ντέρλεθ έφτιαξε τη δική του εκδοτική για να προωθήσει τον Λάβκραφτ. Μια καθόλου εύκολη δουλειά δηλαδή, καθώς ο τύπος έχανε πολλές χιλιάδες δολάρια για 10 συναπτά έτη στην προσπάθειά του να κάνει μεταθανάτια γνωστό τον συγγραφέα.
Στον Ντέρλεθ χρωστάμε τόσο τον όρο όσο και την ιδέα της Μυθολογίας Κθούλου, καθώς οι θεοί του Λάβκραφτ εμφανίστηκαν μόλις σε μία ιστορία του και αυτό ήταν όλο. Ο εκδότης ήταν αυτός που έκανε τον Κθούλου μέρος ενός ευρύτερου σύμπαντος με συνάφειες και συσχετίσεις με άλλες μυθολογίες, αν και όλοι έσπευσαν να τον κατηγορήσουν αρχικά για παραχάραξη της κληρονομιάς του Λάβκραφτ: ο μηδενισμός του Λάβκραφτ δεν αναγνώριζε το δίπολο καλός-κακός, ενώ οι μεταρρυθμίσεις του Ντέρλεθ έκαναν αυτό ακριβώς, χώρισαν τους ήρωες της Μυθολογίας Κθούλου σε στρατόπεδα καλών και κακών. Μέχρι και τέλη έγραψε στις ημιτελείς ιστορίες του Λάβκραφτ, ενώ στην ακραία μορφή της συμπλήρωσης των ιστοριών του, είχε πάρει 1.200 λέξεις του συγγραφέα και τις μετέτρεψε σε βιβλίο 50.000 λέξεων με την υπογραφή του Λάβκραφτ!
Ο Ντέρλεθ ήταν τελικά αυτός που έκανε γνωστό τόσο στις ΗΠΑ όσο και την οικουμένη έναν από τους κορυφαίους αμερικανούς συγγραφείς του 20ού αιώνα και σίγουρα πολλοί λίγοι θαυμαστές έχουν την τιμή να περηφανεύονται ότι έκαναν το αντικείμενο της λατρείας τους παγκόσμια μόδα…
