Ο «Δράκος» του ελληνικού μπάσκετ, προχώρησε σε μια εξομολόγηση για τη βραδιά του 1987 που η Εθνική έκανε υπερήφανη την Ελλάδα.
Ο Παναγιώτης Γιαννάκης μίλησε στην κάμερα της εκπομπής «Ελένη» και αναφέρθηκε στον άθλο του ’87.
«Αισθανόμουν άβολα όταν μου ζητούσαν αυτόγραφα. Και μου περνούσε από το μυαλό ότι “ποιος είμαι εγώ για να δώσω αυτόγραφα;”. Αλλά είπα ότι από τη στιγμή που αισθάνονται χαρά με το να παίρνουν αυτόγραφό μου, είναι πολύ ωραίο.
Η γυναίκα μου αγαπούσε αυτό που έκανα και αυτό ήταν ο συνδετικός κρίκος μεταξύ μας. Τα παιδιά μου είχαν μια μητέρα που τα μεγάλωνε με πολλή αγάπη για μένα. Η σύζυγός μου έχει κάνει απίστευτα πράγματα για να συμπαρασταθεί στην καριέρα μου, αισθάνομαι υποχρέωση απέναντί της. Είναι δύσκολο κάθε φορά να λες στα παιδιά σου ότι μπορούν να κάνουν πολλά περισσότερα.
Δεν θα ξεχάσω από τη βραδιά του ’87 ότι το πούλμαν, φεύγοντας από το ΣΕΦ για να πάμε στο ξενοδοχείο που μέναμε στη Γλυφάδα, περνούσε ανάμεσα από κόσμο σε όλη τη διαδρομή, ήθελαν όλοι να μας αγγίξουν. Η Μαρινέλλα μας αγαπούσε πολύ, μας έδινε θάρρος, είχε ιδιαίτερη πίστη στις ικανότητές μας», είπε ο Παναγιώτης Γιαννάκης.
