Όταν θέλουμε να υπογραμμίσουμε την οργάνωση κάποιου και το γεγονός ότι είναι προβλεπόμενος σε όλα, ότι ακολουθεί τον νόμο και κάνει πάντα αυτό που πρέπει, συνηθίζουμε να κάνουμε λόγο για «γερμανική πειθαρχία», μέχρι που αυτή πήγε περίπατο και μάλιστα από έναν Γερμανό, από έναν από τους καλύτερους παίκτες που έχει αναδείξει η χώρα, τον Στέφαν Έφενμπεργκ, ο οποίος στο Μουντιάλ του 1994, στις ΗΠΑ, κατάφερε να… αποκλειστεί πιο νωρίς και από την εθνική ομάδα της χώρας του…
Το αν φταίει η αγάπη των Γερμανών για την πειθαρχία ή αν απλά έτυχε, δεν το ξέρουμε. Αυτό που ξέρουμε, όμως, είναι ότι σε ό,τι αφορά τις μεγάλες ποδοσφαιρικές μορφές της συγκεκριμένης χώρας, όλα τα «μπράβο» πάνε σε αυτούς που ήταν και «καλά παιδιά». Όλοι, για παράδειγμα, αποθεώνουν πάντα τον Φραντς Μπεκενμπάουερ αλλά ξεχνάνε τον επίσης μεγάλο παικταρά -και λίγο «αλήτη»- ονόματι Γκίντερ Νέτσερ. Όλοι αναφέρονται στον Λόταρ Ματέους και στην καριέρα του αλλά λίγοι στέκονται στον Μάριο Μπάσλερ, ο οποίος επίσης ήταν μεγάλη αξία. Υπό αυτή την έννοια, μάλλον δεν θα πρέπει να μας προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι ο Έφενμπεργκ έχει… ξεχαστεί.
Δεν έχουν ξεχαστεί, όμως, όσα έκανε στο γήπεδο κυρίως με τη Γκλάντμπαχ και στη συνέχεια με τη Μπάγερν. Δεν έχει ξεχαστεί ο ηγετικός χαρακτήρας του και η άγρια, καθαρά γερμανική, φάτσα του όταν εκνευριζόταν. Και δεν έχει ξεχαστεί, φυσικά, η χειρονομία του κατά τη διάρκεια του αγώνα με τη Νότια Κορέα για την 3η και τελευταία αγωνιστική των ομίλων στο Μουντιάλ 1994. Τότε που αποφάσισε να δείξει στους συμπατριώτες του πόσο σοβαρά λάμβανε υπόψιν του την άποψή τους και τις αποδοκιμασίες τους… Κι ας ήταν σε αγώνα Παγκοσμίου Κυπέλλου, η συμμετοχή στο οποίο ήταν για τον Έφενμπεργκ, όπως και για κάθε ποδοσφαιριστή, ένα όνειρο που γινοταν πραγματικότητα.
Το σήκωσε και τον… κατέβασαν
Στις 27 Ιουνίου 1994 λοιπόν, η Γερμανία, η οποία είχε νικήσει τη Βολιβία και είχε έρθει ισόπαλη με την Ισπανία, αντιμετώπιζε στο Ντάλας τη Νότια Κορέα και ήταν μπροστά με 3-2, όταν ο Μπέρτι Φογκτς αποφάσισε να κάνει αλλαγές στο 75′. Αυτός που έβγαινε ήταν ο Έφενμπεργκ, ο οποίος δεν έδειχνε να ενοχλείται από αυτό. Ενοχλήθηκε, όμως, όταν άκουσε τις αποδοκιμασίες των οπαδών για την απόδοσή του. Αποτέλεσμα; Σήκωσε το μεσαίο δάχτυλό του απευθυνόμενος προς τους Γερμανούς στις εξέδρες, οι οποίοι προφανώς δεν το εκτίμησαν και τόσο.
Το πρόβλημα είναι ότι δεν το εκτίμησε ούτε ο Φογκτς, ούτε η ομοσπονδία, ούτε ο Τύπος της χώρας, οπότε ο προπονητής, σε έξαλλη κατάσταση, θα αποφασίσει την άμεση αποχώρηση του Έφενμπεργκ από τις ΗΠΑ. Και όχι μόνο αυτό, αλλά θα ανακοινώσει ότι όσο είναι αυτός στον πάγκο, ο Στέφαν δεν θα φορούσε ποτέ ξανά τη φανέλα της εθνικής Γερμανίας. Απόφαση, πάντως, που μάλλον δεν έκανε δυστυχισμένο τον ίδιο τον παίκτη, ο οποίος θα έπαιρνε την εκδίκησή του τέσσερα χρόνια μετά, όταν θα έλεγε «όχι» στην πρόταση του Φογκτς για επιστροφή, ανακοινώνοντας ότι δεν θέλει να αγωνιστεί ξανά για τα «πάντσερ».
«Είμαι ο χειρότερος γαμπρός που θα μπορούσε να έχει οποιαδήποτε πεθερά», είχε πει κάποτε ο Έφενμπεργκ για να περιγράψει τον εαυτό του και είχε δίκιο, αφού και στην προσωπική του ζωή πρωταγωνίστησε σε κάποια σκάνδαλα. Καταστάσεις που δεν παραπέμπουν, όντως, σε γερμανική πειθαρχία, προγραμματισμό, προσήλωση στους κανόνες και όλα αυτά. Και αν κάποιος είχε ή έχει πρόβλημα μαζί του εξαιτίας όλων αυτών, μάλλον ξέρει πολύ καλά τι πιστεύει ο Έφενμπεργκ για αυτόν…
