Γιάννης Στάνκογλου

Ο Γιάννης Στάνκογλου είναι ένας από τους πλέον αγαπημένους Έλληνες ηθοποιούς της νεότερης γενιάς. Γεννήθηκε στον Περισσό στις 10 Ιανουαρίου 1974 και έχει καταγωγή από το Θούριο Ορεστιάδας του νομού Έβρου. Ο Γιάννης Στάνκογλου έχει σπουδάσει υποκριτική στη Δραματική σχολή του Γιώργου Κιμούλη. Ήταν πατρεμένος με τη σκηνοθέτιδα Αλίκη Δανέζη-Κνούτσεν και έχουν αποκτήσει δύο παιδιά. Ανιψιά του είναι η τραγουδίστρια Στεφανία Λυμπερακάκη που εκπροσώπησε την Ελλάδα στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision για το 2021. Έχει κερδίσει το βραβείο Α' Ανδρικού Ρόλου στο Φεστιβάλ της Φλωρεντίας Montelupo Fiorentino MIIFF. Επίσης, το 2019 κέρδισε το βραβείο Β' Ανδρικού ρόλου στα Βραβεία Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου για την ερμηνεία του στην ταινία The Waiter. Τα παιδικά χρόνια στον Περισσό και η εμπειρία στις φυλακές Ο Γιάννης Στάνκογλου μίλησε σε συνέντευξή του στον Γρηγόρη Αρναούτογλου για τα άτακτα παιδικά του χρόνια στον Περισσό. Ο αγαπημένος ηθοποιός μίλησε και για τα… ανήσυχα χρόνια της νιότης του για τα οποία παραδέχτηκε: «Σαν έφηβος ήμουν “άγριο νιάτο” αλλά έψαχνα να βρω και το δίκιο μας, όχι για μένα μόνο, για όλους». Και συνέχισε: «Στην εφηβεία με είχαν συλλάβει για τα γήπεδα, με πήραν για εξακρίβωση στοιχείων στο τμήμα κοντά στο σπίτι μου και με είδε τυχαία ο πατέρας μου». Ο Γιάννης Στάνκογλου είχε και μία εμπειρία με γυρίσματα εντός φυλακής που τον επηρέασε αρκετά. Στη διάρκεια της συνέντευξης αναφέρθηκε και στις τρεις μέρες που βρέθηκε στις φυλακές Κορυδαλλού στο πλαίσιο μίας ταινίας στην οποία έπαιξε, τον «Θανατοποινίτη». «Οι κρατούμενοι των φυλακών Κορυδαλλού ζήτησαν από τον σκηνοθέτη Αντώνη Κόκκινο να παίξω στην ταινία τους και το έκανα με μεγάλη χαρά» είπε αρχικά και συνέχισε: «Στα γυρίσματα μέσα στη φυλακή ένιωθα τα βλέμματα των κρατούμενων στην αρχή να με σκανάρουν. Ήταν ένας άλλος κόσμος, είχε μία τρελή καθαρότητα. Ένιωθες ότι σε σκανάρανε. Είχα την τύχη να έχω καλές σχέσεις, μου φέρανε μέχρι και τσίπουρο από μήλα που φτιάχνουν εκεί μέσα. Γνώρισα τον αρχηγό και μου λέει να πάω τουαλέτα στο κελί του. Βγαίνοντας μου λέει εσύ είσαι λες κι είσαι εδώ μέσα χρόνια. Δεν σε κοιτάζουν, όπως άλλους εδώ. Γυρνάω και του λέω άσε μας ρε φίλε που εδώ και δέκα λεπτά που περπατάμε, νιώθω το π…ι σου» ανέφερε. Ο ηθοποιός ανέφερε και μία στιχομυθία που είχε: «Κατά την διάρκεια των γυρισμάτων, περπατούσα στην τέταρτη πτέρυγα των φυλακών. Ακούω μια μουσική, ανοίγω την πόρτα και ήταν κάπου 14 κρατούμενοι, που είχε ο καθένας το δικό του μουσικό όργανο. Ήταν σα μια μυσταγωγία.»