«Αν η Χεζμπολάχ δεν πήρε το μήνυμα, σας υπόσχομαι ότι θα το πάρει», προειδοποίησε την Κυριακή ο ισραηλινός πρωθυπουργός, Μπενιαμίν Νετανιάχου, στον απόηχο των δραματικών ημερών όπου το Ισραήλ εξαπέλυσε μια από τις πιο τολμηρές και θανατηφόρες επιθέσεις προς το κίνημα της Χεζμπολάχ του Λιβάνου, που έχει συμμαχήσει με το Ιράν. Αλλά ποιο ακριβώς είναι το μήνυμα, αναρωτιέται το Politico σε ανάλυσή του.
Η δήλωση του Νετανιάχου, αναφέρει ο αρθρογράφος, εστάλη μέσω των βομβητών και των γουόκι-τόκι της Χεζμπολάχ, όταν, σύμφωνα με την τελευταία, τουλάχιστον χίλιες από τις συσκευές που ανήκουν σε υπαλλήλους διαφόρων μονάδων και ιδρυμάτων της Χεζμπολάχ έσκασαν ταυτόχρονα σε όλο τον Λίβανο την προηγούμενη Τρίτη. Αρκετοί έχασαν τη ζωή τους και εκατοντάδες τραυματίστηκαν. Στη συνέχεια, την επόμενη ημέρα, τουλάχιστον 20 ακόμα σκοτώθηκαν και περισσότεροι από 450 τραυματίστηκαν μετά την έκρηξη δεκάδων παγιδευμένων ασύρματων τηλεφώνων.
Το Ισραήλ αρνήθηκε την ευθύνη, αλλά οι υπαινιγμοί λένε το αντίθετο, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του Νετανιάχου βάσει των δηλώσεών του την Κυριακή, όπως σημειώνει ο αρθρογράφος. Το Ισραήλ είχε κίνητρο και ιστορικά έχει επιδείξει αμείλικτη συμπεριφορά όταν αντεπιτίθεται στους εχθρούς. Και καθώς η επίθεση της περασμένης εβδομάδας ήρθε μόλις λίγες ημέρες αφότου η υπηρεσία ασφαλείας του Ισραήλ αποκάλυψε ότι είχε αποτρέψει σχέδιο της Χεζμπολάχ να δολοφονήσει έναν αξιωματούχο της ισραηλινής άμυνας με μια βόμβα κρυμμένη σε κάμερα ασφαλείας, υπήρξε συζήτηση ότι οι εκρηκτικοί βομβητές και τα γουόκι-τόκι ήταν μια απάντηση σε εκείνη την αποτυχημένη συνωμοσία.
Ωστόσο, αυτό είναι απίθανο, όπως σχολιάζει ο αρθρογράφος. Πρώτον, σύμφωνα με αξιωματικό της Μοσάντ που μίλησε στο Politico, οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες αλλοίωσαν περίπου 5.000 βομβητές, εισάγοντας εκρηκτικά στις συσκευές. Για να γίνει αυτό, και για να δημιουργηθεί η αλυσίδα εφοδιασμού που ξεγέλασε τη Χεζμπολάχ, χρειάστηκαν μήνες – πολύ πριν η Χεζμπολάχ βάλει στο στόχαστρο τον ισραηλινό αξιωματούχο. Έπρεπε να δημιουργηθούν εταιρείες-βιτρίνες και ψεύτικες ταυτότητες για τους εμπλεκόμενους.
Ο Ya’akov Peri, πρώην επικεφαλής της ισραηλινής υπηρεσίας ασφαλείας Shin Bet, συμφωνεί. «Μια επιχείρηση για την προετοιμασία των βομβητών θα απαιτούσε πολύ ακριβείς πληροφορίες σχετικά με τις αλυσίδες εφοδιασμού και τις οργανώσεις της Χεζμπολάχ σε όλο τον κόσμο, κυρίως στην Άπω Ανατολή και την Ευρώπη», δήλωσε στο Politico. «Χρειάζεται χρόνος για να προετοιμαστείς, να δημιουργήσεις αυτούς τους βομβητές και να οργανώσεις τις κατάλληλες επαφές για να τους στείλεις στη συνέχεια στον Λίβανο και να εξασφαλίσεις ένα ασφαλές πέρασμα από τα τελωνεία και τα αεροδρόμια».
Η απόφαση του Νασράλα για μετάβαση από τα κινητά τηλέφωνα στους βομβητές έδωσε βέβαια τεράστια ώθηση στην επιχείρηση, επιτρέποντας στον Νετανιάχου να μεταφέρει το μήνυμά του, το οποίο θα μπορούσε να συνοψιστεί ως εξής: «Μπορούμε να χτυπήσουμε όχι μόνο τις θέσεις εκτόξευσης πυραύλων και ρουκετών σας, τις αποθήκες όπλων σας με αεροπορικές επιδρομές και μη επανδρωμένα αεροσκάφη, αλλά μπορούμε επίσης να σας χτυπήσουμε -με μικρούς και μεγάλους τρόπους, τρυπώντας μέχρι και μεμονωμένα μέλη της Χεζμπολάχ- και μπορούμε να στρέψουμε τα συστήματα επικοινωνίας σας εναντίον σας. Δεν μπορείτε να μας αντιμετωπίσετε», αναφέρει το δημοσίευμα.
Και αυτό το μήνυμα υπογραμμίστηκε και πάλι αυτή την εβδομάδα, με ένα κύμα ισραηλινών αεροπορικών επιδρομών σε στόχους της Χεζμπολάχ, με αποτέλεσμα ο Λίβανος να έχει τον υψηλότερο ημερήσιο απολογισμό νεκρών από το τέλος του εμφυλίου πολέμου του 1975-1990.
Ωστόσο, ενώ το Ισραήλ κατηγορείται για κλιμάκωση της σύγκρουσης με τη Χεζμπολάχ, η ηγεσία της χώρας έχει διαφορετική άποψη. Γι’ αυτούς, πρόκειται για μια επίθεση ώστε να προλάβουν την κλιμάκωση και για να τονίσουν ότι το Ισραήλ έχει και άλλους άσους στο μανίκι του, ότι το κόστος της διατήρησης των πυραυλικών επιθέσεων στο βόρειο Ισραήλ -οι οποίες έχουν αναγκάσει την εκκένωση πάνω από 80.000 Ισραηλινών- θα είναι υψηλό, όπως και το τίμημα για την άρνηση της Χεζμπολάχ να αποσυρθεί από τα λιβανέζικα σύνορα στην άλλη πλευρά του ποταμού Λιτάνι, σύμφωνα με το ψήφισμα του ΟΗΕ που έθεσε τέρμα στον πόλεμο του Λιβάνου το 2006.
Από τον Δεκέμβριο το Ισραήλ προειδοποιεί ότι θα αναγκάσει τη Χεζμπολάχ, είτε με πόλεμο είτε με διπλωματία, να σταματήσει να εκτοξεύει ρουκέτες στο Ισραήλ και να αποσυρθεί βόρεια του ποταμού. Ο Νετανιάχου δέχεται έντονη πολιτική πίεση για να καταστήσει τις βόρειες κοινότητες ασφαλείς για επιστροφή και, καθώς και οι δύο πλευρές συνεχίζουν να παραβιάζουν τους «κανόνες του παιχνιδιού» και να πλήττουν στόχους βαθύτερα στο έδαφος της άλλης, η υπομονή εξαντλείται, όπως τονίζει ο αρθρογράφος.
Το Ιράν έλαβε επίσης ένα σαφές μήνυμα αυτό το καλοκαίρι, όταν τον Ιούνιο η Ισλαμική Δημοκρατία εξαπέλυσε τον πρωτοφανή άμεσο βομβαρδισμό του Ισραήλ, ξεπερνώντας αυτό που για δεκαετίες ήταν μια αδιανόητη κόκκινη γραμμή.
Υπό τη διεθνή πίεση να μην ανεβάσει τους τόνους και να μην διακινδυνεύσει έναν πόλεμο σε ολόκληρη την περιοχή, το Ισραήλ εξαπέλυσε ένα μίνι χτύπημα με μη επανδρωμένα αεροσκάφη σε στόχους στο Ισφαχάν. Η Τεχεράνη υποβάθμισε το περιστατικό, υποστηρίζοντας ότι τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη αναχαιτίστηκαν και δεν προκάλεσαν ζημιές ή απώλειες ανθρώπινων ζωών.
Ωστόσο, το μήνυμα ήταν και πάλι ξεκάθαρο: «Μπορούμε να εξουδετερώσουμε την αεράμυνά σας όπου και όποτε θέλουμε, και όχι με μαζικούς βομβαρδισμούς, αλλά με πλήγματα ακριβείας».
Ωστόσο, τα μηνύματα μπορεί να πέφτουν στο κενό. Και ενώ η Χεζμπολάχ συνεχίζει τις πυραυλικές επιθέσεις της στο Ισραήλ -εκτοξεύοντας αυτή την εβδομάδα έναν βαλλιστικό πύραυλο στο Τελ Αβίβ- και καθώς το Ισραήλ συνεχίζει να εξουδετερώνει όλο και περισσότερους από τους κορυφαίους διοικητές της οργάνωσης, με τον ανώτατο διοικητή του στρατού Χέρζι Χάλεβι να προειδοποιεί την Τετάρτη ότι το Ισραήλ προετοιμάζεται για χερσαία επίθεση εναντίον της Χεζμπολάχ, αυτό που προοριζόταν να αποτρέψει την κλιμάκωση σε έναν ολοκληρωμένο πόλεμο έχει ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα.
Και αυτό, παρά το γεγονός ότι και οι δύο πλευρές γνωρίζουν πολύ καλά ότι ένας άλλος πόλεμος θα έκανε τη σύγκρουση του 2006 να μοιάζει με… αψιμαχία.
Η Μέση Ανατολή (ο Λεβάντες, όπως αναφέρει ο αρθρογράφος) φτάνει στο χείλος της αβύσσου.
