Ένας μεσόκοπος καουμπόη, κλασικά ντυμένος με καρό πουκάμισο, τζιν, δερμάτινο μπουφάν, καπέλο και μπότες με σπιρούνια, μπαίνει σε ένα κεντρικό μπαρ της Νέας Υόρκης, κάθεται στον πάγκο και παραγγέλνει ένα ουίσκι.
Εκεί που απολάμβανε το ποτό του, μπαίνει μια κοπελίτσα στο μπαρ και κάθεται δίπλα του. Αφού παρήγγειλε κι εκείνη ένα ποτό, γυρίζει στον καουμπόη, τον κοιτάζει από πάνω ως κάτω, και μιας κι ήταν περίεργο για έναν καουμπόη στο κέντρο της Νέας Υόρκης, τον ρωτάει:
– Είσαι αληθινός καουμπόη;
– Κοίτα… της λέει αυτός, …έχω περάσει όλη μου τη ζωή στους στάβλους, βόσκοντας αγελάδες, καβαλώντας άλογα, φτιάχνοντας φράχτες… Μάλλον είμαι λοιπόν αληθινός καουμπόη.
Περνάνε λίγα λεπτά αμηχανίας, χωρίς να βγάλουνε κουβέντα, ώσπου αυτός παίρνει το θάρρος να ρωτήσει:
– Εσύ τι είσαι;
– Κοίτα… Ποτέ δεν έχω πάει σε στάβλο, ούτε έχω βοσκήσει αγελάδες, άρα δεν είμαι καουμπόη, απαντάει εκείνη. Όλη μου τη μέρα την περνάω να σκέφτομαι γυναίκες. Όταν κάνω μπάνιο, όταν τρώω, όταν βλέπω τηλεόραση, συνέχεια σκέφτομαι γυναίκες, και πολλές φορές μάλιστα τις σκέφτομαι γυμνές. Αρα είμαι λεσβία.
Μετά από λίγο εκείνη έφυγε, κι ο καουμπόη, λίγο σκεπτικός αυτή τη φορά, παρήγγειλε κι άλλο ποτό. Αυτή τη φορά κάθισε δίπλα του ένα νεαρό ζευγάρι, το οποίο επίσης παραξενεύτηκε με την παρουσία του καουμπόη, και τον ρώτησαν:
– Είσαι αληθινός καουμπόη;
– Κοίτα… λέει εκείνος, πάντα νόμιζα ότι ήμουνα ένας αληθινός καουμπόη, αλλά μόλις σήμερα ανακάλυψα ότι είμαι λεσβία.
