Απέμεναν λίγα δευτερόλεπτα προκειμένου μια νεαρή Ολλανδή να βάλει οικειοθελώς τέλος στη ζωή της. Τότε όμως άλλαξε γνώμη.
Η 22χρονη Ρόμι, η οποία έπασχε από κλινική κατάθλιψη, διατροφικές διαταραχές και ανορεξία λόγω παιδικής κακοποίησης, πήρε τη σπαρακτική απόφαση να βάλει τέλος στη ζωή της σύμφωνα με τη νομοθεσία της Ολλανδίας, η οποία επιτρέπει την ευθανασία υπό ορισμένες συνθήκες.
Αποφάσισε, ωστόσο, να μην προχωρήσει την τελευταία στιγμή.
Αφού έκλεισε τα 18, η Ρόμι διεκδίκησε επί τέσσερα χρόνια το δικαίωμά της να πεθάνει μέσω του εθελοντικού υποβοηθούμενου θανάτου (VAD). Αλλά το 2023, όταν βρέθηκε ξαπλωμένη σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου στην ολλανδική πόλη Leiden, άλλαξε ξαφνικά γνώμη.
Νωρίτερα εκείνη την ημέρα, είχε δει το φέρετρο με το οποίο θα μεταφερόταν στο νεκροτομείο.
Η μητέρα της ήταν στο πλευρό της και ο αδελφός της περίμενε στον κήπο του νοσοκομείου να τελειώσει όλο αυτό.
Η τελευταία ερώτηση που της έκανε ο γιατρός
Ο γιατρός στάθηκε από πάνω της και της εξήγησε για τελευταία φορά τη διαδικασία βήμα προς βήμα σχετικά με το τι επρόκειτο να κάνει στο πλαίσιο της διαδικασίας θανατηφόρας ένεσης, σύμφωνα με τους νόμους περί ευθανασίας της χώρας της.
Η Ρόμι έδωσε στον γιατρό το πράσινο φως, αλλά ίδρωνε και η καρδιά της χτυπούσε δυνατά καθώς σκεφτόταν αυτό που επρόκειτο να συμβεί, λέει, σύμφωνα με τη New York Post.
Καθώς ο γιατρός προχώρησε για να χορηγήσει τη θανατηφόρο ένεση, της έγινε μια τελευταία ερώτηση προκειμένου όλα να γίνουν σύμφωνα με την ολλανδική νομοθεσία: «Είστε σίγουρη;».
Η Ρόμι, το επώνυμο της οποίας δεν έχει αποκαλυφθεί, δεν ήταν σίγουρη.
Άρχισε να κλαίει, το ίδιο και η μητέρα της, και αποφάσισε να τα ακυρώσει όλα.
«Δεν μετανιώνω για το ταξίδι»: Η ζωή της Ρόμι τώρα
Αφού αρχικά έκανε πίσω από την ευθανασία της, η Ρόμι ζήτησε να βάλει τέλος στη ζωή της για άλλη μια φορά και προγραμματίστηκε να της χορηγηθεί θανατηφόρο ένεση σε μεταγενέστερη ημερομηνία.
Ωστόσο, με την επίμονη υποστήριξη του ψυχιάτρου της, της οικογένειας και των φίλων της, αποφάσισε να συνεχίσει την ψυχοθεραπεία και τώρα λέει ότι δεν θέλει «τίποτα περισσότερο από το να ζει».
«Δεν μετανιώνω για το ταξίδι. Επειδή βρέθηκα τόσο κοντά στο θάνατο, βλέπω τη ζωή ως κάτι πολύτιμο. Δεν θα πηγαίνει πάντα καλά, αλλά τώρα ξέρω ότι υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ», δήλωσε στο ολλανδικό πρακτορείο NRC.
Σήμερα, η Ρόμι σπουδάζει και ζει σε στέγη υποστηριζόμενης διαβίωσης.
Όταν ρωτήθηκε τι της δίνει ελπίδα, εκείνη γέλασε: «Αυτό θα ακουστεί τρελό: Μου άρεσε πραγματικά να πληρώνω ενοίκιο. Αυτό δίνει νόημα στη ζωή μου».
