Το ταξίδι του στη Σλοβενία που έχει ως αφορμή τα γυρίσματα του ντοκιμαντέρ του με τίτλο «LookWIthIn» και στόχο τη διάσχιση της χώρας από τα βουνά της (Slovenian mountain trail) συνεχίζει το Love Van.
Το βακάκι της αγάπης που καύσιμό του έχει την ανθρωπιά και κινείται τους τελευταίους μήνες στους δρόμους της Αθήνας με στόχο να σταθεί στο πλευρό των άστεγων πολιτών, ετοιμάζει τη δική του ταινία μικρού μήκους που θα ταξιδέψει σε όλη τη χώρα το καλοκαίρι του 2022.
Η ομάδα του Love Van που πήρε μαζί της τα απαραίτητα και την Τρίτη (17/8) έφτασε στη Σλοβενία δεν επιθυμεί μόνο να καταφέρει να καταγράψει όμορφο υλικό από την προσπάθεια αυτή, που θα αποτελέσει μέρος της ταινίας, αλλά και να πετύχει τη διάσχιση των 617 χιλιομέτρων 43.000 θετικής υψομετρικής διαφοράς ημιαυτόνομα σε 14 ημέρες, όταν ο μέσος ορειβάτης χρειάζεται 37 ημέρες.
Το Love Van στη Σλοβενία: 18 Αυγούστου, 2η ημέρα
«Η καλή ημέρα δεν φαίνεται από το πρωί» εξηγεί στο Newsbeast ο Λευτέρης Παρασκευάς, βασικός πρωταγωνιστής του ντοκιμαντέρ «LookWIthIn» και εμπνευστής του Love Van από τη Σλοβενία όπου βρίσκεται.
«Μετά από πέντε ώρες ύπνου άστατου λόγω της κούρασης και της έντασης που είχε το σώμα μας, καταφέραμε να ξυπνήσουμε τελικά ξημέρωμα με σκοπό να είμαστε στο βουνό από πολύ νωρίς. Βασικός μας στόχος να καταφέρουμε να καλύψουμε τα 48 χιλιόμετρα με 2.600 υψομετρική διαφορά» αναφέρει.
«Στις επτά το πρωί είμαστε ήδη έξω από το καταφύγιο και ανεβαίνουμε την πρώτη κιόλας ανάβαση σε μαύρη πίστα χιονοδρομικού κέντρου. Ούτε στα όνειρα μας τέτοιο ξεκίνημα… Με θερμοκρασία σχεδόν στους 12 βαθμούς εμείς στάζουμε ιδρώτα λες και πατάμε σταφύλια σε οινοποιείο τον Οκτώβριο» λέει ο Λευτέρης Παρασκευάς περιγράφοντας τη 2η ημέρα διάσχισης των βουνών της Σλοβενίας.
«Από τις 7:00 μέχρι τις 12:00 σχεδόν ανεβοκατεβαίνουμε χιονοδρομικά κέντρα, μαύρες πίστες, κόκκινες πίστες, baby πίστες σε βαθμό που για τα επόμενα χρόνια δεν θέλω να ξαναδώ ούτε σκιέρ. Μετά κόπων και βασάνων μετά από σχεδόν δύο ώρες συνεχόμενης κατάβασης από τα χιονοδρομικά κέντρα τον ήλιο, που σήμερα αποφάσισε να ξεπροβάλλει και να μας κάνει την ζωή αφόρητη, φθάσαμε επιτέλους σε μεγάλη πόλη (slovenj gradec). Απευθείας ψάξαμε να βρούμε φούρνο και σούπερ μάρκετ για να καταφέρουμε να φάμε το πρώτο λουκούλλειο γεύμα της ημέρας (τυρί και ψωμί). Αφού χαλαρώσαμε για σχεδόν 40 λεπτά στο γρασίδι ενός πάρκου κάνοντας πικ νικ αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε για την τελευταία και μεγάλη εξόρμηση της ημέρας. Από τα πολύ χαμηλά 400 μέτρα υψόμετρο έπρεπε να φτάσουμε στα 1.700 μέτρα στην κορυφή (Urslja Gora)» αναφέρει.
«Ο συνδυασμός της ζέστης, κούρασης και της έντονης ανάβασης ήρθαν να μου θυμίσουν τις προπονήσεις που δεν έκανα φέτος ενώ θα έπρεπε. Ο ρυθμός αργός, τα πόδια μας βαριά και η διαδρομή ατελείωτη. Όσο όλα αυτά μας δυσκόλευαν τόσο περισσότερο μέσα στο κεφάλι μας θέλαμε να τελειώνουμε από όλη αυτή τη διαδικασία και να μείνουμε μέσα στον στόχο της ημέρας. Μετά από τέσσερις ώρες ανάβασης καταφέραμε να την προσεγγίσουμε. Η ώρα πια είναι 18:00. Ο ήλιος σιγά σιγά πέφτει και εμείς έχουμε μόνο κάνει 38 χιλιόμετρα από τα 48. Αποφασίζουμε άμεσα να φάμε κάτι στα γρήγορα στο καταφύγιο που βρίσκεται εκεί, παράλληλα βγάζουμε τον χάρτη και ξεκινάμε από την αρχή υπολογισμούς για να δούμε πως θα κλείσει η ημέρα μας» επισημαίνει.
«Τα ερωτήματα πολλά και τα περισσότερα δεν μπορούσαν να απαντηθούν. Το σίγουρο ήταν ότι τα 48 χιλιόμετρα δεν θα τα καταφέρναμε για σήμερα κάτι που σήμαινε ότι δεν θα φτάναμε ποτέ σε καταφύγιο, θα έπρεπε να κοιμηθούμε σε σκηνή και ότι δεν θα είχαμε ζεστό φαγητό και μπάνιο. Τελική μας κατάληξη μετά από πολλές διαβουλεύσεις να στήσουμε το αντίσκηνο μας δίπλα από μια πηγή που υπήρχε στα 3 χιλιόμετρα μακριά από εκεί που βρισκόμασταν, να φάμε ότι μας είχε απομείνει από προμήθειες και να κάνουμε παρέα στα άγρια ζώα της περιοχής» προσθέτει.
«Ο απολογισμός της 2ης ημέρας ήταν 41 χιλιόμετρα με 2.500 θετική υψομετρική. Πολλή κούραση, αλλά με έντονη θέληση να πετύχω τον στόχο μου. Από αύριο η διαδικασία αλλάζει για εμάς εδώ μιας και θα αρχίσουμε να κινούμαστε σε μεγάλα υψόμετρα και πιο δύσκολα βουνά» τονίζει κλείνοντας.
Φωτογραφίες: Emmanouil Armoutakis
