Χάος επικρατεί στο πολιτικό τοπίο της Γαλλίας μετά τις εκλογές. Παρά την ήττα που κατέγραψε η Μαρίν Λεπέν, μπορεί να ελπίζει ότι θα πάρει την εξουσία, σε περίπτωση που ο Εμανουέλ Μακρόν υποπέσει σε ένα λάθος, για να σώσει τον εαυτό του.

Συγκεκριμένα, η πρώτη απόφαση που πρέπει να λάβει ο γάλλος πρόεδρος είναι να διορίσει πρωθυπουργό. Συνήθως, επιλέγεται ένα πρόσωπο από το κόμμα με τη μεγαλύτερη κοινοβουλευτική δύναμη, αλλά σε αυτή την περίπτωση τα πράγματα περιπλέκονται, αφού πρώτοι είναι οι Αριστεροί και όχι οι Φιλελεύθεροι.

Έτσι, πρέπει να βρεθεί ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής -κάτι που δεν μπορεί να συμβεί σε καμία περίπτωση, με βάση αναλυτές- ή να σχηματιστούν οι κατάλληλες συμμαχίες, με στόχο μια σταθερή κυβέρνηση με προοπτική.

Εντούτοις, οι εμπρηστικές δηλώσεις στο παρελθόν του Μακρόν κατά του Ζαν Λικ Μελανσόν, όσο και η απαίτηση του δεύτερου να εφαρμόσει η Αριστερά το προγράμματά της, περιπλέκουν την κατάσταση.

Ένα σενάριο, λοιπόν, που θα βοηθούσε τον Εμανουέλ Μακρόν, για να παραμείνει στην εξουσία και με σταθερή κυβέρνηση, θα ήταν να διόριζε ένα υπουργικό σχήμα αποτελούμενο από τεχνοκράτες. Με αυτό τον τρόπο θα επιλέγονταν πρόσωπα με αποδοχή από το μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού κόσμου, ενώ το σχήμα τους θα είχε ημερομηνία λήξης, χωρίς πιθανότητες για ανανέωση θητείας.

Ωστόσο, σε αυτή την περίπτωση ενέχει ο κίνδυνος να ενισχυθούν τα ποσοστά της Μαρίν Λεπέν, λόγω της κοινωνικής δυσαρέσκειας. Το CNN παρέθεσε σε σχετικό δημοσίευμα το παράδειγμα της Ιταλίας.

«Χωρίς ξεκάθαρη πλειοψηφία, μια κυβέρνηση μειοψηφίας αντιμετωπίζει τον κίνδυνο ψήφου δυσπιστίας ήδη από αυτόν τον μήνα, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει σε πολλές κυβερνήσεις, που θα αντικαταστήσουν η μία την άλλη. Μια διέξοδος θα μπορούσε να είναι μια τεχνοκρατική κυβέρνηση, η οποία θα περιλάμβανε τον διορισμό από τον Μακρόν υπουργών χωρίς κομματική ένταξη για τη διαχείριση των καθημερινών θεμάτων. Ωστόσο, αυτή η απόφαση μπορεί να καταλήξει να φουντώσει περαιτέρω τις φλόγες του λαϊκισμού. Δείτε μόνο την Ιταλία: μετά την πρωθυπουργία του Μάριο Ντράγκι, του κατ’ εξοχήν τεχνοκράτη, η χώρα εξέλεξε την πιο ακροδεξιά κυβέρνησή της από την εποχή του Μπενίτο Μουσολίνι», έγραψε το δημοσίευμα, σκιαγραφόντας την επόμενη μέρα στη Γαλλία.