Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι πολλές γυναίκες βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των ακροδεξιών κομμάτων στην Ευρώπη. Πρόσφατα, η Άλις Βάιντελ εξελέγη υποψήφια καγκελάριος του γερμανικού AfD, κάτι που δεν είναι τυχαίο, όπως επισημαίνουν οι ειδικοί.

Τα κόμματα αυτά στρέφονται κατά του δικαιώματος στην άμβλωση αλλά και γενικότερα σε αυτό που ονομάζεται «woke agenda». Η AfD για παράδειγμα μιλά για τους παραδοσιακούς ρόλους των φύλων και για αντιμετωπίση της υπογεννητικότητας των «βιολογικά Γερμανών». Η Μπεάτε φον Μίκελ, πρόεδρος του Γερμανικού Συμβουλίου Γυναικών, προειδοποιεί ότι οι ακροδεξιοί θέλουν να επαναφέρουν μια «πλασματικά φυσική, πατριαρχική τάξη».

Πώς εξηγείται η ηγεσία των γυναικών στις ακροδεξιές παρατάξεις;

Αν και η πολιτική του AfD φαίνεται να αντιτίθεται στην προσωπική ζωή της Βάιντελ, που ζει εκτός Γερμανίας, είναι παντρεμένη με μια γυναίκα από τη Σρι Λάνκα και είναι μέρος ενός, ομοφυλόφιλου ζευγαριού με δύο παιδιά, η ηγεσία της φαίνεται να δείχνει κάτι διαφορετικό. Αντίστοιχα, σε άλλες χώρες της Ευρώπης, γυναίκες κατέχουν ηγετικές θέσεις σε ακροδεξιές παρατάξεις: Η Ιταλία έχει επιλέξει την Τζόρτζια Μελόνι ως πρωθυπουργό, στη Γαλλία η Μαρίν Λεπέν έχει υπάρξει τρεις φορές υποψήφια πρόεδρος και στη Φινλανδία η Ρίικα Πούρα είναι πρόεδρος του δεξιού κόμματος Perussuomalaiset (PeruS).

Στρατηγική εξωραϊσμού

Οι ειδικοί θεωρούν ότι τα ακροδεξιά κόμματα τοποθετούν γυναίκες στην ηγεσία τους, επειδή αυτές δίνουν στο κόμμα μια πιο μετριοπαθή εικόνα. Η Λέα Λόχαου από το αντιφασιστικό «Amadeu Antonio Stiftung» είχε αναφέρει πριν από λίγο καιρό ότι αυτό το φαινόμενο παρατηρείται από τη δεκαετία του ’90. «Η αντίληψη ότι οι γυναίκες είναι λιγότερο επικίνδυνες, λιγότερο πολιτικές ή λιγότερο ριζοσπαστικές επιτρέπει στις γυναίκες της ακροδεξιάς να δρουν “αόρατες”. Ακόμα και αν υποτίθεται ότι προωθούν την ισότητα, προωθούν τον αντιφεμινισμό» αναφέρει χαρακτηριστικά.

Από την πλευρά του, ο πολιτικός επιστήμονας Βόλφγκανγκ Στρόντερ τονίζει: «Για να διαμορφώσουν το προφίλ τους, τοποθετούν γυναίκες στο… μπαλκόνι. Αυτό είναι ένα εικονικό στοιχείο της αυτοεξωραϊστικής τους εικόνας».

Όπως αναφέρουν γερμανικά ΜΜΕ, με γυναίκες στην κορυφή, τα κόμματα προβάλλουν μια μετριοπαθή εμφάνιση προκειμένου να κάνουν την εξτρεμιστική πολιτική τους πιο αποδεκτή στην κοινωνία.

Η προσπάθεια να προσελκύσουν γυναίκες ψηφοφόρους και άνδρες

Με μια γυναίκα στην ηγεσία, τα κόμματα προσπαθούν, επίσης, να κινητοποιήσουν τις γυναίκες ψηφοφόρους, με το σκεπτικό: Αν μια γυναίκα ηγείται, δεν μπορεί να έχει τόσο κακή η μισογυνιστική και φασιστική πολιτική. Όπως επισημαίνει ο Στρόντερ, οι πολιτικές ηγέτιδες αποτελούν στρατηγική κίνηση της εξωτερικής προβολής των κομμάτων: «Δημιουργούν την εντύπωση ότι τα κόμματά τους κάνουν πολιτική για τις γυναίκες, κάτι που πρέπει να προσελκύσει τις ψηφοφόρους».

Επιπλέον, όπως σημειώνεται, η παρουσία αυτών των γυναικών, συχνά με ελκυστική εμφάνιση, μπορεί να αποδώσει και στους άνδρες ψηφοφόρους, προσδίδοντας μια φαινομενικά πιο ήπια εικόνα της πολιτικής τους.