Το ποδόσφαιρο είναι σημαντικό αλλά η ανθρώπινη ζωή είναι πάνω απ’ όλα και αυτό, αν μη τι άλλο, το ξέρει πολύ καλά ο Νταβίνο Βέρχουλστ, ο οποίος αναφέρθηκε στις πιο δύσκολες στιγμές που πέρασε η οικογένειά του μετά τη διάγνωση της μικρής κόρης του με καρκίνο το 2015. Μια περιπέτεια που έκανε τον τερματοφύλακα του Απόλλωνα Σμύρνης να δει διαφορετικά κάποια πράγματα, με αποτέλεσμα να ιδρύσει και έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που έχει ως στόχο να στηρίξει γονείς και παιδιά στον αγώνα τους κατά του καρκίνου.

Ο Βέρχουλστ μίλησε στην εκπομπή Monday FC της NOVA και συγκίνησε με όσα είπε για την κόρη του, Έλενα, η οποία το 2015 είχε διαγνωστεί με καρκίνο. Μια μάχη την οποία κέρδισε, αλλά με απώλειες, αφού, όπως είπε ο Βέλγος τερματοφύλακας, δεν μπορεί να περπατήσει. Παράλληλα, αναφέρθηκε και στον μη κερδοσκοπικό οργανισμό που ίδρυσε για να παρέχει στήριξη σε όποιους άλλους γονείς περάσουν όσα πέρασε ο ίδιος με τη σύζυγό του όταν έμαθαν τα άσχημα νέα.

Αναλυτικά όσα είπε ο Βέρχουλστ…

«Το 2015 η κόρη μου διαγνώσθηκε με καρκίνο. Είδα παιδιά να παλεύουν στο νοσοκομείο, είδα παιδιά μόνα τους. Μίλησα στον φίλο μου και του είπα δεν γίνεται να βλέπουμε παιδιά να κοιμούνται μόνα στο νοσοκομείο.

Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Ήμουν για προπόνηση, με πήρε η πρώην σύζυγός μου ότι πάει στο νοσοκομείο με το παιδί μας. Το ίδιο απόγευμα διεγνώσθη με καρκίνο στον εγκέφαλο. Ξεκινήσαμε να ψάχνουμε θεραπείες. Ήταν δύσκολο . Ήταν μόλις εννέα μηνών. Την μία μέρα ήταν υγιής και την επόμενη ήταν τόσο άρρωστη.

Εγω έπαιζα μπάλα, πήγαινα σε προπονήσεις και το παιδί μου ήταν στο νοσοκομείο. Έπαιζα και είχα στο μυαλό μου την κόρη μου. Το πρωί πριν την προπόνηση, πήγαινα στο νοσοκομείο να της δώσω ένα φιλί. Μετά την προπόνηση αλλά και πριν τα παιχνίδια πήγαινα να την δω. Ήξερα πως κάθε στιγμή ίσως να είναι η τελευταία.

Η Έλενα ξεπέρασε τον καρκίνο αλλά είναι καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι. Δεν θα περπατήσει ποτέ. Μετά τον καρκίνο, ο εγκέφαλός της «πάγωσε» κατά το 80%.

Το μήνυμά μου στους γονείς είναι να μην χάνουν την ελπίδα τους και ποτέ να μην αφήσουν μόνα τα παιδιά τους! Το παιδί σου σε χρειάζεται. Ήταν η πιο δύσκολη στιγμή της ζωής μου, αλλά το χαμόγελο της κόρης μου κάθε μέρα που έφτιαχνε την μέρα.

Στην πρώτη εκδήλωση της ΚΟΜΟΚ ήταν ο Τιμπό Κουρτουά. Του εξήγησα τι συνέβη στην κόρη μου. Τότε έπαιζε στην Τσέλσι, θυμάμαι πως μόλις του μίλησα για το ίδρυμα, το ίδιο απόγευμα ήρθε στην εκδήλωση. Τέσσερις ώρες μετά, έφυγε. Εκπληκτικό άνθρωπος. Ήταν απίστευτο για τα παιδιά που είδαν τον Κουρτουά. Μιλάμε αρκετά ακόμη και σήμερα, είναι τρομερός χαρακτήρας».