Τη χαρά της για τις επιτυχίες που σημειώνονται πρόσφατα σε διεθνές επίπεδο από Έλληνες αθλητες εξέφρασε, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ-ΜΠΕ, «Πρακτορείο 104,9 FM», η αντιπεριφερειάρχης Θεσσαλονίκης και χρυσή Ολυμπιονίκης του 1992, Βούλα Πατουλίδου. Η κ. Πατουλίδου επεσήμανε ότι υπάρχει ελπιδοφόρα συνέχεια στον ελληνικό αθλητισμό από νέους αθλητές, που σήμερα ίσως δεν είναι τόσο γνωστοί, αλλά ακολουθούν, «εκκολάπτονται» και «ωριμάζουν» μέχρι να έρθει η ώρα να κατακτήσουν τους στόχους τους.
«Ειδικά το πόλο ανδρών έχει χρόνια τώρα που είναι σε πολύ υψηλά επίπεδα. Και από τις γυναίκες είδαμε μεγάλες διακρίσεις. Και πας σε μια κατηγορία παρακάτω και βλέπεις αυτά τα “θαυματάκια” που έκαναν τα παιδάκια μας τώρα. Και φαντάζομαι και ο προπονητής, ειδικά στα ομαδικά αθλήματα, είναι η “κόλλα” ανάμεσα στους αθλητές του, του αξίζουν τα εύσημα γιατί κατόρθωσε άτομα μεμονωμένα να τα κάνει μια πραγματική ομάδα, που κατάφεραν αυτό που κατάφεραν και διεκδίκησαν και κέρδισαν» σημείωσε. «Είναι πάρα πολύ μεγάλη χαρά» συνέχισε η κ. Πατουλίδου.
«Είναι στο στίβο (οι επιτυχίες), είναι στην ενόργανη, είναι στην κωπηλασία, είναι στην υδατοσφαίριση, είναι … παντού. Οι προηγούμενοι, όταν έκλεισαν τον κύκλο, προέκυψε ένα κενό, έως ότου ενηλικιωθούν οι επόμενοι. Και αυτή τη στιγμή ζούμε την ενηλικίωση της επόμενης γενιάς» είπε η κ. Πατουλίδου και πρόσθεσε: «Στον κλασικό αθλητισμό, π.χ. έβλεπες, τρία κορίτσια πήραν μέρος στο επί κοντώ, η μία δεν είχε διάκριση. Όμως, είναι αυτή που έρχεται και παίρνει το “βάπτισμα πυρός” και που στα επόμενα χρόνια θα έχει τη συνέχεια και της Κατερίνας (Στεφανίδη) και της Νικόλ (Κυριακοπούλου). Πάντα θα έχουμε συνέχεια, γιατί οι εκκολαπτόμενοι έρχονται και ακολουθούν μέχρι να ωριμάσουν, δεν μένει κενό» είπε η Βούλα Πατουλίδου και συνέχισε: «Νομίζω, ότι αυτή η γενιά, αυτή τη στιγμή, ίσως είναι καλύτεροι από εμάς τους προηγούμενους, γιατί είναι πολλοί και είναι σχεδόν σε όλα τα αθλήματα».
Σε ερώτηση για το πώς γίνεται διαρκώς να εμφανίζονται νέα ταλέντα στην Ελλάδα και να διαγράφουν σημαντική πορεία στον διεθνή αθλητισμό, η κ. Πατουλίδου απάντησε: «Τα νέα ταλέντα για να αναπτυχθούν έχουν ξεπεράσει τον πρώτο πάρα πολύ σημαντικό ύφαλο, ότι οι Έλληνες δεν μπορούν. Αν κάτι άλλαξε το 1992, στις 6 Αυγούστου, όταν κέρδισα το χρυσό, ήταν αυτό και τίποτε διαφορετικό. Ό,τι μπορούμε. Και εμείς… Ακόμη δεν μπορούν να πιστέψουν τα θαύματα που κάνουν οι αθλητές και τα κάνουν πολλοί. Και βλέπεις, είναι η Κατερίνα, είναι η Νικόλ, είναι ο Λευτέρης (Πετρούνιας), είναι όλα τα παιδιά». Η κ. Πατουλίδου αναφέρθηκε και στον Τεντόγλου για την επίδοση του στο μήκος, αλλά και στον Τσιτσιπά και τη Σάκκαρη για τις επιδόσεις τους στο τένις, εκφράζοντας τη χαρά της.
Σε ερώτηση για το εάν κάτι έχει βελτιωθεί από την άποψη των εγκαταστάσεων στις οποίες προετοιμάζονται οι αθλητές, από τότε που η ίδια ήταν στην κορυφή του παγκόσμιου αθλητισμού, η κ. Πατουλίδου επεσήμανε την ανάγκη να υπάρξουν συντηρήσεις των χώρων σε πρώτο επίπεδο και σε δεύτερο να αξιοποιηθούν οι χώροι που μετά την Ολυμπιάδα δεν αξιοποιήθηκαν και μετά να γίνουν -αν και όπου χρειάζεται- και νέες εγκαταστάσεις.
«Οι πολιτικοί να νοιαστούν, κάθε υπουργός που αναλαμβάνει ένα πόστο, ανάλογα με το υπουργείο του να νοιαστεί για το κομμάτι του αθλητισμού… Να νοιαστείς τουλάχιστον για αυτό που έχεις, όχι να δημιουργήσεις νέες εγκαταστάσεις, αλλά να συντηρήσεις πρώτα αυτό που ήδη έχεις, πρέπει να συντονιστούμε, να δούμε τι πρέπει να κάνουμε…» τόνισε.
Αναφερόμενη στις φιλίες μεταξύ των αθλητών, οι οποίοι πέραν των προσωπικών τους στόχων, διατηρούν εξαιρετικές σχέσεις μεταξύ τους, θυμήθηκε ένα περιστατικό και από τη δική της πορεία στον αθλητισμό.
«Θα σας πω ένα περιστατικό που ειλικρινά- εγώ το είχα ξεχάσει – το θυμήθηκε η Αγγελική Στογιανούδη, ο ξανθός άγγελος των εμποδίων, μια εξαιρετικά όμορφη κοπέλα, που εξακολουθεί και είναι όμορφη. Αθήνα 1991, αυτό συνέβη. Ερχόμαστε στην εκκίνηση των εμποδίων και βγαίνει άκυρη. Τότε, δεν ήταν με τη μία και έβγαινες (άκυρη), τότε εάν έκανες δύο άκυρες εκκινήσεις αποκλειόσουν. Δίνεται η μια άκυρη, γυρίζουμε πίσω, ξαναγίνεται δεύτερη άκυρη και πάλι τη χρεώνουν στην Αγγελική. Και πηγαίνω (στον κριτή) και λέω “Να σου πω, χρέωσε την σε μένα (την άκυρη) και άστη να τρέξει…”. Ξέρετε, δυστυχώς δεν εισακούστηκα, αλλά αυτό δεν το κάνεις αν δεν αγαπάς το συναθλητή σου. Που εκείνη την ώρα παραμένει ο αντίπαλος αλλά στην ουσία παραμένει συναθλητής. Κι έρχεται και μου λέει “θυμάσαι;”. Τελικά, αυτό το μεγαλείο το βλέπεις στον αθλητισμό, νά βλέπετε, τη Νικόλ και την Κατερίνα».
Σε ερώτηση, εάν είναι σωστό αυτό που λέγεται, ότι ο «μεγαλύτερος αντίπαλος ενός πρωταθλητή, ίσως είναι ο ίδιος του ο εαυτός», η Βούλα Πατουλίδου απάντησε: «Δεν υπάρχει χειρότερος. Μπορεί να ξετρυπώσει ο χειρότερος εαυτός σου από εκεί που δεν το περιμένεις, γιατί δεν έχεις προϋπολογίσει αυτή τη χαραμάδα της ανασφάλειας και σου βγαίνει μετά σαν να είναι εφιάλτης. Και λες τι κάνω τώρα; Ο εαυτός σου είναι ο μεγαλύτερος αντίπαλος».
