Κείμενο: Νάντια Μασσαχού Η Ύδρα, δεν φλυαρεί. Ούτε «ανοίγεται» εύκολα. Είναι ένα από τα πιο εσωστρεφή μέρη που έχω επισκεφτεί, και παράλληλα από τα πιο ελκυστικά. Ίσως και σε αυτή την εσωτερική της ηρεμία να οφείλει τη γοητεία της τελικά. Γραφική και αρχοντική, σε απόσταση αναπνοής από την Αθήνα (μιάμιση ώρα από τον Πειραιά), συγκεντρώνει πολλούς «άσους» στο μανίκι της. Αποτελεί ιδανικό προορισμό για ποιοτική χαλάρωση, ρομαντικές βόλτες, ιστορικές περιηγήσεις και εξορμήσεις στην φύση. Η πρώτη εικόνα που θα αντικρίσετε προσεγγίζοντάς τη με το δελφίνι, είναι τα χαρακτηριστικά πετρόχτιστα κτήρια που θυμίζουν ζωγραφιά, τα γαϊδουράκια που αποτελούν το μοναδικό μέσο μεταφοράς εδώ μαζί με τα θαλάσσια ταξί, και τα μαγαζιά του λιμανιού. Αν σας αρέσει το περπάτημα μην χάσετε την εμπειρία μιας παραθαλάσσιας πεζοπορίας από τη πόλη στα Καμίνια κι εντέλει στο Βλυχό, καθώς και της υπέροχης διαδρομής που σας οδηγεί από την πόλη στον Προφήτη Ηλία με την εντυπωσιακή θέα. Στην Ύδρα, από τα πρώτα κιόλας λεπτά που περπατάς στα σοκάκια της αισθάνεσαι ένα πράγμα. Νιώθεις πως αρκεί ένα πέρασμα «απέναντι» κι ευθύς μεταφέρεσαι σε μια άλλη εποχή. Οι κόρνες και τα φανάρια δεν έχουν χώρο εδώ, τα σύγχρονα κτήρια δίνουν τη θέση τους σε παραδοσιακά σπίτια με κεραμιδένιες σκεπές, σκούρες μπλε πόρτες και παράθυρα, κι ο χρόνος αποκτά μια άλλη διάσταση. Αυτή που θα έπρεπε να έχει παντού, με κάθε λεπτό να μεταφράζεται σε απόλαυση. Τι να δείτε: Πόλη
Ύδρα, ένα νησί, χίλιες εικόνες…
Τι πρέπει να δείτε στην Ύδρα και γιατί θα είναι πάντα στο προσκήνιο
