Βέλγιο, Γαλλία, Αγγλία, κάνουν τη διαφορά στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Ομάδες που τα πάνε περίφημα επειδή στηρίζονται σε μεγάλες ποδοσφαιρικές προσωπικότητες. Ανάμεσά τους παίκτες διαφορετικής καταγωγής, κουλτούρας που όμως με γνώμονα το καλό της χώρας δίνουν τα πάντα για την επιτυχία. Την ίδια στιγμή το μεταναστευτικό είναι το βασικό θέμα στην ατζέντα της Ε.Ε. Το 47.8% της ομάδας του Βελγίου αποτελείται από γιους μεταναστών, με τους μετανάστες να αποτελούν το 12.1% του πληθυσμού της χώρας! Μπροστάρης ο Λουκάκου, ο οποίος είχε συγκλονίσει με τη συνέντευξή του και το μήνυμα στον παππού του «Η κόρη σου είναι εντάξει. Δεν υπάρχουν αρουραίοι στο διαμέρισμα. Δεν κοιμόμαστε πλέον στο πάτωμα. Δεν υπάρχει πλέον άγχος. Είμαστε καλά τώρα… Δεν χρειάζεται πλέον να τσεκάρουν τις ταυτότητές μας. Ξέρουν τα ονόματά μας…». 1_15 Άλλες ευρωπαϊκές ομάδες που βρίσκονται στο Μουντιάλ, η Γαλλία, η Πορτογαλία και η Ελβετία έχουν αξίσου ανάλογη εικόνα. Παιδιά μεταναστών αποτελούν το 78.3% των Τρικολόρ και είναι αυτοί που έχουν εκτοξεύσει την ομάδα, όταν το σύνολο των μεταναστών στη χώρα αγγίζει το 7%. Στην Ελβετία το ποσοστό είναι τεράστιο, αφού αγγίζει το 65.2%, όταν οι μετανάστες στη χώρα αποτελούν το 24%. Από την αγγλική ομάδα, τουλάχιστον εννέα από τους 23 παίκτες ήταν καραϊβικής ή αφρικανικής καταγωγής και το ποσοστό φτάνει στο 47.8%. Το 39.1% του ρόστερ των Γερμανών είναι παίκτες με άλλη καταγωγή, όπως και το 30.1% της Πορτογαλίας. Οι Ισπανοί ακολουθούν με 17.4%, ενώ ίδιο ποσοστό έχουν και οι Σουηδοί, ενώ το 13% του ρόστερ της Δανίας αποτελείται από παίκτες με διαφορετική καταγωγή. Μέχρι και στην Ισλανδία, χώρα 330.000 κατοίκων το 4% του ρόστερ αποτελείται από παιδιά μεταναστών! Συνολικά, οι 83 από τους 230 ποδοσφαιριστές των 10 ευρωπαϊκών ομάδων είναι μετανάστες. 2_6 Παρατηρώντας κανείς τις ευρωπαϊκές ομάδες, κάποιος θα πίστευε σε αυτή την πλευρά του Ατλαντικού Ωκεανού ζούμε σε μια ουτοπία χωρίς σύνορα. Όμως, μακριά από το γήπεδο ποδοσφαίρου, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες συγκεντρώθηκαν στη βελγική πρωτεύουσα, στις Βρυξέλλες, για να συζητήσουν το μεταναστευτικό, το θέμα που καίει, καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπαθεί να κρατήσει τους μετανάστες εκτός, ελπίζοντας να αποφύγει μια επανάληψη του 2015, όταν εκατοντάδες χιλιάδες αιτούντες άσυλο έφθασαν στις ακτές της Ευρώπης. Η Ιταλία, το σημείο εισόδου για χιλιάδες αφρικανικούς μετανάστες που διασχίζουν τη Μεσόγειο Θάλασσα σε υπερπλήρεις βάρκες, πιέζει άλλα ευρωπαϊκά έθνη να μοιραστούν το «βάρος». Η Ανγκελα Μέρκελ η Γερμανίδα καγκελάριος που είναι ένα είδος «μητέρας» στην ευρωπαϊκή οικογένεια, είναι υπό την πίεση της κυβέρνησής της να σταματήσει τις νέες αφίξεις. Μετά από εβδομάδες διπλωματικών εντάσεων σε Γερμανία, Ιταλία, Μάλτα, τα κράτη μέλη της ΕΕ κατέληξαν σε συμφωνία για τη δημιουργία ασφαλών κέντρων σε ένα ακόμη καθορισμένο σύνολο χωρών για την επεξεργασία των αιτήσεων ασύλου. Εάν οι διασωθέντες μετανάστες διαπιστώσουν ότι πληρούν τις προϋποθέσεις για άσυλο, θα επανεγκατασταθούν στις χώρες της ΕΕ που συμφωνούν να τις λάβουν… Πηγή: gazzetta.gr