Ένα απίστευτο βίντεο αποκάλυψε τη στιγμή που ένα ποντίκι παρείχε «πρώτες βοήθειες» σε έναν αναίσθητο σύντροφο. Επιστήμονες στην Καλιφόρνια και την Κίνα ανακάλυψαν ότι τα ποντίκια αντανακλαστικά σπεύδουν να βοηθήσουν τους ασθενείς συντρόφους τους.
Στο αξιολάτρευτο υλικό από το εργαστήριο, το ένα ποντίκι ανοίγει το στόμα ενός αναίσθητου συντρόφου και τραβάει τη γλώσσα του στην άκρη για να καθαρίσει τη διαδρομή αέρα του.
Οι συνολικές βοηθητικές ενέργειες, που περιλάμβαναν το μύρισμα, την περιποίηση, το γλείψιμο του κεφαλιού και το τράβηγμα της γλώσσας, φαίνεται να επιταχύνουν την ανάρρωση από την αναίσθηση.
Αυτή η έμφυτη συμπεριφορά οφείλεται στην ενεργοποίηση ενός ευεργετικού ορμονικού παράγοντα, της οξυτοκίνης, που είναι επίσης γνωστή ως «ορμόνη της αγάπης».
Τα εξαιρετικά ευρήματα δημοσιεύτηκαν από επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας (USC), του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες και του Πανεπιστημίου Επιστημών και Τεχνολογίας της Κίνας.
Οι ειδικοί αναφέρουν ότι σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, οι άνθρωποι συχνά επιδεικνύουν «ενστικτώδεις συμπεριφορές πρώτων βοηθειών» προς άλλους, όπως η καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση (CPR), που περιλαμβάνει μαλάξεις θώρακα και αναπνοή από στόμα σε στόμα.
Ωστόσο, δεν ήταν σαφές αν τα ζώα εμφανίζουν φυσικές ενέργειες που να θυμίζουν αυτές των ανθρώπων, όταν βρίσκονται αντιμέτωπα με έναν αναίσθητο σύντροφο.
Προκειμένου να το διερευνήσουν, οι επιστήμονες χώρισαν τα ποντίκια του εργαστηρίου σε ζευγάρια, μερικά εκ των οποίων ήταν ήδη γνωστά μεταξύ τους.
Όπως αναφέρει η Daily Mail, σε κάθε κλουβί, ένα ποντίκι αναισθητοποιήθηκε και το άλλο παρέμεινε ξύπνιο, ενώ πραγματοποιήθηκε παρατήρηση διάρκειας 13 λεπτών.
Κατά μέσο όρο, τα ξύπνια ποντίκια αλληλεπίδρασαν με τον αναίσθητο σύντροφό τους για το 47% του χρόνου, επιδεικνύοντας τρεις βασικές συμπεριφορές.
«Αρχίζουν με το μύρισμα, μετά τα περιποιούνται και στη συνέχεια πραγματοποιούν μια πολύ εντατική ή φυσική αλληλεπίδραση» δήλωσε η συν-συγγραφέας της μελέτης, Li Zhang, στο New Scientist.
«Πραγματικά ανοίγουν το στόμα του ζώου και τραβούν τη γλώσσα του» συμπληρώνει.
Τα ποντίκια τραβούσαν τη γλώσσα του συντρόφου τους σε περισσότερες από 50% των περιπτώσεων, ενώ σε άλλη δοκιμή αφαίρεσαν μια μικρή μπάλα από το στόμα σε ποσοστό 80%.
Οι ενέργειες αυτές «είναι απίθανο να οφείλονται σε επιθυμία για αμοιβαία κοινωνική αλληλεπίδραση ή περιέργεια για κάτι καινούργιο».
Όπως ήταν αναμενόμενο, τα ποντίκια αφιέρωσαν περισσότερο χρόνο στο να περιποιηθούν τον αναίσθητο σύντροφό τους, αν ήταν ήδη γνωστά μεταξύ τους, συγκριτικά με τα ποντίκια που δεν είχαν συναντηθεί προηγουμένως.
Σύμφωνα με έγγραφο που συνοδεύει τη μελέτη από βιολόγους του Πανεπιστημίου του Κολοράντο στο Boulder, η «έμφυτη επιθυμία να σωθεί μια ζωή» δεν είναι άγνωστη στο ζωικό βασίλειο.
Οι αναφορές από διάφορα είδη ζώων στη φύση έχουν καταγράψει βοηθητικές ενέργειες προς συντρόφους που έχουν καταρρεύσει λόγω ασθένειας, τραυματισμού ή θανάτου.
Αυτές οι συμπεριφορές περιλαμβάνουν άγγιγμα, περιποίηση, σπρώξιμο και μερικές φορές πιο έντονες σωματικές ενέργειες όπως χτυπήματα.
Ελέφαντες, χιμπατζήδες και δελφίνια μπορούν να αναγνωρίσουν και να επέμβουν με άγγιγμα, σπρώξιμο ή ακόμη και μεταφέροντας έναν ακινητοποιημένο σύντροφο, σύμφωνα με τους William M. Sheeran και Zoe R. Donaldson.
«Αυτά τα ευρήματα ενισχύουν την απόδειξη ότι η ώθηση να βοηθήσουν άλλους σε καταστάσεις ακραίας δυστυχίας είναι κοινή για πολλά είδη και αναδεικνύουν τους νευρικούς μηχανισμούς που οδηγούν στην ενστικτώδη διάσωση» αναφέρουν.
