Ο Κιρ Στάρμερ, δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων από μια μικρή πόλη της νότιας Αγγλίας, θα γίνει πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου. Η νίκη του στις 4 Ιουλίου ήταν συντριπτική. Όμως, η Βρετανία δεν γνωρίζει ποιος είναι.
Ο Στάρμερ ασχολείται με την πολιτική μόλις εννέα χρόνια και από τότε που ανέλαβε την ηγεσία των Εργατικών του Ηνωμένου Βασιλείου, το 2020, οδήγησε το κόμμα του από τη χειρότερη εκλογική ήττα εδώ και σχεδόν έναν αιώνα, στο να γίνει η κυρίαρχη δύναμη στη βρετανική πολιτική.
Παράλληλα, σχολιάζει το «Politico» η επιτυχία του – την ώρα που οι δυτικοί σύμμαχοι φλερτάρουν με τον λαϊκισμό – τον τοποθετεί ως έναν από τους σημαντικότερους κεντρώους ηγέτες στον κόσμο, μία, ενδεχομένως μοναχική θέση, μέχρι το τέλος του έτους.
Οι εχθροί του αποκαλούν αυτό που κατάφερε ο Στάρμερ, τύχη: λένε ότι απλά επωφελήθηκε από την αποτυχία των Συντηρητικών. Η αλήθεια, όμως, αναφέρει το Politico, είναι πιο περίεργη και ακόμα πιο εντυπωσιακή. Στα 61 του, ο Στάρμερ έχει μακρά αλλά άγνωστη ιστορία. Ο πατέρας του ήταν ένας σιωπηλός, αυταρχικός κατασκευαστής εργαλείων. Η μητέρα του νοσοκόμα, με την εξουθενωτική νόσο Still. Οι γονείς του, του έδωσαν το όνομα Keir Hardie, από τον πρώτο ηγέτη του Εργατικού Κόμματος.
Ήταν άριστος στο σχολείο. Έπαιζε φλάουτο και ποδόσφαιρο και έγινε δικηγόρος. Τα αδέλφια του τον αποκαλούσαν «Superboy». Ήταν σοσιαλιστής, που πέρασε στην αριστερά, και όταν ο ηγέτης των Εργατικών Τζέρεμι Κόρμπιν έπεσε το 2019, ο Στάρμερ έθεσε υποψηφιότητα για την ηγεσία του κόμματος, δίνοντας 10 υποσχέσεις για να προσελκύσει τους οπαδούς του προκατόχου του.
Μόλις βρέθηκε στην εξουσία, τις πέταξε όλες στα σκουπίδια, εκτός από την τελευταία – να παρέχει αποτελεσματική αντιπολίτευση, τονίζει το δημοσίευμα.
Ο Στάρμερ έδιωξε τον Κόρμπιν από το κόμμα. Τον μισούσε αν και δεν το έχει παραδεχτεί ποτέ καθώς η σύζυγος του Στάρμερ έχει εβραϊκή καταγωγή και ο αντισημιτισμός άνθισε στους Εργατικούς υπό τον προκάτοχό του.
Ο ίδιος δηλώνει «προοδευτικός κεντρώος». Στις πολιτικές αναλύσεις συχνά περιγράφεται ως «λογικός», «σοβαρός», «μεθοδικός», «ρεαλιστής» και «ανιαρός» πολιτικός που δίνει έμφαση στην καθημερινότητα των πολιτών παρά σε άκαμπτες ιδεολογικές χίμαιρες.
Αυτό τον διαφοροποιεί από όλους τους Συντηρητικούς ηγέτες των τελευταίων ετών, που έμοιαζαν να νοιάζονται πιο πολύ για την ικανοποίηση των αξιώσεων της πιο δεξιάς πτέρυγας του κόμματος παρά για τις ανάγκες των πολιτών.
Ενήλικας σε όλη του τη ζωή
Στο σχολείο αντιμετώπιζε τους νταήδες και προστάτευε τους συνομήλικους που κινδύνευαν. Είχε όμως δύο ελαττώματα: την τάση για αυταρχισμό και οργή. Η αδελφή του Στάρμερ, η Κέιτι, είπε στον δημοσιογράφο που έγραψε την βιογραφία του. «Δρούσε σαν ενήλικας όλη του τη ζωή».
Ο Στάρμερ αγαπά τον Μότσαρτ, τη Northern Soul και – ως νεαρός – φορούσε eyeliner. Στις φωτογραφίες από τα νιάτα του φαίνεται μονίμως «πεινασμένος και θιγμένος».
Ο δημοσιογράφος που έμαθε τη ζωή του Στάρμερ με κάθε λεπτομέρεια, μιλά για μία «βλοσυρή, ρεαλιστική αποφασιστικότητα». Και περιγράφει στο βιβλίο του: «Αφου τελειώσαμε το πρωινό στο Milton Keynes -το οποίο κανείς δεν έφαγε- βγήκαμε στο μπαλκόνι κοιτώντας το άδειο ποδοσφαιρικό γήπεδο. Η πολιτική των Εργατικών έχει πολλά κοινά με το ποδόσφαιρο, και αυτό στοιχειώνει το κόμμα και εξηγεί εν μέρει τον έμφυτο συντηρητισμό της προεκλογικής του εκστρατείας. Και τα δύο θα σας ραγίσουν την καρδιά».
Όταν προκηρύχθηκαν οι εκλογές στις 22 Μαΐου, ο Στάρμερ πήγε στα κεντρικά γραφεία των Εργατικών για να απευθυνθεί στο προσωπικό. Όλοι σηκώθηκαν όρθιοι για τον υποδεχτούν. Εκείνος στεκόταν όρθιος, με τα χέρια στις τσέπες και το κεφάλι σκυμμένο. Έσφιγγε το δεξί του χέρι στο αριστερό, μοιάζοντας σαν να έχει το βάρος όλου του κόσμου στους ώμους του.
Σήμερα, ο Κιρ Στάρμερ θα πάρει από τον βασιλιά Κάρολο Γ’ εντολή να σχηματίσει κυβέρνηση και ο μετριοπαθής ηγέτης της Κεντροαριστεράς θα εγκατασταθεί στον αριθμό 10 της Ντάουνινγκ Στριτ.
«Η αλλαγή αρχίζει τώρα», υπογράμμισε ο νέος πρωθυπουργός, ευχαριστώντας τους οπαδούς του και ανανεώνοντας την πρόθεσή του για μια «εθνική ανανέωση». «Δεν υπόσχομαι ότι θα είναι εύκολο. Δεν αρκεί να πατήσεις ένα κουμπί, για να αλλάξει μια χώρα. Αυτό απαιτεί δύσκολη δουλειά, υπομονή και αποφασιστικότητα».
Σύμφωνα με την τελευταία εκτίμηση του BBC, μετά την ανακοίνωση του ενός τρίτου των αποτελεσμάτων, το Εργατικό Κόμμα θα κερδίσει συνολικά 408 από τις 650 έδρες της Βουλής των Κοινοτήτων, δηλαδή λίγο λιγότερες από την ιστορική επίδοση του κόμματος του Τόνι Μπλερ το 1997 (418).
Μεταρρυθμιστής ή με το κατεστημένο;
Οι υποστηρικτές του Στάρμερ ελπίζουν ότι θα είναι ένας μεταρρυθμιστής ηγέτης – μία εκδοχή του Τόνι Μπλερ, χωρίς το φορτίο του πολέμου στο Ιράκ, αν δεν υπονομευθεί από τις βαθιές διαιρέσεις στο ίδιο του το κόμμα.
«Νομίζω ότι έχει αποδείξει ότι είναι αρκετά αμείλικτος όσον αφορά τα εσωτερικά του κόμματός του», δήλωσε ο Τόνι Τράβερς, ειδικός σε θέματα πολιτικής στο London School of Economics. Αλλά θα συνεχισθεί αυτή η σκληρότητα και στην κυβέρνηση; «Θα πρέπει να περιμένουμε και να δούμε», συμπλήρωσε.
