Κι έρχεται κάποια μέρα η στιγμή, που κοιταζόμαστε στον καθρέπτη και αντικρύζουμε είτε κάποιες λευκές τρίχες, είτε τη ρίζα μας να έχει γκριζάρει και συνειδητοποιούμε πως αρχίζουμε να μπαίνουμε σε μία άλλη φάση με τα μαλλιά μας ενώ καλούμαστε να αποφασίσουμε πώς θα το διαχειριστούμε.
Μερικές γυναίκες πανικοβάλλονται, άλλες απογοητεύονται, ενώ υπάρχουν κι αυτές που μένουν ψύχραιμες. Η ηλικία που ξεκινάμε να βλέπουμε τα μαλλιά μας να γκριζάρουν ποικίλλει από γυναίκα σε γυναίκα. Σε κάποιες το γκριζάρισμα έρχεται νωρίς, ακόμη και από τα τέλη της δεκαετίας των 20, σε άλλες στα μέσα των 30s, ενώ η πλειοψηφία βλέπει τα μαλλιά της να ασπρίζουν στην ηλικία των 40.
Μερικές μεγαλύτερες σε ηλικία κυρίες, αγκαλιάζουν τη νέα κατάσταση και αφήνουν τα μαλλιά τους άβαφα, αποκτώντας γκρίζα ή λευκά μαλλιά και είναι εξίσου όμορφες συμβιβασμένες με τη νέα τάξη πραγμάτων. Ανάμεσά τους είναι η υπέροχη 66χρονη Andie McDowell και το είδωλο Jane Fonda 86 ετών, που και οι δυο περπάτησαν στην πασαρέλα της L’Oreal Paris πριν λίγες ημέρες αναπολογητικά με τα γκρίζα τους μαλλιά να δείχνουν υπέροχα ενώ πίσω τους υπήρχε η επιγραφή «Silver not sorry.»
Τί μπορούμε να κάνουμε ωστόσο αν δεν θέλουμε ακόμη τουλάχιστον να αφήσουμε τα μαλλιά μας γκρι; Aρχικά να πούμε πως όσο πιο σκούρα είναι τα υπόλοιπα μαλλιά, τόσο περισσότερο κάνει αντίθεση η ρίζα όταν βγαίνει, γι αυτό και στις μελαχρινές γυναίκες η λευκή ρίζα φαίνεται περισσότερο από ότι στις ξανθές. To πρώτο που μπορούμε να κάνουμε είναι να φέρουμε τα έξω μαλλιά πιο κοντά στο λευκό.
Αν τα μαλλιά μας είναι ξανθά, απλά υιοθετούμε έναν πιο ψυχρό τόνο, τα βάφουμε σαντρέ και η ρίζα δεν αποτελεί καθόλου πρόβλημα-αντίθετα, μάλλον λύνει το προηγούμενο, αυτό της μαύρης ρίζας που μας ανάγκαζε να τα βάφουμε πολύ συχνά καθώς η δική μας έντονη αντίθεση ρίζας-άκρης συνέβαινε τότε.
Αν τα μαλλιά μας είναι ανοιχτά καστανά και δεν θα υποστούν μεγάλη ζημιά με ένα ντεκαπάζ, τότε μπορούμε να ανοίξουμε τον τόνο κάνοντάς τα πιο ξανθά ώστε να δέσουν με τη ρίζα μας. Αν όμως τα μαλλιά μας είναι μαύρα, τότε θα ταλαιπωρήσουμε πολύ την τρίχα μας οπότε η μέθοδος ξανοίγματος των υπόλοιπων μαλλιών ώστε να δέσουν με τη γκρίζα ρίζα μάλλον δεν είναι κάτι που μας συμφέρει.
Ένας γενικός κανόνας είναι πως όσο πιο σκούρα είναι τα μαλλιά τόσο πιο συχνά πρέπει να βάφουμε τη γκρίζα ρίζα. Οι μελαχρινές γυναίκες, πρέπει να επισκέπτονται το κομμωτήριο για βαφή ρίζας κάθε 20 μέρες. Αν για οποιοδήποτε λόγο δεν μπορούμε να επισκεπτόμαστε το κομμωτήριο τόσο συχνά και θέλουμε να καλύψουμε τη γκρίζα ρίζα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα σπρέι μαλλιών στην απόχρωση των μαλλιών μας και να το ψεκάζουμε στα σημεία που θέλουμε για να καλύψουμε τα λευκά. Επίσης καλό είναι να αποφεύγουμε τα χτενίσματα που αφήνουν εκτεθειμένη τη ρίζα, όπως η χωρίστρα στη μέση και να υιοθετούμε χτενίσματα που καμουφλάρουν όσο είναι δυνατόν τη ρίζα μας.
Eκτός από τα σπρέι υπάρχουν σκιές μαλλιών, βαφές σε stick, mascara μαλλιών και πούδρες κάλυψης. Το κάθε προϊόν έχει το δικό του τρόπο χρήσης και εμείς αφού τα δοκιμάσουμε μπορούμε να επιλέξουμε αυτό που ταιριάζει περισσότερο στις προσωπικές μας ανάγκες και ικανοποιεί τις προσδοκίες μας. Οι τρόποι προσωρινής κάλυψης της λευκής ρίζας είναι μια καλή λύση την οποία μπορούμε να χρησιμοποιούμε ανάμεσα στις βαφές αλλά και πιο μακροπρόθεσμα, αν αποφασίσουμε να αφήσουμε τα μαλλιά μας με τον καιρό να μακρύνουν και όταν φτάσουν στο επιθυμητό μήκος να κουρέψουμε τα υπόλοιπα και να αφήσουμε πλέον τα μαλλιά μας στη νέα γκρίζα τους πραγματικότητα.
Αυτό συνήθως γίνεται παίρνοντας άλλη μια γενναία απόφαση καθώς θα πρέπει να αποχωριστούμε αρκετό μήκος και να υιοθετήσουμε ένα pixie cut το οποίο θα πρέπει να έχουμε την αυτοπεποίθηση ότι θα το ροκάρουμε, έχοντας πλέον ως μότο μας το «Gray hair don’t care. »
