Όσο φωτεινό μπορεί να είναι ένα αστέρι και να τραβά τα βλέμματα στον ουρανό, αλλά τόσο τρομακτικό μπορεί να γίνει! Ο λόγος; Διότι κάποια αστέρια –αυτά που ανήκουν στην κατηγορία των «μητρικών»- μπορούν να «καταβροχθίσουν» πλανήτες σαν τη Γη, που κινούνται γύρω τους.
Η εν λόγω ανακάλυψη αρχικά προκάλεσε έκπληξη και… σοκ στους επιστήμονες. Επειδή όμως τα άστρα που τρέφονται με πλανήτες φέρουν κάποια διακριτικά χαρακτηριστικά, μπορούν να βοηθήσουν τους αστρονόμους στο «κυνήγι» τους για πλανήτες που είναι κατάλληλοι να φιλοξενήσουν ζωή. «Όταν ένα αστέρι μας δίνει στοιχεία που αποδεικνύουν ότι έχει φάει έναν πλανήτη, τότε μπορούμε να συμπεράνουμε ότι το πλανητικό σύστημα του τελευταίου παρουσιάζει σημαντικές διαφορές σε σχέση με τη Γη, οπότε μάλλον θα πρόκειται για έναν από τους βραχώδεις πλανήτες», εξηγεί ο μεταπτυχιακός φοιτητής Τρέι Μακ του Πανεπιστημίου Βάντερμπιλτ.
Η αναζήτηση για πλανήτες που βρίσκονται εκτός του ηλιακού συστήματος έχει αποκαλύψει μερικά απίστευτα φαινόμενα. Ένα από αυτά είναι και οι συγκεκριμένοι πλανήτες, οι οποίοι έχουν τροχιές τόσο κοντά στο μητρικό άστρο τους που ουσιαστικά λιώνει τα εξωτερικά άκρα τους. Η θερμότητα εξατμίζεται στην εξωτερική επιφάνεια του πλανήτη, καθώς περνάει από τον ήλιο. Παρόλα αυτά, τα αποτελέσματα δείχνουν ότι τελικά ο πλανήτης πλησιάζει τόσο πολύ τον Ήλιο του, ώστε τελικά αυτός τον καταπίνει.
Λόγω του ότι οι πλανήτες είναι αναλογικά πολύ πιο πλούσιοι σε στοιχεία βαρύτερα από το ήλιο, όπως μέταλλα, από την απορρόφηση των αστεριών, ουσιαστικά αυξάνεται η μεταλλικότητα του άστρου.
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που αρκετά μέταλλα έχουν παρατηρηθεί στα εξωτερικά στρώματα των λευκών νάνων, ως αποτέλεσμα της κατανάλωσης πλανητών.
Τι συμβαίνει όμως, όταν στη θέση του μητρικού άστρου είναι, για παράδειγμα, ο Ήλιος μας; Ο Τρέι Μακ μπορούσε να το εξηγήσει και το έκανε στο περιοδικό «Astrophysical Journal».
«O Τρέι απέδειξε ότι μπορούμε πραγματικά να διαβάσουμε τη χημική υπογραφή ενός άστρου λεπτομερώς, ανά στοιχείο και να καθορίσει πώς η υπογραφή αυτή έχει αλλάξει το άστρο από την κατάποση πλανητών σαν τη Γη» εξηγεί ο επόπτης καθηγητής του Μακ, Κέιβαν Στάσουν. «Μετά την απόκτηση φάσματος υψηλής ανάλυσης για ένα δεδομένο αστέρι, μπορούμε να ανιχνεύσουμε πραγματικά την υπογραφή λεπτομερώς, ανά στοιχείο».
Τέλος, τονίζει ότι: «Η μελέτη αυτή αποκαλύπτει ότι το ζήτημα του αν και πώς τα άστρα σχηματίζουν πλανήτες δεν είναι σωστή ερώτηση. Το πραγματικό ερώτημα είναι πόσοι από τους πλανήτες που δημιουργεί ένα αστέρι τελικά επιβιώνουν από την καταστροφή».
