Κάθε χρόνο, εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως προσβάλλονται από τον ιό της γρίπης. Κάποιοι από αυτούς μπορεί να το περάσουν σαν ένα απλό κρυολόγημα, με λίγες ημέρες πυρετού και άλλων συμπτωμάτων. Άλλοι, όμως, μπορεί να νοσήσουν σοβαρά, με αποτέλεσμα είτε να νοσηλευτούν σε κάποιο νοσοκομείο, είτε να οδηγηθούν στον θάνατο.
Η περίπτωση, όμως, της Άλισον Μίλερ είναι αρκετά σοβαρή. Φέτος συμπληρώνονται 10 χρόνια από τότε που σοβαρές επιπλοκές από τη γρίπη, οδήγησαν σε μια απώλεια που άλλαξε τη ζωή της διευθύντριας επικοινωνίας από τη Βιρτζίνια.
Σε ηλικία 33 ετών, η Μίλερ ήταν μια υγιής νεαρή γυναίκα, όταν μια μέρα είχε πονόλαιμο και πονοκέφαλο. Όταν τα συμπτώματά της χειροτέρεψαν, πήγε στα επείγοντα για μια ακτινογραφία θώρακα, αλλά δεν έδειξε τίποτα ανησυχητικό.
«Φαινόταν σαν να ήταν απλά κάποιο είδος συνηθισμένου πράγματος – μου έδωσαν ένα σιρόπι για το βήχα και μου είπαν να τους ενημερώσω αν χειροτερέψει», είπε σε συνέντευξή της, σύμφωνα με το nypost.com. Όταν γύρισε στο σπίτι της εκείνο το βράδυ, η Μίλερ άρχισε να αισθάνεται χειρότερα και να έχει έντονο πόνο στην πλάτη.
«Σκεπτόμενη ότι ήταν γρίπη ή κάτι που θα μπορούσα να ξεπεράσω. Θα καλυτερέψει, έλεγα. Και προφανώς δεν ήταν έτσι», είπε. Το επόμενο πρωί, όταν ο πόνος στην πλάτη της προκαλούσε περιοδικές λιποθυμίες, η Μίλερ κατάφερε να καλέσει έναν φίλο της, ο οποίος ήρθε και κάλεσε ασθενοφόρο.
Εκεί σταματούν οι αναμνήσεις της Μίλερ. «Θυμάμαι ότι με έβαλαν στο ασθενοφόρο – και στη συνέχεια δεν θυμάμαι πολλά πράγματα για περίπου τρεις εβδομάδες έως ένα μήνα μετά», είπε. «Η κατάσταση άλλαξε πολύ γρήγορα».
Όπως έμαθε αργότερα η Μίλερ, η γρίπη της είχε προκαλέσει βακτηριακή πνευμονία – η οποία επηρεάζει και τους δύο πνεύμονες και είναι πιο σοβαρή από την ιογενή πνευμονία. Αυτό οδήγησε σε σηψαιμία, η οποία γρήγορα μετατράπηκε σε σηπτικό σοκ.
«Όλα τα όργανά μου κατέρρευσαν», είπε η Μίλερ. «Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα βρέθηκα στην εντατική και έκαναν ό,τι μπορούσαν. Αλλά τελικά, η τελευταία μου ευκαιρία ήταν να με βάλουν σε μηχανική υποστήριξη».
Μετά από πέντε ημέρες, η Μίλερ παρουσίασε μια σπάνια επιπλοκή. «Μια γνωστή επιπλοκή αυτής της μορφής υποστήριξης της ζωής είναι ο ακρωτηριασμός», δήλωσε. «Ορισμένοι ασθενείς χάνουν την κυκλοφορία του αίματος και αυτό συνέβη και σε μένα».
Τελικά, οι γιατροί αναγκάστηκαν να ακρωτηριάσουν το αριστερό πόδι της Μίλερ πάνω από το γόνατο – και όλα αυτά ενώ βρισκόταν ακόμα σε τεχνητό κώμα. «Όταν συνήλθα, είχαν περάσει τρεις εβδομάδες. Ξύπνησα σε πολύ θολή κατάσταση – και δεν είχα αριστερό πόδι», θυμήθηκε. Πέρασε άλλους δύο μήνες στο νοσοκομείο και στη συνέχεια έπρεπε να περάσει κάποιες εβδομάδες σε κέντρο αποκατάστασης.
«Αν υπάρχει κάτι που μπορείς να κάνεις προληπτικά, πρέπει οπωσδήποτε να το κάνεις»
Σήμερα, σε αυτό που η Μίλερ αποκαλεί «νέα φυσιολογική κατάσταση», φοράει προσθετικό μέλος και – με τη βοήθεια «πολύ εξειδικευμένων ανθρώπων» – έχει μάθει να περπατάει ξανά και να «περιηγείται στον κόσμο και σε όλα τα εδάφη του».
Η Μίλερ έχει καταφέρει να επιστρέψει στα πράγματα που αγαπάει να κάνει, όπως το να ταξιδεύει στον κόσμο, χωρίς να αισθάνεται ότι περιορίζεται από την αναπηρία της. «Είναι απλώς διαφορετικό και έχω μάθει να προσαρμόζομαι», δήλωσε.
Εκτός από τον ακρωτηριασμό, η Μίλερ εξακολουθεί να υποφέρει από μόνιμη βλάβη στους πνεύμονες και από καρδιακή λειτουργία. «Υπήρξαν κάποιες μόνιμες βλάβες στα όργανα λόγω του στελέχους του ιού, καθώς ήταν τόσο σοβαρή περίπτωση πνευμονίας», δήλωσε. «Έχω μια ανίατη πνευμονική πάθηση που χρειάζεται τακτική θεραπεία». Και πρόσθεσε: «Είναι διαχειρίσιμο, αλλά είναι κάτι που θα αντιμετωπίζω για πάντα».
Τώρα, η Μίλερ προσπαθεί να ευαισθητοποιήσει τους πολίτες σχετικά με τη σημασία του εμβολίου κατά της γρίπης, το οποίο δεν έκανε εκείνη τη χρονιά. «Μου είχε διαφύγει το υπόμνημα ότι τα εμβόλια κατά της γρίπης ήταν για όλους, και επειδή ήμουν 33 ετών εκείνη την εποχή και κατά τα άλλα υγιής, δεν το είχα καν καταλάβει ως κάτι που θα έπρεπε να σκεφτώ να κάνω», είπε.
«Αν υπάρχει κάτι που μπορείς να κάνεις προληπτικά για να ελαχιστοποιήσεις τον κίνδυνο να σου συμβεί κάτι τόσο σοβαρό, πρέπει οπωσδήποτε να το κάνεις, νομίζω».