Απλήρωτοι μισθοί, εικόνα διάλυσης, υποβιβασμός στη Β’ κατηγορία και φόβοι διάλυσης. Είναι το απόλυτο δράμα μίας ομάδας που ξόδεψε 60 εκατ. ευρώ πριν μερικά χρόνια για τους Σάμουελ Ετό και Γουίλιαν. Ο Μαγκόμεντ Αντίγιεφ ως προπονητής και ως άνθρωπος δεν έχει μάθει να τα παρατά αλλά το σήμερα είναι πιο δύσκολο από ποτέ για την Ανζί.

Παιδί του πολέμου έχοντας βιώσει την Τσετσενία και τα προβλήματα στο Γκρόζνι θα πει πως «Εχω χάσει οικογένεια, φίλους και το σπίτι μου. Ήταν τρομερό. Ήταν φριχτό». Δεν έσκυψε ποτέ το κεφάλι, όμως ακόμα κι αυτός ο άνθρωπος όταν ρωτήθηκε για την Ανζί απάντησε: «Δυστυχώς δεν υπάρχει πλέον καμία ελπίδα».

Η Ανζί ήταν μία ομάδα πολλών εκατομμυρίων με ονόματα όπως οι Ετό και Ρομπέρτο Κάρλος. Σήμερα δεν έχει μείνει τίποτα. Ο σύλλογος έχει καταστραφεί οικονομικά. Υποβιβάστηκε από την μεγάλη κατηγορία και δεν έχει καν αδειοδότηση να παίξει στη Β’ κατηγορία. Φαντάζει εξαιρετικά πιθανό να εξαφανιστεί από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο. «Δεν περιμένουμε τίποτα», είναι το σχόλιο των ανθρώπων του συλλόγου που δεν ελπίζουν και σε τίποτα. Η ομάδα έχει περιθώριο μέχρι τις 30 Μαΐου να πληρώσει τα χρέη της, που είναι 3.5 εκατ. ευρώ. Πρέπει να βρει τουλάχιστον έναν κεντρικό χορηγό και να καλύψει τις οφειλές για να πάρει έστω άδεια για τις επαγγελματικές κατηγορίες.

Οι παίκτες είναι απλήρωτοι και σε πολύ κακή κατάσταση εδώ και αρκετούς μήνες. Ο γκολκίπερ Γιούρι Ντιούπιν εξήγησε την κατάσταση: «Δεν ξέρω πως θα πληρώσω το δάνειό μου και θα συντηρήσω την οικογένειά μου. Πως να δεχθώ να γυρίσω»;. Η Ανζί έκανε στο μεταξύ αίτημα στην ρωσική Ομοσπονδία να παίζει μόνο εντός για να μην έχει κόστος ταξιδιών. Το αίτημα απορρίφθηκε. Ο Σουλεϊμάν Κερίμοβ είχε πουλήσει την ομάδα στον Οσμάν Καντίεβ το 2017.

Η Ανζί εδρεύει σε μία δύσκολη και ευαίσθητη περιοχή και οι φίλαθλοί της δεν συνιστούν τον μέσο και απλό Ρώσο φίλαθλο. Είναι μία περιοχή όπου οι τοπικές σημαίες είναι σε προτεραιότητα από τις ρώσικες, όπως στο Ταταρστάν και την Τσετσενία. Δεν είναι στις εύκολες περιοχές το Νταγκεστάν. Η Ανζί είναι μία ομάδα με ισχυρή σύνδεση με τον κόσμο της. Μάλιστα ο πρωταθλητής πολεμικών τεχνών, Καμπίμπ Νουρμαγκομέντον, έχει κινητοποιηθεί λέγοντας πως «Η Ανζί δεν είναι μία ομάδα, αλλά το όνειρο πολλών παιδιών. Δεν είναι μία απλή ομάδα». Ο ίδιος όταν έγινε 12 ετών πρωτοπήγε στο γήπεδο ψάχνοντας ένα εισιτήριο. «Το 2001 δεν είχα λεφτά αλλά ήθελα τόσο πολύ να μπω μέσα. Τα κατάφερα χάρις σε έναν φίλο αλλά δεν υπήρχαν καθίσματα. Ήμασταν όρθιοι για 90 λεπτά αλλά δεν με πείραξε ποτέ αυτό».

Ο Ρομπέρτο Κάρλος επίσης προσφέρθηκε να βοηθήσει οικονομικά την ομάδα. Ο επιθετικός Αντρές Πόνσε εξήγησε πως είχε ζήσει ανάλογη κατάσταση και στην Πορτογαλία και ποτέ δεν είναι εύκολο «ειδικά για εμάς που δεν είμαστε στην χώρα μας και πρέπει να βοηθάμε και την οικογένειά μας».

Κάποτε ήταν μία Ανζί που είχε αγοράσει τον Ετό με 25 εκατ.. Είχε έναν ιδιοκτήτη με πολλά λεφτά (μέσα στους 150 πιο πλούσιους στον κόσμο) και είχε ένα όνειρο να ανεβάσουν μία ολόκληρη περιοχή και να την βγάλουν από τα προβλήματά της. Αυτό ήταν “μία φορά και έναν καιρό”, όπως το 2013 που ο Κερίμοβ έλεγε αντίο. Στην ομάδα υπήρχαν και πολλά προβλήματα μέσα στα αποδυτήρια όλα αυτά τα χρόνια. Ο αρχηγός του 2013 Ιγκόρ Ντενίσοβ είχε κατηγορήσει τους ξένους ως φιλοχρήματους. Ένας μεγάλος καβγάς ξέσπασε με ρατσιστικές αναφορές και η κατάσταση ξέφυγε. Το 2014 ο Κερίμοβ έκοψε τους οικονομικούς δεσμούς.

Πρόκειται για παίκτες όπως οι Λασανά Ντιαρά, Ταρντέλι, Ζουσιλέι, Γουίλιαν, Μπουσουφά, Ζιρκόβ, Ρομπέρτο Κάρλος, Ετό και Κοκόριν. Πάνω από 100 εκατ. δαπανήθηκαν μόνο σε τρεις σεζόν. Το 2014 ήταν ο πρώτος υποβιβασμός. Πέρυσι ο 2ος και φέτος ο πιο οδυνηρός που δεν σώζεται με τίποτα. Η απειλή του Κερίμοβ ήταν η εξής: «Αν πέσουν ξανά στη Β’ κατηγορία θα φτιάξω θαλάσσιο πάρκο αντί για γήπεδο». Έχει νόημα όλο αυτό; Η Ανζί είναι στα πρόθυρα όχι απλά διάλυσης, αλλά πλήρους αφανισμού. Χωρίς λεφτά, αστέρια και χωρίς μέλλον και όνειρα.

Πηγή: gazzetta.gr