Το τέλος μιας ξεχωριστής εποχής για το ποδοσφαιρικό σκηνικό της Ελλάδας σηματοδότησε η είδηση της απώλειας του Νίκου Αλέφαντου σε ηλικία 81 ετών, την Τρίτη 23 Ιουνίου 2020. Άλλωστε, όλοι έχουν να θυμούνται μια ιστορία που να αφορά τον έμπειρο προπονητή, ο οποίος… έφαγε με το κουτάλι τους πάγκους.
Η ζωή του ήταν ολόκληρη γύρω από το ποδόσφαιρο. Στους αγωνιστικούς χώρους, στους πάγκους, στα αποδυτήρια… Παντού, όπου κυλούσε η «στρογγυλή θεά», την οποία αγαπούσε όσο τον Ολυμπιακό, ήθελε να βρίσκεται και εκείνος.
Για τον λόγο αυτό παρακολούθησε τις προπονητικές και αγωνιστικές μεθόδους σπουδαίων τεχνικών, όπως ο Ερνστ Χάπελ, o Κάρλος Αλμπέρτο Παρέιρα, ο Μπομπ Πέισλι, ο Αρίγκο Σάκι, ο Μαρτσέλο Λίπι και ο Κάρλο Αντσελότι.
Πολλοί θα μπορούσαν να γράψουν βιβλίο μόνο με τις αμέτρητες ιστορίες που βίωσαν δίπλα στον Νίκο Αλέφαντο. Άλλωστε, ήταν μια γνήσια προσωπικότητα, που εξωτερίκευε όλα όσα σκεφτόταν και για τον λόγο αυτό κανείς δεν είχε να πει κακή κουβέντα εναντίον του.
Αυτό το στοιχείο της προσωπικότητάς του ήταν που ενέπνευσε και το συγκρότημα Τα Παιδιά από την Πάτρα, για να γράψουν το τραγούδι με το όνομά του.
«Όταν με κατηγορούν, για κάτι που νομίζουν κι όταν με παρεξηγούν, χωρίς να με γνωρίζουν, όταν άδικα με βάζουν ν’ απολογηθώ, θυμάμαι τον Αλέφαντο. Γεια σου ρε Αλέφαντε είσαι παλικάρι…», είναι τα λόγια του άσματος, που έγινε και σύνθημα.
Γράφτηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1980 και κυκλοφόρησε στον δίσκο του 1987 «Τα χρυσά τραγούδια», για να γίνει μεγάλη επιτυχία.
Οι στοίχοι είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαροι:
- Όταν με κατηγορούν για κάτι που νομίζουν
- κι όταν με παρεξηγούν χωρίς να με γνωρίζουν
- όταν άδικα με βάζουν ν’ απολογηθώ
- θυμάμαι τον Αλέφαντο
- Γεια σου ρε Αλέφαντε, είσαι παλικάρι
- Γεια σου ρε Αλέφαντε, κράτα όσο μπορείς
- Γεια σου ρε Αλέφαντε,
- είσαι παλικάρι, μην υποχωρείς
- Όταν με δικάζουνε χωρίς να έχω φταίξει
- κι όταν το δίκιο μου δεν μπορώ να βρω
- όταν ένοχοι με βάζουν ν’ απολογηθώ,
- θυμάμαι τον Αλέφαντο
Γεια σου ρε Αλέφαντε…
