Τον κώδωνα του κινδύνου κρούουν Αμερικανοί επιστήμονες, αφότου παρατήρησαν με έκπληξη ότι δεκάδες ποτάμια και ρυάκια στην Αλάσκα έχουν αποκτήσει ένα έντονο πορτοκαλί χρώμα τα τελευταία πέντε έως 10 χρόνια.
Οι ερευνητές της Εθνικής Υπηρεσίας Πάρκων του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας και της Γεωλογικής Υπηρεσίας των ΗΠΑ, οι οποίοι πραγματοποίησαν δοκιμές σε 75 σημεία στις υδάτινες οδούς της οροσειράς Μπρουκς της Αλάσκας, παρατήρησαν ότι τα νερά των ποταμών στην Αλάσκα έμοιαζαν θολά και σκουριασμένα.
Όπως αναφέρει το CNN, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Communications: Earth & Environment», ο αποχρωματισμός και το θόλωμα προκαλούνται από μέταλλα όπως ο σίδηρος, ο ψευδάργυρος, ο χαλκός, το νικέλιο και ο μόλυβδος, ορισμένα από τα οποία είναι τοξικά για τα οικοσυστήματα των ποταμών και των ρεμάτων. Αυτό συμβαίνει καθώς οι πάγοι λιώνουν εκθέτοντας τις υδάτινες οδούς σε μέταλλα που έχουν παραμείνει στο υπέδαφος για χιλιάδες χρόνια.
«Έχουμε συνηθίσει να το βλέπουμε αυτό σε μέρη της Καλιφόρνιας, σε μέρη των Απαλαχίων, όπου έχουμε ιστορία εξόρυξης. Πρόκειται για μια κλασική διαδικασία που συμβαίνει σε ποτάμια, εδώ στις ηπειρωτικές ΗΠΑ, τα οποία έχουν επηρεαστεί για πάνω από 100 χρόνια ύστερα από κάποιες εξορύξεις στη δεκαετία του 1850», δήλωσε ο Brett Poulin, συν-συγγραφέας της μελέτης και καθηγητής περιβαλλοντικής τοξικολογίας στο UC Davis.
«Είναι, ωστόσο, εντυπωσιακό να το βλέπεις, όταν βρίσκεσαι σε μερικές από τις πιο απομακρυσμένες τοποθεσίες και μακριά από κάποιο ορυχείο».
Τα εδάφη της Αρκτικής περιέχουν φυσικό οργανικό άνθρακα, θρεπτικά συστατικά και μέταλλα, όπως ο υδράργυρος, σύμφωνα με τη μελέτη. Οι υψηλές θερμοκρασίες και το λιώσιμο του μόνιμου στρώματος πάγου έχουν προκαλέσει τη «συνάντηση» αυτών των μετάλλων με τις υδάτινες πηγές γύρω τους.
«Είναι πραγματικά μια απροσδόκητη συνέπεια της κλιματικής αλλαγής»
Η Αρκτική θερμαίνεται τέσσερις φορές ταχύτερα από τον υπόλοιπο κόσμο, όπως έχουν δείξει μελέτες.
«Αυτό που πιστεύουμε ότι βλέπουμε είναι αυτό το ξεπάγωμα του εδάφους, που συμβαίνει εκεί με μεγαλύτερη ταχύτητα από ό,τι θα συνέβαινε αλλού», δήλωσε ο Poulin. «Είναι πραγματικά μια απροσδόκητη συνέπεια της κλιματικής αλλαγής».
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δορυφορικές εικόνες, για να προσδιορίσουν πότε συνέβη η αλλαγή του χρώματος στα ποτάμια της Αλάσκας.
«Σε αρκετές από τις τοποθεσίες όπου συνέβη, οι πιο δραστικές αλλαγές σημειώθηκαν μεταξύ του 2017 και του 2018 και συνέπεσαν με τα θερμότερα έτη που έχουν καταγραφεί σε εκείνη την περιοχή», δήλωσε ο Poulin.
Αυτός ο αποχρωματισμός έχει συνδεθεί με «δραματικές μειώσεις» στην υδρόβια ζωή, εγείροντας ανησυχίες σχετικά με το πώς το συνεχιζόμενο λιώσιμο του μόνιμου πάγου θα επηρεάσει τις κοινότητες που βασίζονται σε αυτές τις υδάτινες οδούς για πόση και ψάρεμα.
Μόνο στα αρκτικά ποτάμια της Αλάσκας κατοικεί μια ποικιλία ψαριών, που είναι «ζωτικής σημασίας για τη βιοποριστική, αθλητική και εμπορική αλιεία», έγραψαν οι ερευνητές. Ο Poulin δήλωσε ότι οι τοπικές κοινότητες εξέφρασαν τις ανησυχίες και τις παρατηρήσεις τους στους ερευνητές της μελέτης, αρχής γενομένης πριν από επτά χρόνια.
Η Αλάσκα δεν είναι η μόνη πολιτεία που βιώνει αυτό το φαινόμενο. Μια άλλη μελέτη, που δημοσιεύθηκε μόλις ένα μήνα προτού οι ερευνητές στην Αλάσκα δημοσιοποιήσουν τα ευρήματά τους, περιγράφει λεπτομερώς πως τα Βραχώδη Όρη του Κολοράντο βλέπουν παρόμοιες επιπτώσεις, μεταξύ άλλων, από την αύξηση της θερμοκρασίας.
Παρόμοιες έρευνες σχετικά με την αύξηση των συγκεντρώσεων μετάλλων και στοιχείων σπάνιων γαιών σε ορεινά ποτάμια και ρυάκια έχουν γίνει στις Άνδεις της Χιλής, στις ευρωπαϊκές Άλπεις και στα Πυρηναία της βόρειας Ισπανίας.
