Εύπορη, μοναχική κυρία δημοσιεύει αγγελία ζητώντας σύντροφο:
«Κυρία σεβαστής ηλικίας με αμύθητα πλούτη (κινητά, ακίνητα, καταθέσεις κλπ) ζητά κύριο να τη συντροφέψει στο υπόλοιπο της ζωής της ο οποίος θα τηρεί τις εξής 3 προϋποθέσεις: 1. Δε θα την εγκαταλείψει ποτέ, 2. Δε θα την χτυπήσει ποτέ, 3. Στο κρεβάτι θα είναι….ταύρος.»
Η αγγελία δημοσιεύεται, η κυρία περιμένει 1 εβδομάδα, 1 μήνα, 1εξάμηνο, 1 χρόνο… Έχει πια απελπιστεί: «Τι να τα κάνω τα πλούτη όταν δεν έχω έναν άνθρωπο δίπλα μου! Θα με φάει η μαύρη μοναξιά!»
Κι ενώ η κυρία μοιρολογεί χτυπάει το κουδούνι της πόρτας. Η κυρία ακούει το κουδούνι και τρέχει να ανοίξει. Έκπληκτη αντικρίζει έναν κύριο σε αναπηρικό καρότσι χωρίς χέρια και πόδια.
«Γεια σας», λέει ο κύριος. «Ήρθα για την αγγελία».
Η κυρία μένει έκπληκτη αλλά προσπαθεί να φανεί ψύχραιμη.
– Δεν ξέρω αν το προσέξατε αλλά υπήρχαν και κάποιες προϋποθέσεις.
– Το γνωρίζω.
– Ναι, αλλά χωρίς να θέλω να σας προσβάλω, εσείς δεν έχετε πόδια…
– Άρα δεν πρόκειται να φύγω ποτέ μακριά σας.
– Ε, ναι….Ίσως έχετε δίκιο αλλά και πάλι χωρίς να θέλω να σας στενοχωρήσω εσείς δεν έχετε και χέρια…
– Άρα δεν πρόκειται ποτέ να σας χτυπήσω!
-Ίσως έχετε και πάλι δίκιο αλλά δεν ξέρω αν προσέξατε ότι υπήρχε και τρίτη προϋπόθεση…
– Και πως νομίζεις ότι χτύπησα το κουδούνι;
