Χαρμόσυνες κωδωνοκρουσίες, πυροβολισμοί, επευφημίες, φωνές, πανηγυρισμοί και πάλι πυροβολισμοί. Ανάμεικτοι ήχοι, παγωμένα συναισθήματα και αναμονή.
Οι χριστιανοί και μέλη της ελληνορθόδοξης κοινότητας Αντιοχείας ξεχύθηκαν στον δρόμο και μπροστά από την εκκλησία, δίπλα από το φωτισμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο στην πόλη Saidnaya, που απέχει μόλις 12 χλμ. από τη Δαμασκό, υποδέχτηκαν με χαρά τα ξημερώματα της Κυριακής την πτώση του καθεστώτος Άσαντ.
Χαρά τυλιγμένη στον φόβο.
Λίγο αργότερα οι αντικαθεστωτικοί απελευθέρωσαν κρατούμενους από τη φυλακή της πόλης που βρίσκεται σε απόσταση λίγων μέτρων από τον ναό. Μια φυλακή περιβόητη για τα βασανιστήρια και τις εκτελέσεις των κρατουμένων για τις πολιτικές τους πεποιθήσεις και την ιδεολογία τους, κάποιοι από τους οποίους δεν παραπέμπονταν ποτέ σε δίκη. Οι εικόνες κάνουν τον γύρο του διαδικτύου. Μεταξύ των φυλακισμένων και μικρά παιδιά. Οι πιο τολμηροί, μετά την απελευθέρωσή τους, συστήθηκαν με τον αριθμό κράτησής τους, επ’ ουδενί με το όνομά τους.
Στα περίχωρα της Δαμασκού, οι πιστοί παρακολούθησαν το πρωί της Κυριακής τη θεία λειτουργία και προσευχήθηκαν όλοι μαζί φυλάσσοντας μέσα τους μια ελπίδα. Μετά κλείστηκαν στα σπίτια τους. Φοβούνται να μιλήσουν δημόσια, φοβούνται να ζήσουν και περιμένουν.
«Χάος» είναι η λέξη που λένε στο Νewsbeast οι χριστιανοί με τους οποίους επικοινωνήσαμε για να περιγράψουν την κατάσταση στη Συρία. «Βγήκα για λίγο να αγοράσω ψωμί, τυρί και τα απαραίτητα και επέστρεψα στο σπίτι», λέει στο Νewsbeast μέλος της ελληνορθόδοξης κοινότητας. «Δεν ξέρουμε τι ακριβώς συνέβη, τι έγινε με την επιχείρηση, με το καθεστώς, με τον αλ Άσαντ. Ακούμε πυροβολισμούς, είναι τρομακτικό. Δεν υπάρχει έλεγχος από τον στρατό τώρα στη Δαμασκό. Δεν ξέρουμε τι μπορεί να γίνει. Μας είπαν να μείνουμε σπίτι, να μην βγούμε έξω» συμπληρώνει.
Και αποδώ και πέρα, το τι θα ακολουθήσει και με ποιον τρόπο θα συνεχίσουν τη ζωή τους οι περισσότεροι από 600.000 χριστιανοί της Συρίας, αρκετοί από τους οποίους εγκατέλειψαν τη χώρα τις τελευταίες ημέρες φοβούμενοι διωγμούς, παραμένει άγνωστο.
«Πολλοί χριστιανοί πιστεύουν ότι ήταν προστατευμένοι υπό το καθεστώς του αλ Άσαντ. Επιτρεπόταν να διοργανώνουμε φεστιβάλ τα Χριστούγεννα, το Πάσχα, τις γιορτές, να γιορτάζουμε, νιώθαμε κάποιου είδους στοργική προστασία. Φοβόμαστε με την αλλαγή του καθεστώτος» μας λέει μέλος της ελληνορθόδοξης κοινότητας.
Από την άλλη, ούτε στους χριστιανούς άρεσε το καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσαντ.
«Δεν θέλαμε τον Μπασάρ αλ Άσαντ. Ήταν ένα δικτατορικό καθεστώς, αλλά φοβόμαστε την αλλαγή. Δεν ξέρουμε πώς θα συμπεριφερθούν στις μειονότητες στη Συρία. Αναρωτιόμαστε».
Ο Σάμερ, επίσης μέλος της ελληνορθόδοξης κοινότητας της Συρίας που τώρα έχει μετακομίσει στην Ευρώπη, η οικογένειά του, όμως, παραμένει στη Δαμασκό, επισημαίνει: «Οι χριστιανοί στη Συρία προσπαθούν να δείξουν τώρα ότι είναι με τους αντάρτες και όχι αντίθετοι με την ιδέα της ελευθερίας, αλλά πρέπει να δοθούν απαντήσεις για την επόμενη ημέρα, για το αν θα επιβληθεί ο ισλαμικός νόμος, η Σαρία. Κανείς δεν μπορεί να δώσει καμία εγγύηση».
Ο Σάμερ μοιράζεται μαζί μας άρθρο που έγραψε πριν από λίγες ημέρες, θορυβημένος από την κατάσταση στο Χαλέπι με τίτλο: «Το αβέβαιο μέλλον των χριστιανικών κοινοτήτων στη Συρία».
Όπως εξηγεί στο άρθρο του, οι χριστιανοί της Συρίας αντιμετωπίζουν δύο σημαντικές προκλήσεις:
- την απειλή των τζιχαντιστικών ομάδων, καθώς η άνοδος των τζιχαντιστών του Ισλάμ έχει θέσει τις χριστιανικές κοινότητες υπό συνεχή απειλή. Αυτές οι ομάδες έχουν βάλει στο στόχαστρο τους χριστιανούς, οδηγώντας τους σε εκτοπισμό, βία και φόβο.
- την απουσία πολιτικής εκπροσώπησης, καθώς η έλλειψη οργανωμένης ηγεσίας εμποδίζει αυτές τις κοινότητες να απευθύνονται σε κάποια αρχή και να εκφράζουν τις ανησυχίες τους ή να συμμετάσχουν σε συζητήσεις για το μέλλον της Συρίας.
Αυτό το κενό ηγεσίας έχει επιδεινωθεί από τη σιωπή των θρησκευτικών προσωπικοτήτων. Κατά τη διάρκεια της πολιορκίας των χριστιανικών κοινοτήτων του Χαλεπίου, ο μητροπολίτης Εφραίμ Μααλούλι ήταν ο μόνος θρησκευτικός άρχοντας που εξέδωσε δημόσια δήλωση, καλώντας τους κατοίκους να μείνουν στα σπίτια τους.
Επικοινωνήσαμε μαζί του. Ευγνωμονεί τον Θεό που είναι καλά μαζί με τους υπόλοιπους χριστιανούς. Παραμένουν στο Χαλέπι και απευθύνουν έκκληση για προσευχή.
Οι χριστιανοί της Συρίας νιώθουν μια βαθιά σύνδεση με τον πολιτισμό της Ελλάδας. Ο Ηλίας, μέλος της ελληνορθόδοξης κοινότητας της Συρίας, μας λέει πως όταν επισκέφτηκε την Ελλάδα, ένιωσε σαν στο σπίτι του, σαν να βρίσκεται σε μια χριστιανική γειτονιά της Συρίας. Υπάρχει σύνδεση ακόμα και στο φαγητό, το ποτό, τις συνήθειες. Την ίδια ώρα, όλοι λένε πως δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη στην Τουρκία. Δεν τους επιτρέπεται να φέρουν όπλα και συχνά νιώθουν ανυπεράσπιστοι. Είναι, όμως, υπέρμαχοι της ειρήνης.
Αποζητούν, πάντως, τη στήριξη της Ελλάδας με το υπουργείο Εξωτερικών της χώρας μας να ανακοινώνει πως η Ελλάδα, από τη θέση του μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, καθώς και με τους ισχυρούς δεσμούς που διαθέτει στον αραβικό κόσμο, θα συμβάλλει στην κατά το δυνατόν συντομότερη αποκατάσταση της ειρήνης και της ευημερίας στη Συρία, ενώ δεσμεύεται να υπάρξει μέριμνα για την προστασία των αμάχων και των θρησκευτικών μειονοτήτων και μνημείων.
Βέβαια, ο αριθμός των χριστιανών στη Συρία βαίνει μειούμενος. Το 2010, οι χριστιανοί αποτελούσαν περίπου το 10% του πληθυσμού, ενώ σήμερα αποτελούν μόνον το 3%.
Άλλο μέλος της ελληνορθόδοξης κοινότητας που θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του εκτιμά: «Τίποτα δεν έχει τελειώσει και δεν θα τελειώσει άμεσα, δεν γίνεται να επέλθει ειρήνη γρήγορα. Υπάρχουν συμφέροντα πολλών χωρών, της Αμερικής, της Ρωσίας, του Ιράν, της Τουρκίας, του Κατάρ, της Σαουδικής Αραβίας. Είναι ανοιχτά όλα τα σενάρια».
Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν και οι χριστιανοί της φλεγόμενης Συρίας αναρωτιούνται αν θα ακούσουν ξανά την καμπάνα της εκκλησίας του χωριού τους να χτυπά, αν θα συνεχίσουν να ακούν πυρά και στο τέλος τέλος αν θα καταφέρουν να επιβιώσουν για μία ακόμα φορά…
