Ο εφευρέτης Τζόφρι Πάικ οραματίστηκε ένα μεγαλοφυές σχέδιο για την κατατρόπωση του εχθρού στις πολεμικές συρράξεις.
Πρότεινε την κατασκευή παγόβουνων πλάτους 100 μέτρων και μήκους 700 μέτρων, τα οποία σύμφωνα με πρόχειρους υπολογισμούς, θα είχαν εκτόπισμα 1.800.000 τόνους νερού δηλαδή 26 φορές παραπάνω από το εκτόπισμα του μεγαλύτερου κρουαζιερόπλοιου. Κάτω από τον όγκο του παγόβουνου θα υπήρχε ένα πλοίο εξοπλισμένο με τεράστια μηχανήματα για την παραγωγή ενέργειας και ψύξης.
Σύμφωνα με τον Πάικ, το ιδιότυπο αυτό παγόβουνο θα ήταν αβύθιστο, καθώς τόσο οι τορπίλες όσο και οι βόμβες δε θα μπορούσαν να διαπεράσουν τον συμπαγή όγκο του. Άλλο ένα θετικό της κατασκευής ήταν ότι μπορούσε να εκτοξεύσει νερό και να παγώσει τα εχθρικά πλοία.
Για να κάνει βιώσιμη την εφεύρεσή του, ο εκκεντρικός επιστήμονας δημιούργησε έναν πάγο με μείγμα, αποτελούμενο από 10% πολτό ξύλου και 90% νερό, με θαυματουργές ιδιότητες καθώς ήταν συμπαγές, πανίσχυρο κα εντυπωσιακά αργό στο λιώσιμο.
Οι Βρετανοί προχώρησαν στην κατασκευή ενός πρωτοτύπου κλίμακας 1 προς 50, κάτω από ένα ψεύτικο υπόστεγο για φύλαξη λέμβων, σε λίμνη του Καναδά. Τελικά όμως δεν προέβησαν στη δημιουργία ενός τέτοιου παγόβουνου αφού για την κατασκευή του απαιτούνταν 8000 εργάτες, οι οποίοι θα έπρεπε να δουλέψουν για αρκετούς μήνες υπό πολικές συνθήκες. Άλλο ένα μειονέκτημα αποτελούσε το κόστος του το οποίο έφτανε τα 70 εκατ. δολάρια.
