Ο νομός Χανίων, και όχι άδικα, στη συνείδηση των περισσότερων έχει συνδυαστεί με τις ονειρικές παραλίες του -Μπάλος, Ελαφονήσι και Φαλάσαρνα ανάμεσα στις πιο δημοφιλείς-, την υπέροχη Παλιά Πόλη και το Ενετικό Λιμάνι, σημείο αναφοράς της πόλης, αλλά και τα γραφιά χωριουδάκια που συναντά κανείς τόσο στην ενδοχώρα του νομού (όπως το Θέρισο), όσο και στην ακτογραμμή του -χαρακτηριστικά παραδείγματα το Λουτρό και τα Σφακιά στο νότιο τμήμα του νομού.

Ωστόσο τα Χανιά έχουν να επιδείξουν στους επισκέπτες τους και μια μεγάλα γκάμα μνημείων και αξιοθέατων, που σίγουρα κερδίζουν τις εντυπώσεις του κοινού. Μεταξύ άλλων και η μονή του Αγίου Ιωάννη του Ερημίτη, γνωστή και ως Καθολικό, σφηνωμένη στο χείλος ενός φαραγγιού που κόβει την ανάσα.

Μια ερειπωμένη, ωστόσο άκρως επιβλητική εικόνα αντικρίζει ο επισκέπτης των Χανίων, αν αποφασίσει να παρατηρήσει από κοντά την εγκαταλελειμμένη, πια, Μονή του Αγίου Ιωάννη του Ερημίτη, γνωστή και ως Καθολικό.

Κοντά στην έξοδο του φαραγγιού Αυλάκι σε μια απόκρημνη πλαγιά του, σφηνωμένη μέσα στο πέτρινο επιβλητικό τοπίο στη βόρεια ακτή του Ακρωτηρίου και σε απόσταση περίπου 20 χλμ. από την πόλη των Χανίων, ο επισκέπτης αντικρίζει μια εικόνα που σίγουρα προκαλεί ανατριχίλα.

Μια εντυπωσιακή και πολύ μεγάλη πέτρινη γέφυρα οδηγεί στην ερειπωμένη και παρόλα αυτά άκρως επιβλητική Μονή του Αγίου Ιωάννη του Ερημίτη, ή Καθολικό όπως προείπαμε. Η μονή πήρε το όνομά της από τον Άγιο Ιωάννη τον Ερημίτη ή Ξένο που «εκοιμήθη» κατά τον 11ο αιώνα σε μια σπηλιά μέσα στο βράχο, ενώ οι τριγύρω κοιλότητες από αυτή αποτελούσαν αρχικά καταφύγιο για τους ερημίτες και αργότερα χτίστηκαν σε αυτές και κάποια κελιά.

Το μονοπάτι για να την προσεγγίσει κανείς ξεκινάει από τη Μονή Γουβερνέτου και διαρκεί περίπου 30 λεπτά με τα πόδια, με την ευρύτερη δύσβατη περιοχή να είναι γνωστή και ως Αρκουδοβούνια. Όποιος συνεχίσει την πεζοπορία μετά τη μονή για 10 λεπτά ακόμη φτάνει προς τη θάλασσα, όπου σχηματίζεται ένα υπέροχο μικρό φιόρδ με ονειρικά νερά, που καταλήγει εκεί όπου κάποτε υπήρχε και το λιμάνι της Μονής του Αγίου Ιωάννη Ερημίτη και το οποίο ακολουθείται από το δικό του θρύλο.

Σύμφωνα με αυτόν, λοιπόν, πειρατές αποβιβάστηκαν στο σημείο προκειμένου να επιτεθούν στη μονή, ο Ηγούμενος τους καταράστηκε και το καράβι τους πέτρωσε με αποτέλεσμα να μην μπορέσουν να φύγουν ποτέ από την Κρήτη και να επιστρέψουν στον τόπο τους. Μάλιστα, στην έξοδο του φαραγγιού βρίσκεται ένας μεγάλος βράχος που θυμίζει καράβι και ενισχύει ακόμη περισσότερο το θρύλο.