Η εικονιζόμενη Kylie Monaghan λέει πως δεν θέλει να περάσει τις τελευταίες ημέρες της ζωής της νιώθοντας πως είναι «βάρος». Δεν θέλει να κοιτά χωρίς ελπίδα το ταβάνι στο δωμάτιο του νοσοκομείου, ενώ η οικογένειά της θα τη βλέπει να χάνει τη μάχη της με τον καρκίνο και το σώμα της να κατακλύζεται από πόνο.
Όταν η ασθένειά της χτυπήσει τον εγκέφαλό της, το συκώτι και τα οστά της και δεν θα μπορεί πια να την αντέξει, θέλει να πεθάνει ήσυχα, ειρηνικά και με αξιοπρέπεια.
Η 35χρονη αγωνίζεται η ευθανασία να νομιμοποιηθεί στην πατρίδα της, την Αυστραλία. Το κίνητρό της είναι απλό: θέλει να έχει την επιλογή να πεθάνει όταν το βάρος του καρκίνου γίνει πια αβάσταχτο για την ίδια και την οικογένειά της.
«Έχω καρκίνο στον εγκέφαλο κι αν επεκταθεί θα επηρεάσει τη δυνατότητά μου να συντονίζω το σώμα μου και θα καταλήξω καθηλωμένη στο κρεβάτι», αφηγείται στην Adelaide Advertiser. «Αναρωτιέμαι, τι ζωή θα είναι αυτή; Δεν θέλω να κείτομαι στο κρεβάτι κοιτώντας το ταβάνι και να νιώθω βάρος για την οικογένειά μου, θέλω να έχω αυτή την επιλογή».
Μετά τη διάγνωσή της με καρκίνο σε τρίτο στάδιο στο στήθος, το 2010, σε ηλικία 29 ετών, η Monaghan έβαλε στόχο να ζει καλά για όσο περισσότερο μπορέσει. Έκτοτε ο καρκίνος επεκτάθηκε στο συκώτι, τα οστά και τώρα και τον εγκέφαλό της. Αξιοποιώντας το χρόνο που της απομένει έβαλε στόχους, όπως να παντρευτεί τον σύντροφό της και να αγοράσει καινούρια μηχανή.
«Οι όγκοι μου μεγάλωναν και εξαπλώνονταν αλλά είμαι ξεροκέφαλη και θέλω να συνεχίσω να ζω. Ακόμα και χωρίς τα όμορφα μαλλιά μου», λέει.
Το δικαίωμα στην ευθανασία βρίσκεται στο στάδιο της νομοθέτησης στη βουλή της Νότιας Αυστραλίας και η Kylie ελπίζει να ολοκληρωθεί και να υπερψηφιστεί.
«Θέλω να κάνετε αυτό το νόμο πραγματικότητα», λέει η Monaghan, «στηρίζομαι σε σας να κάνετε το σωστό». Έγινε το πρόσωπο της καμπάνιας «Be The Bill» και δάνεισε το όνομά της στο προσχέδιο του νομοσχεδίου.
«Θα στείλω το προσχέδιο σε κάθε πολιτικό της Νότιας Αυστραλίας ώστε να μην συζητούν επί ενός νομοσχεδίου για κάποιο άτομο που δεν είναι υπαρκτό», εξηγεί. «Θα συζητήσουν για μένα, τη ζωή μου και τις επιλογές μου».
