Μια γυναίκα γυρνάει μια μέρα στο σπίτι και λέει στο σύζυγό της:
– Θυμάσαι εκείνους τους πονοκεφάλους που είχα όλα αυτά τα χρόνια στο κρεβάτι; Ε λοιπόν, πάνε!
– Σοβαρά μιλάς; Μα τι συνέβη έτσι ξαφνικά; ρωτά όλο απορία ο σύζυγος κι εκείνη του απαντάει τα εξής:
– Η κουμπάρα μας μου πρότεινε να πάω στον υπνωτιστή της. Αυτός μ’ έβαλε να κοιταχτώ σ’ έναν καθρέφτη, να πάρω μια βαθιά ανάσα και να αρχίσω να επαναλαμβάνω:
«Δεν έχω πονοκέφαλο. Δεν έχω πονοκέφαλο. Δεν έχω πονοκέφαλο…»
– Μα, αυτό είναι υπέροχο!!! απαντά ενθουσιασμένος ο σύζυγος.
Τότε η γυναίκα του πετάει την ατάκα:
– Ξέρεις… ούτε εσύ ήσουν και πολύ θερμός στο κρεβάτι τα τελευταία χρόνια. Γιατί δεν δοκιμάζεις κι εσύ τον υπνωτιστή μπας και μπορούμε να κάνουμε τίποτα και γι’ αυτό;
Εκείνος τελικά συμφωνεί και όντως πάει στον υπνωτιστή για «θεραπεία».
Μετά την επίσκεψη του, επιστρέφει σπίτι, βαράει την πόρτα, σκίζει τα ρούχα του, παίρνει τη γυναίκα του σηκωτή και την πάει στο κρεβάτι. Εκεί σκίζει και τα δικά της ρούχα και της λέει:
«Μην τολμήσεις να κουνηθείς, έρχομαι αμέσως».
Πηγαίνει στο μπάνιο, επιστρέφει λίγα λεπτά αργότερα και με ένα άλμα στο κρεβάτι κάνει παθιασμένο έρωτα με τη γυναίκα του όπως ποτέ άλλοτε.
Η σύζυγός αναφωνεί ευτυχισμένη:
– Αγόρι μου ήταν υπέροχο!
Εκείνος τότε της ξαναλέει:
– Μην κουνηθείς, έρχομαι αμέσως!
Πηγαίνει ξανά πίσω στο μπάνιο.
Έρχεται πίσω και η δεύτερη φορά ήταν ακόμα καλύτερη κι απ’ την πρώτη.
Η γυναίκα πλέον βλέπει αστεράκια. Ο σύζυγός όμως της φωνάζει πάλι:
– Μην το κουνήσεις, έρχομαι αμέσως, και πηγαίνει πίσω στο μπάνιο.
Αυτή τη φορά, η σύζυγός του τον ακολουθεί αθόρυβα μέσα στο μπάνιο και τον βλέπει να στέκεται στον καθρέφτη, να ανασαίνει βαριά και να λέει:
«Αυτή δεν είναι η γυναίκα μου, αυτή δεν είναι η γυναίκα μου, αυτή δεν είναι η γυναίκα μου…»
