Το κάστρο της Κορώνης είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής της παραθαλάσσιας κωμόπολης της Μεσσηνίας, το οποίο, μάλιστα, θεωρείται ένα από τα ελάχιστα κατοικήσιμα κάστρα σε ολόκληρα τη χώρα -μεταξύ άλλων η Μονεμβασιά, τα Μεστά στη Χίο και το κάστρο των Ιωαννίνων.
Θεωρείται, δε, ένα από τα καλύτερα οχυρωμένα και ισχυρότερα κάστρα της Πελοποννήσου, καθώς και ένα από τα κομψότερα δείγματα της βενετσιάνικης φρουριακής αρχιτεκτονικής, ενώ κυριεύει με τον όγκο του σχεδόν ολόκληρο το ακρωτήριο Ακρίτας, στο νότιο άκρο του Μεσσηνιακού Κόλπου.
Με το «δίδυμο αδελφάκι» του, το κάστρο της Μεθώνης, αποτελούσαν «Τα μάτια της Βενετίας» στη Μεσόγειο, καθώς από τον 13ο μέχρι τον 17ο αιώνα αποτελούσαν λιμάνια- «κλειδιά» για το εμπόριο από και προς την Ανατολή.
Το κάστρο χτίστηκε από τους Ενετούς τον 13ο αιώνα και ενισχύθηκε από τους Οθωμανούς τον 16ο αιώνα. Κάποια τμήματα του κάστρου παρέμειναν σε στρατιωτική χρήση μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ ο κυκλικός οθωμανικός προμαχώνας του χρησιμοποιήθηκε από τους Γερμανούς ως αποθήκη πυρομαχικών, η οποία ανατινάχθηκε το 1944.
Κάστρο Κορώνης: Από τα ελάχιστα κατοικήσιμα κάστρα στην Ελλάδα
Μέσα στο κάστρο υπάρχει ένας μικρός οικισμός με σύγχρονες, ιδιωτικές κατοικίες. Η πρόσβαση εδώ πραγματοποιείται από την βόρεια πλευρά του κάστρου -βρίσκεται στο συγκεκριμένο σημείο στην προσπάθεια των κατοίκων του να προφυλαχθούν από τις επιδρομές των κατακτητών και των πειρατών- όπου εντοπίζεται και η κύρια είσοδός του.
Επίσης, στον εσωτερικό χώρο του κάστρου διακρίνονται και ο βυζαντινός ναός της Αγίας Σοφίας, χτισμένος πάνω στα ερείπια αρχαίου ναού αφιερωμένου στον Απόλλωνα, καθώς και μια παλαιοχριστιανική βασιλική. Άξιος αναφοράς και ο ναός του Αγίου Χαραλάμπους, μια παλιά καθολική εκκλησία, που επί Τουρκοκρατίας μετατράπηκε σε τζαμί και σήμερα λειτουργεί ως ορθόδοξη.
Από την βόρεια και νότια πλευρά του κάστρου η απρόσκοπτη θέα στη θάλασσα είναι μαγική, ενώ τα απότομα βράχια στη νότια πλευρά του -γνωστά και ως βράχια του Ρεσάλτου- οδηγούν σε μία μικρή ακρογιαλιά.
