Μόλις το αντικρίσει κανείς σίγουρα νιώθει θαυμασμό και δέος, με το σκουριασμένο κουφάρι του να «κοιμάται» ανενόχλητο κάτω από τον ελληνικό ήλιο, με την αλμύρα της θάλασσας να χαράσσει τις δικές της «ρυτίδες», κάνοντας όλο και περισσότερο πιο εμφανή τα σημάδια του χρόνου πάνω του.
Ο λόγος φυσικά για το ναυάγιο του πλοίου «Δημήτριος», στην παραλία της Σελινίτσας, στη Λακωνία και σε απόσταση μόλις 4 χλμ. από το Γύθειο. Γνωστό και ως πλοίο φάντασμα, ναυπηγήθηκε το 1950 και αποτελεί σημείο αναφοράς για την περιοχή και κορυφαία τουριστική ατραξιόν.
Οι ιστορίες και οι μύθοι που το ακολουθούν από τον Δεκέμβριο του 1981 όποτε και βρέθηκε ακινητοποιημένο στην περιοχή πολλές. Η μία από αυτές κάνει λόγο για παράνομο τσιγαράδικο, η δεύτερη θέλει να έκανε λαθρεμπόριο μεταξύ Τουρκίας και Ιταλίας, ενώ η τρίτη εξ αυτών κάνει λόγο για ένα πλοίο- φάντασμα με άγνωστο ιδιοκτήτη.
Η επικρατέστερη, ωστόσο, και σύμφωνα με μάρτυρες της περιοχής, θέλει το 67 μέτρων πλοίο Δημήτριος (η παλαιότερη ονομασία του ήταν Klintholm) να εγκαταλείφθηκε από τους ιδιοκτήτες του, λόγω οικονομικών δυσχερειών. Το «Δημήτριος» είχε προσαράξει εκτάκτως λόγω ασθένειας του πλοιάρχου στο Γύθειο το Δεκέμβριο του 1980 και μέχρι τον Ιούνιο του ίδιου χρόνου παρέμενε στο ίδιο σημείο επικίνδυνο για το κοινό, όπως είχαν ειδοποιήσει οι λιμενικές αρχές τους ιδιοκτήτες, λόγω του ότι είχε πάρει κλίση από την εισροή των υδάτων στην κύτη του.
Η μη ανταπόκριση των πλοιοκτητών, είχε αποτέλεσμα ως τον Νοέμβριο του 1981 το πλοίο να βρίσκεται ακόμη στην ίδια τοποθεσία. Έρμαιο, πια, των δυσμενών καιρικών συνθηκών παρασύρθηκε από το αγκυροβόλιο του και ξεβράστηκε από τη θάλασσα στην παραλία της Σελινίτσας, βορειοανατολικά του Γυθείου, το Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου.
Η παραλία με την χρυσαφένια αμμουδιά και την πεντακάθαρη θάλασσα όπου «κοιμάται» ανενόχλητο από το πέρασμα του χρόνου είναι, επίσης, γνωστή και ως τόπος αναπαραγωγής της θαλάσσιας χελώνας καρέτα- καρέτα.
