Τα πρώτα τους γενέθλια θα γιορτάσουν την επόμενη εβδομάδα οι Cadence και Jaxson Moore από τις ΗΠΑ και η γιορτή αυτή θα είναι ξεχωριστή καθώς οι γιατροί δεν πίστευαν πως τα δίδυμα θα έφταναν να ζήσουν τόσο ώστε να σβήσουν το πρώτο τους κεράκι.
Κι αυτό γιατί τα μικρά γεννήθηκαν πρόωρα και μάλιστα μόλις την 23η εβδομάδα της κύησης.
Εξαρχής η πρόβλεψη για την επιβίωσή τους δεν ήταν καλή: η Cadence είχε βάρος 480 γραμμαρίων και ο Jaxson λίγο περισσότερο.
Τα δίδυμα ήρθαν στον κόσμο με καισαρική τομή στις 23 του περασμένου Σεπτεμβρίου.
Μην μπορώντας να συλλάβουν κι αφού περίμεναν επί μια 10ετία μάταια στην οδό της υιοθεσίας, οι γονείς τους πήραν επτά γονιμοποιημένα έμβρυα από ανώνυμη οικογένεια δοτών, τα οποία κυοφόρησε φίλη τους, ως παρένθετη μητέρα.
Όλα πήγαιναν καλά μέχρι την 23η εβδομάδα της κύησης, στη συνέχεια όμως ήρθε ο πρόωρος τοκετός και τα μωρά γεννήθηκαν με επείγουσα καισαρική. Όπως εξηγεί η Daily Mail, το νομικό όριο άμβλωσης στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι στις 24 εβδομάδες και τα μωρά δεν είχαν φτάσει ούτε ως εκεί.
Οι γιατροί είπαν εξαρχής πως οι πιθανότητες επιβίωσής τους ήταν πολύ μικρές έξω από τη μήτρα. «Μας είπαν πως δεν θα τα κατάφερναν, δεν ήθελα να το πιστέψω, είχαμε περάσει τόσα για να φτάσουμε ως εκεί. Δεν είχαμε όμως επιλογή, αρχίσαμε να προετοιμαζόμαστε για τον θάνατό τους», περιγράφει η μητέρα τους.
«Μετά τη γέννα οι γιατροί μας πρότειναν να αφήσουμε τη φύση να κάνει τη δουλειά της, αλλά εμείς δεν μπορούσαμε να εγκαταλείψουμε τα μωρά μας. Επιλέξαμε να γίνει ανάνηψη και να μπουν σε μηχανική υποστήριξη. Ευτυχώς, γιατί τώρα τα έχουμε εδώ μαζί μας», προσθέτει.
Όταν γεννήθηκαν τα μωρά, τα όργανά τους δεν είχαν ακόμα αναπτυχθεί και τα μάτια τους δεν άνοιξαν παρά δύο εβδομάδες αργότερα. Πέρασαν περισσότερο από τρεις μήνες ο καθένας σε χωριστή θερμοκοιτίδα και οι περήφανοι γονείς κατάφεραν να πιάσουν στα χέρια τους τον Jaxson πέντε ημέρες αργότερα και την Cadence οκτώ.
Οι καρδιές τους δεν ήταν ολοκληρωμένες και χρειάστηκε φαρμακευτική αγωγή για να προχωρήσει αυτή η διαδικασία ενώ αντιμετώπιζαν κι άλλα προβλήματα στα μάτια.
Η μητέρα τους έμεινε στο πλευρό τους μέρα και νύχτα όλο το κρίσιμο τρίμηνο.
«Επειδή δεν τα κυοφόρησα εγώ δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να τα νιώσω να κουνιούνται μέσα στη μήτρα. Επί πέντε ώρες κάθε μέρα είχαμε επαφή σώμα με σώμα (skin-to-skin) με το κάθε μωρό κι έτσι δεθήκαμε από πολύ νωρίς», συνέχισε.
Τελικά την 31η Δεκεμβρίου πήραν εξιτήριο και πλέον στο σπίτι τους έχουν τακτική θεραπεία για να βοηθηθούν στην ανάπτυξή τους.
Η Cadence εξακολουθεί να ταλαιπωρείται από τους ανολοκλήρωτα ανεπτυγμένους πνεύμονές της και τη νύχτα χρειάζεται υποστήριξη με οξυγόνο.
Παρά την αξιοσημείωτη πρόοδό τους, τα μωρά παραμένουν μικρά για την ηλικία τους.
«Κάθε μέρα έβλεπα μωρά που δεν τα κατάφερναν παρότι ήταν μεγαλύτερα και πιο δυνατά από τα δικά μας. Είμαι τόσο ευλογημένη και τυχερή που για μας τα πράγματα πήγαν καλά αλλά αυτό δεν συμβαίνει με όλους», κατέληξε η ευτυχής μητέρα.
