Μπορεί κάποτε να ήταν ο προορισμός «για μια επίσκεψη», που έκαναν οι παραθεριστές της Πάρου, για να συμπληρώσουν την εμπειρία των διακοπών τους. Η Αντίπαρος είναι ωστόσο κάτι πολύ περισσότερο και ασφαλώς αποτελεί αυτόνομο προορισμό, που πολλοί επιλέγουν για τις διακοπές τους.
Το μικρό βραχώδες νησί στην καρδιά των Κυκλάδων «κρύβει» πολλές χάρες. Είναι βέβαια η κλασική αιγαιοπελαγίτικη όψη της, με τα λευκά σπίτια, τα σοκάκια και τις βουκαμβίλιες να σκορπούν το χρώμα και την ομορφιά τους στο τοπίο. Είναι όμως και το σπήλαιο που έχει στα σπλάχνα της, ένα από τα αρχαιότερα του κόσμου, φυσικό καταφύγιο από τη νεολιθική εποχή, που προσελκύει χιλιάδες τουρίστες. Είναι και το κάστρο της, χαρακτηριστικό δείγμα οχύρωσης της περιόδου 13ου- 16ου αιώνα.
Στην νησίδα Σαλιαγκός βρίσκεται ο αρχαιότερος οικισμός των Κυκλάδων, ενώ το Δεσποτικό, ακατοίκητο νησάκι στα νοτιοδυτικά, αποτελεί τόπο μεγάλης αρχαιολογικής σημασίας. Και βέβαια είναι οι πανέμορφες παραλίες της και οι ζεστοί, φιλόξενοι κάτοικοί της, που κάνουν ακόμα πιο ξεχωριστή την ατμόσφαιρα του νησιού.
Ο κεντρικός οικισμός της Αντιπάρου βρίσκεται στο βορειοανατολικό άκρο του νησιού, απέναντι από την Πούντα της Πάρου, ενώ το ιστορικό κέντρο της είναι το Κάστρο. Η κατασκευή του αποδίδεται στον Βενετό Τζιοβάννι Λορεντάντο και στην αρχική του μορφή περιλάμβανε κεντρικό πύργο και περίμετρο. Οι κατοικίες αποτελούσαν ταυτόχρονα το αμυντικό τείχος του οικισμού.
Για μπάνιο ο επισκέπτης έχει να διαλέξει από όλων των ειδών τις παραλίες. Αμμώδεις ή βραχώδεις, προστατευμένες ή με κύματα, ρηχές ή βαθιές. Από τις πιο δημοφιλείς είναι οι Ψαραλυκές, ο Σιφνέικος Γυαλός, η παραλία του κάμπινγκ, αλλά και στα νότια ο Άγιος Γεώργιος με τα διάφανα νερά. Από εκεί μπορεί κανείς να περάσει απέναντι στο Δεσποτικό- και να αφήσει το τοπίο να τον καθηλώσει.
