Στην εσχατιά των Κυκλάδων, βρίσκεται ένα από τα ομορφότερα ελληνικά νησιά, η Ανάφη. Η μυθολογία θέλει τον θεό Απόλλωνα να εμφάνισε το μικρό αυτό νησί, μέσα από τα μανιασμένα κύματα, όταν οι Αργοναύτες απελπισμένοι από το περιπετειώδες ταξίδι τους, ζήτησαν τη βοήθεια του. Μάλιστα, το όνομά της Ανάφη, σημαίνει αυτό ακριβώς, το νησί που «ανεφάνη».
Σύμφωνα με άλλον έναν μύθο, η Ανάφη ήταν η πατρίδα του θεού των Ανέμων, Αιόλου. Το σίγουρο είναι ότι το νησί με την άγρια, σχεδόν απόκοσμη ομορφιά και τον μποέμ χαρακτήρα, δεν αφήνει κανέναν επισκέπτη ασυγκίνητο.
Και δεν είναι τυχαίο ότι την Ανάφη επιλέγουν οι πιο μποέμ τύποι, εκείνοι που προτιμούν εναλλακτικές και ήσυχες διακοπές, μακριά από τον πολύ κόσμο και τον κοσμοπολίτικο αέρα των υπόλοιπων νησιών των Κυκλάδων, όπως η κοντινή της Σαντορίνη.
Η Χώρα είναι ένας παραδοσιακός κυκλαδίτικος οικισμός, με λευκά θολωτά μονόχωρα σπίτια. Στενά σοκάκια διαπερνούν κάθε γωνιά της, που οδηγούν στο Ενετικό Κάστρο, τον αρχικό πυρήνα και την καρδιά του χωριού.
Οι παραλίες του νησιού «μοιράζονται» στο νότιο και το βόρειο μέρος της και ανάλογα με την τοποθεσία τους έχουν διαφορετικό χαρακτήρα. Αμμώδεις και απάνεμες στο νότιο, όπως οι Κλεισίδι, Ρούκουνας, Μέγας Ποταμός, Μοναστήρι, βραχώδεις και με λιγότερο κόσμο στον βορρά. Οι παραλίες της λόγω του παρθένου κι εξωτικού χαρακτήρα τους, προσελκύουν, επίσης, τους λάτρεις του ερημικού τοπίου και του γυμνισμού.
Στο νοτιοανατολικό τμήμα του νησιού και 22 χλμ. από τη Χώρα, δεσπόζει ο Κάλαμος, ένας επιβλητικός ασβεστολιθικός βράχος ύψους 460 μ. και ο δεύτερος μεγαλύτερος μονόλιθος της Μεσογείου, μετά το Γιβραλτάρ.
Εκεί βρίσκεται η Μονή της Παναγιάς της Καλαμιώτισσας, που χρονολογείται από το 1715. Αποτελεί το εντυπωσιακότερο φυσικό αξιοθέατο του νησιού και προσελκύει τους λάτρεις της αναρρίχησης. Σύμφωνα με τις τοπικές λαϊκές δοξασίες καθώς τον πλησιάζεις, νιώθεις κάτι να σε βαραίνει.
