Ο Ντέιβιντ Λέβι, ένας Ισραηλινός πολιτικός γεννημένος στο Μαρόκο, ο οποίος πολέμησε ακούραστα ενάντια στον ριζωμένο ρατσισμό κατά των Εβραίων από τη Βόρεια Αφρική και συνέχισε να υπηρετεί ως υπουργός Εξωτερικών και να κατέχει άλλες ανώτερες κυβερνητικές θέσεις, πέθανε σε ηλικία 86 ετών.
Ο Λέβι μετακόμισε στο Ισραήλ σε ηλικία 20 ετών από το Μαρόκο. Εργάστηκε αρχικά στις κατασκευές και ξεκίνησε στην πολιτική ως εκπρόσωπος του κατασκευαστικού σωματείου.
Υπηρέτησε στην Κνεσέτ ή κοινοβούλιο, από το 1969 έως το 2006, κατέχοντας τις θέσεις του υπουργού Εξωτερικών, του αναπληρωτή πρωθυπουργού και του υπουργού Στέγασης και Κατασκευών σε διάφορες περιόδους. Στο απόγειο της καριέρας του ήταν αντίπαλος στο κόμμα Λικούντ του σημερινού πρωθυπουργού του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου.
Οι πρώτοι ηγέτες του Ισραήλ είχαν μια πατερναλιστική στάση απέναντι στους Εβραίους μετανάστες από τις αραβόφωνες χώρες της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Πολλοί από αυτούς τους μετανάστες, γνωστούς ως Εβραίοι Μιζράχι, στάλθηκαν σε καταυλισμούς παραγκουπόλεων και παραγκωνίστηκαν σε μεγάλο βαθμό.
Ο Λέβι ενθάρρυνε την κοινότητα του Μιζράχι για να βοηθήσει το δεξιό Λικούντ να φτάσει στην εξουσία υπό τον Μεναχέμ Μπεγκίν, αφαιρώντας τον έλεγχο από τα αριστερά κόμματα για πρώτη φορά από την ίδρυση της χώρας.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως υπουργός Εξωτερικών, ξεκινώντας το 1990, ανανέωσε τις σχέσεις με πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας και της τότε Σοβιετικής Ένωσης. Διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών κατά τη Διάσκεψη της Μαδρίτης το 1991, η οποία βοήθησε στην έναρξη της ισραηλινοπαλαιστινιακής ειρηνευτικής διαδικασίας, αν και δεν παρευρέθηκε.
Το 2018 του απονεμήθηκε το Βραβείο Ισραήλ “Lifetime Achievement”, μια από τις υψηλότερες διακρίσεις του Ισραήλ. Η επιτροπή επιλογής χαρακτήρισε τον Λέβι «κοινωνικό αγωνιστή για τις ασθενέστερες τάξεις, ηγέτη των εργαζομένων και εκπρόσωπο των αναπτυξιακών πόλεων και των προαστίων της χώρας».
Ο Νετανιάχου αποχαιρέτισε τον Λέβι την Κυριακή, επαινώντας τον άνθρωπο που «άνοιξε το δρόμο του στη ζωή με τα δικά του χέρια».
