Τώρα ναι, μπορεί να κοιμηθεί ήσυχος. Μετά από, σχεδόν, δέκα χρόνια, ο Ρομάν Αμπράμοβιτς γεύτηκε τη χαρά της κατάκτησης ενός Τσάμπιονς Λιγκ.
Τον έχουν κατηγορήσει για αλαζονεία. Δίκαια. Σε αρκετές περιπτώσεις έδωσε δικαιώματα. Τον έχουν κατηγορήσει για «σκιές» στις κινήσεις του και στους τραπεζικούς του λογαριασμούς. Το εάν έχουν βάση όλα αυτά θα το δείξει η δικαιοσύνη. Εξάλλου, έχει καθίσει, ήδη, στο εδώλιο.
Και εάν από το 2003 έως το 2007 έδειξε αξιοζήλευτη υπομονή και προσήλωση σε ένα σχέδιο, ίδιον της νοοτροπίας στο Νησί, τα τελευταία χρόνια μας έδειξε το άλλο του πρόσωπο. Ανυπομονησία, βιαστικές κινήσεις, αποφάσεις για μεταγραφές παικτών, αποδεσμεύσεις προπονητών.
Όλα αυτά για το κύπελλο, το οποίο σήκωσε το Σάββατο το βράδυ. Βγαίνοντας από το ξενοδοχείο Mandarin Oriental με κατεύθυνση το αεροδρόμιο του Μονάχου ήξερε ότι έχει μπροστά του ακόμη λίγες ώρες χαράς και έκστασης. Αυτές που ακολούθησαν στο Λονδίνο, μπροστά στον κόσμο της ομάδας. Μετά θα έρθει η στιγμή που πρέπει να αποφασίσει για το μέλλον του συλλόγου. Όπως το έχει κάνει τόσες φορές. Συνήθως με επιτυχία.
Κούπες, κούπες, κούπες
Κόντευε να του κολλήσει η …ρετσινιά του αποτυχημένου, αφού κυνηγούσε ένα συγκεκριμένο τρόπαιο, αλλά –ευτυχώς για τον ίδιο- ο Ντιντιέ Ντρογκμπά και η παρέα του είχαν άλλη άποψη. Ο Αμπράμοβιτς, ωστόσο, δεν είναι πρωτάρης στο να σηκώνει τρόπαια. Κατά μέσο όρο, το κάνει περισσότερες από μία φορά το χρόνο. Από τον Ιούνιο του 2003, σε εννέα χρόνια δηλαδή, έχει κατακτήσει 12 κούπες και ετοιμάζεται για τις επόμενες.
Θυμηθείτε: 3 πρωταθλήματα, 4 κύπελλα, 2 Λιγκ Καπ, 2 Community Shield και ένα Τσάμπιον Λιγκ.
Δείτε τις πρώτες στιγμές του Αμπράμοβιτς στο «Stamford Bridge» και τον πρώτο του αγώνα ως ιδιοκτήτης των «μπλε»:
