Ο βασικός σκοπός της τέχνης είναι να προβληματίζει και να προκαλεί συναισθήματα. Πολλοί ζωγράφοι έχουν δημιουργήσει έργα που εκτός από δέος και θαυμασμό προκαλούν τρόμο και αποστροφή.

Οι καλλιτέχνες μέσω της απεικόνισης σοκαριστικών σκηνών επιχειρούν να καταγγείλουν τη φρίκη του κόσμου, αλλά και να εξερευνήσουν τις σκοτεινές ψυχές της ανθρώπινης ψυχής και να διαμορφώσουν μια ατμόσφαιρα μυστηρίου και φαντασίας.

Ακολουθήστε το «τρενάκι του τρόμου» σε έργα τέχνης που συγκλόνισαν το κοινό και συγκαταλέγονται στα πιο τρομακτικά έργα τέχνης στην ανθρώπινη ιστορία.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα έργα ενδεχομένως να είναι εξαιρετικά σκληρά και αποκρουστικά για κάποιους αναγνώστες

► «Ο Κρόνος καταβροχθίζει τον γιο του» από τον Φρανθίσκο Γκόγια (1821-1823). Ο πίνακας απεικονίζει τη μυθολογική σκηνή του Τιτάνα Κρόνου να τρώει ένα από τα παιδιά του υπό το φόβο ότι θα τον ανατρέψει. Ο πίνακας συγκαταλέγεται στους αποκαλούμενους «Μαύρους Πίνακες» του Γκόγια, τους οποίους ζωγράφισε κατά την περίοδο που υπέφερε από ψυχική κατάρρευση.

► «Ο Εφιάλτης» του Γιόχαν Χάινριχ Φίσλι (1781). Μια γυναίκα αναίσθητη σε ένα κρεβάτι, βασανισμένη από ένα δαιμονικό πλάσμα που κάθεται στο στήθος της και το κεφάλι ενός αλόγου να αναδύεται από τις σκιές. Μια αίσθηση τρόμου και μυστηρίου που προκάλεσε ρίγη στο κοινό και κατέστησε τον πίνακα εξαιρετικά δημοφιλή όταν πρωτοεκτέθηκε.

► «Τα κομμένα κεφάλια» του Τεοντόρ Ζερικώ (περίπου 1820). Ο πίνακας αποτελεί μέρος της μελέτης που έκανε ο διάσημος ζωγράφος για τη «Σχεδία της Μέδουσας» ένα επίσης εξαιρετικά μακάβριο έργο που αναπαριστά τους ναυαγούς του πλοίου «Μέδουσα», ο οποίοι αναγκάστηκαν να επιδοθούν σε κανιβαλισμό για να επιβιώσουν. Στον πίνακα απεικονίζονται δύο κομμένα κεφάλια, ενός άνδρα και μιας γυναίκα, με τρομακτικά ρεαλιστικές λεπτομέρειες και συνταρακτικές εκφράσεις.

► Ο Δαβίδ με το κεφάλι του Γολιάθ του Καραβάτζιο (περίπου 1605). Ο σπουδαίος Ιταλός καλλιτέχνης αναπαριστά τη νίκη του Δαβίδ έναντι του Γολιάθ, αποτυπώνοντας μια συγκλονιστική δραματική σκηνή με τον Δαβίδ να κρατάει το κομμένο κεφάλι του Γολιάθ, το οποίο στάζει αίμα. Η έκφραση του Δαβίδ συνδυάζει τη «θλίψη και τη συμπόνια», απέχοντας από την ικανοποίηση της νίκης. Πάνω στο σπαθί αναφέρει η συντομογραφία της λατινικής φράσης humilitas occidit superbiam («η ταπεινοφροσύνη σκοτώνει την υπερηφάνεια»).

► The Ghost of a Flea του Ουίλιαμ Μπλέικ (1819-1820). Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της τέχνης του Άγγλου ποιητή και ζωγράφου που συχνά προκαλούσε αντιδράσεις από τους σύγχρονους του. Ένα σκοτεινό ανθρωπόμορφο γκροτέσκο πλάσμα, που ο ίδιος ο Μπλέικ ισχυριζόταν πως είχε δει σε όραμά του, το οποίο κρατά ένα δοχείο με αίμα και έχει αιχμηρή γλώσσα.

► «Η Ιουδήθ αποκεφαλίζει τον Ολοφέρνη» της Αρτεμίζια Τζεντιλέσκι. Ο πίνακας απεικονίζει τη δολοφονία του Ολοφέρνη από το απόκρυφο Βιβλίο της Ιουδίθ. Με τρομακτικό ρεαλισμό η Αρτεμίζια Τζεντιλέσκι δημιούργησε έναν από τους σκληρούς πίνακες στην ιστορία της τέχνης, χρησιμοποιώντας την αντίθεση μεταξύ φωτός και σκότους, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Ο Ολοφέρνης παλεύει, χωρίς καμία ελπίδα, ενώ οι δύο γυναίκες τον οδηγούν στο αναπόφευκτο, με το κόκκινο του αίματος να πέφτει πάνω στα λευκά σεντόνια.

► Ο Ιππότης, ο θάνατος και ο διάβολος του Άλμπρεχτ Ντύρερ (1513). Το χαρακτικό, ένα από τα αριστουργήματα του Ντύρερ, δείχνει έναν ιππότη να ιππεύει μέσα σε ένα σκοτεινό και έρημο τοπίο, συνοδευόμενο από τον πιστό του σκύλο. Έρχεται αντιμέτωπος με τον Χάρο που κρατά μια κλεψύδρα και τον Διάβολο που έχει κεφάλι τράγου. Η γκραβούρα συμβολίζει το θάρρος και την πίστη του χριστιανού ιππότη ενάντια στα πρόσωπα του κακού.

► «Το πρόσωπο του πολέμου» του Σαλβαδόρ Νταλί (1940). Αυτός ο πίνακας είναι ένα από τα σουρεαλιστικά έργα του Νταλί σχετικά με φρίκη του Ισπανικού Εμφυλίου και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο πίνακας δείχνει ένα ασώματο πρόσωπο, με φίδια να φωλιάζουν μέσα του, και νεκροκεφαλές στα μάτια και το στόμα. Ένας αέναος και φρικτός κύκλος θανάτου και οδύνης.

► «Μελέτη μετά το Πορτρέτο του Πάπα Ιννοκέντιου X του Ντιέγκο Βελάσκεθ», του Φράνσις Μπέικον (1953). Ο πίνακας είναι μια από τις παραλλαγές του Μπέικον στο διάσημο πορτρέτο του Πάπα Ιννοκεντίου Χ του Ντιέγκο Βελάσκεθ. Ο Μπέικον παραμόρφωσε το πρόσωπο και το σώμα του πάπα, δημιουργώντας μια τρομακτική αίσθηση.

► «Το προαίσθημα», του Χένρικ Βάισενχοφ (1893). Ο θάνατος περιπλανιέται στο χωριό το σούρουπο, ενώ τα σκυλιά αλυχτούν.

  • (Κεντρική Φωτογραφία) Dulle Griet του Πίτερ Μπρίγκελ του πρεσβύτερου (1563). Ο πίνακας απεικονίζει ένα φλαμανδικό παραμύθι μιας γυναίκας ονόματι Griet, η οποία οδηγεί έναν στρατό γυναικών για να λεηλατήσει την Κόλαση. Ο πίνακας δείχνει μια χαοτική και εφιαλτική σκηνή, με δαίμονες, τέρατα, σφαγές και φωτιές. Η Griet φοράει πανοπλία και κουβαλά ένα σπαθί και ένα καλάθι με λάφυρα.