Τα παιδιά που μεγάλωσαν στη δεκαετία του 1990 έζησαν τρομακτικές αλλαγές σε επίπεδο επικοινωνίας και διασκέδασης.
Εκεί που τα νιάτα μεγαλώνουν σήμερα με σοφιστικέ πολυμηχανήματα, smartphones και tablets, τα παιδιά μιας άλλης εποχής συνομιλούσαν με Nokia 3310 και δοκίμαζαν τις δυνάμεις τους σε κάτι Gameboy ή κονσόλες της Nintendo και της Sega.
Δυο από τους σημαντικότερους πάντως ανθρώπους του κόσμου της τεχνολογίας διασφάλισαν το γεγονός ότι τα παιδιά τους θα είχαν την ελάχιστη δυνατή έκθεση στις έξυπνες μηχανές που έρχονταν ολοταχώς.
Την ώρα που ο συνιδρυτής της Microsoft, Μπιλ Γκέιτς, είναι μεγάλος θιασώτης της εισαγωγής της τεχνολογίας στην εκπαίδευση, ανακάλυψε κάποια στιγμή ότι η κόρη του ήταν κολλημένη στην οθόνη της. Όπως είπε το 2007: «Έπαιζε πολλά videogames… μπορούσε να περνά δυο ή τρεις ώρες τη μέρα σε αυτά, επειδή είναι ευχάριστα και διασκεδαστικά».
Ο Μπιλ και η γυναίκα του περιόρισαν λοιπόν τη χρήση του υπολογιστή στα 45 λεπτά τις καθημερινές και στη μία ώρα τα Σαββατοκύριακα. Δεν έμειναν ωστόσο εκεί: «Δεν δώσαμε στα παιδιά μας κινητά τηλέφωνα μέχρι να γίνουν 14 ετών, παρά το γεγονός ότι παραπονούνταν ότι άλλα παιδιά τα είχαν νωρίτερα. Συχνά μάλιστα θέτουμε ένα χρονικό όριο πέρα από το οποίο δεν υπάρχει χρόνος στην οθόνη, κάτι που τα βοηθά να κοιμούνται μια φυσιολογική ώρα».
Κάτι αντίστοιχο έκανε και ο συνιδρυτής της Apple, Στιβ Τζομπς, πριν από τον θάνατό του, θέτοντας περιορισμούς στα προϊόντα τεχνολογίας που έπαιρναν στα χέρια τα παιδιά του. Όταν τον ρώτησε δημοσιογράφος των «New York Times» αν τους άρεσε το νέο iPad, αυτός αποκρίθηκε πως δεν τα αφήνει να το αγγίξουν!
Όπως είπε ο βιογράφος του, Walter Isaacson, στην ίδια εφημερίδα: «Κάθε απόγευμα ο Στιβ οργάνωνε δείπνο στο μεγάλο και μακρύ τραπέζι της κουζίνας τους, συζητώντας βιβλία και ιστορία και ένα κάρο θέματα. Κανείς δεν έβγαζε κάνα iPad ή computer. Τα παιδιά δεν έμοιαζαν καθόλου εθισμένα σε συσκευές».
Οι γίγαντες της τεχνολογίας έκαναν τα πάντα δηλαδή για να μη γίνει η τεχνολογία μεγάλο θέμα στην ανατροφή των παιδιών τους. Ενδιαφέρον…
