«Δέχτηκα χτυπήματα κάτω από τη μέση, αλλά…»

Στη διάθεση της Εθνικής έθεσε ξανά εαυτόν ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης, αν και δεν έκρυψε τη δυσαρέσκειά του για τους χειρισμούς των ανθρώπων της ομάδας μετά την περσινή αποχώρησή του. «Θεωρώ πως πήρα τη σωστή απόφαση.

Ο όλος χειρισμός εκ μέρους της Εθνικής ήταν χτύπημα κάτω από τη μέση, αλλά ακόμη και αυτό, που έχει μείνει ως τραύμα, μπορεί να επουλωθεί», τόνισε στο «ΒΗΜΑ». «Υπήρξα τελείως αυτοκαταστροφικός», παραδέχτηκε, ενώ δήλωσε θετικός σε ενδεχόμενη συνεργασία με Ομπράντοβιτς και Διαμαντίδη.

Αναλυτικά, ο σέντερ της Μακάμπι μίλησε για:

-το αν θέλει να αγωνιστεί με την Εθνική στο Προολυμπιακό Τουρνουά: «Έχω ξαναπεί ότι θέλω να παίξω στην Εθνική. Και αν με καλέσουν, εννοείται ότι θα εμφανιστώ, αρκεί να μην αντιμετωπίζω κάποιο πρόβλημα υγείας ή τραυματισμού. Η απόφασή μου να μην ακολουθήσω την Εθνική στο περυσινό Ευρωμπάσκετ της Λιθουανίας είχε να κάνει με καθαρά οικογενειακούς λόγους.

Δεν μπορούσα να εγκαταλείψω τον άνθρωπο που έχω δίπλα μου. Ακόμη και αν το έκανα, αν δηλαδή συνέχιζα με την ομάδα, θα ήταν μια πάρα πολύ δύσκολη απόφαση, που δεν θα με άφηνε σε ησυχία, γιατί θα είχα τον νου μου μήπως χτυπήσει το τηλέφωνο. Η γυναίκα μου με έχει βοηθήσει να είμαι ακόμη παίκτης, να είμαι αυτός που είμαι τώρα. Δεν θα μπορούσα να την παρατήσω γνωρίζοντας ότι έχει τόσο δύσκολη εγκυμοσύνη».

-το αν κρατά κακία στους ανθρώπους της Εθνικής: «Σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να βλάψω την Εθνική, ούτε να ξεχάσω από πού ξεκίνησα να μαθαίνω το μπάσκετ. Είμαι πάντα στη διάθεση της Εθνικής και σίγουρα μπορώ να προσπεράσω κάποια πράγματα, να τα κλειδώσω στο παρελθόν και να γυρίσω σελίδα.

Αυτό που πραγματικά με είχε πειράξει ήταν ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρθηκαν σε έναν άνθρωπο που σημαίνει πολλά για εμένα. Δεν ξέρω αν διαστρεβλώθηκαν οι δηλώσεις του, αλλά ο τρόπος με τον οποίο είχε μιλήσει ο κ. Βασιλακόπουλος για την αρραβωνιαστικιά μου ήταν αρκετά απαξιωτικός. Για εμένα ο όλος χειρισμός εκ μέρους της Εθνικής ήταν χτύπημα κάτω από τη μέση, αλλά ακόμη και αυτό, που έχει μείνει ως τραύμα, μπορεί να επουλωθεί, αυτή τη φορά όμως με ορθούς χειρισμούς…».

-την κριτική που δέχτηκε για την απόφαση: «Εκείνες τις ημέρες είχα διαβάσει πολλά σχόλια ανθρώπων που υποστήριζαν ότι δουλεύουν από το πρωί ως το βράδυ και δεν βλέπουν το παιδί τους ή τη σύζυγο τους. Σχόλια του τύπου “από την Εθνική Ελλάδος φεύγεις, αλλά αν σε καλέσει η Μακάμπι θα πας αμέσως στο Τελ Αβίβ”.

Δεκτά και σεβαστά όλα αυτά. Αγαπώ την Εθνική και το μπάσκετ, αλλά αν δεν είχα αυτόν τον άνθρωπο δίπλα μου δεν θα μιλούσαμε τώρα ούτε για Εθνική ούτε για μπάσκετ. Δόξα τω θεώ, έτυχε να βρεθεί στη ζωή μου και με έχει βοηθήσει ψυχολογικά και πνευματικά. Είναι πολύ σημαντικό πράγμα να γυρίζεις στο σπίτι σου και ο άνθρωπος σου να σε περιμένει με ένα ειλικρινές χαμόγελο και μια αγκαλιά.

Η γυναίκα μου πάντα με έβλεπε ως Σοφοκλή και ποτέ ως Σχορτσανίτη. Να φανταστείτε ότι δεν είχε ιδέα από μπάσκετ και τον πρώτο καιρό δεν ήξερε ούτε σε ποια ομάδα αγωνιζόμουν. Αν δεν είχα γνωρίσει την Ειρήνη δεν ξέρω ποια στροφή θα είχε πάρει η ζωή μου…».

-το αν υπήρξε αυτοκαταστροφικός στην καριέρα του: «Ο καθένας χειρίζεται κάποιες καταστάσεις με εντελώς διαφορετικούς τρόπους. Εγώ βρήκα τους χειρότερους και πιο λανθασμένους για να διαχειριστώ κάποια πράγματα. Έχω κάνει λάθη, στα οποία δεν ήμουν ο αποκλειστικός υπεύθυνος, αλλά τουλάχιστον είχα πάντα την ευθιξία να αναλάβω και τις ευθύνες.

Κάποιες περιόδους της καριέρας μου ήμουν τελείως αυτοκαταστροφικός, δεν ήξερα τι έπρεπε να κάνω, δεν είχα συνειδητοποιήσει τι ακριβώς σημαίνει να είσαι αθλητής. Έκανα πολλά μικρά λάθη, που όλα μαζί δημιουργούσαν μια κάκιστη εικόνα για τον εαυτό μου.

Εκείνη την εποχή, ναι, θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι στη ζυγαριά δεν έβαζα το μπάσκετ αλλά άλλα πράγματα. Στο ζήτημα της εγκυμοσύνης της γυναίκας μου όμως έπραξα κατά συνείδηση και θεωρώ ότι πήρα τη σωστή απόφαση».

-τις φήμες πως Ομπράντοβιτς και Ίβκοβιτς δεν ήθελαν να συνεργαστούν μαζί του και τη μεταγραφή στη Μακάμπι: «Εγώ δεν το βλέπω έτσι. Οταν μάλιστα συμφώνησα με τη Μακάμπι ένιωσα κάπως ανακουφισμένος, γιατί δεν χρειάστηκε να πάρω μια τόσο δύσκολη απόφαση, να τεθώ μπροστά σε ένα τέτοιο δίλημμα.

Όχι απαραιτήτως γιατί θα έπρεπε να επιλέξω μεταξύ των δύο, αλλά γιατί εκείνη τη στιγμή έκρινα ότι το καλύτερο σενάριο για εμένα ήταν να παίξω στο εξωτερικό. Θυμάμαι ότι είχα συζητήσει με τον Σπανούλη, με τον Ζήση και με άλλα παιδιά της Εθνικής και οι περισσότεροι με είχαν συμβουλέψει να δοκιμάσω την εμπειρία του εξωτερικού, ώστε να ηρεμήσω, να καθαρίσει το μυαλό μου και να δω πώς συμπεριφέρονται και άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες».

-τους προπονητές που τον έχουν βοηθήσει στην καριέρα του: «Αρκετοί με έχουν βοηθήσει. Από τον Παναγιώτη Γιαννάκη πήρα μαθήματα, που τώρα πιάνουν τόπο. Κάναμε πολλές συζητήσεις και προσπαθούσε να μου εξηγήσει ότι μόνο αν γίνεις ισχυρός άνθρωπος μέσα σου μπορείς να πρωταγωνιστήσεις και στο γήπεδο.

Στο κομμάτι του μπάσκετ, ο καθένας πρέπει να κάνει τη δουλειά του. Έτσι και ο προπονητής δεν μπορεί να κάνει ό,τι θέλει από τη στιγμή που είναι υπόλογος σε έναν πρόεδρο, σε έναν ιδιοκτήτη, στον κόσμο. Ασφαλώς με βοήθησε πολύ και ο κόουτς Μπλατ, ο οποίος με έκανε να ξαναπατήσω στα πόδια μου και να παίξω το μπάσκετ που μπορώ».

-το αν θα ήθελε να συνεργαστεί με Ομπράντοβιτς και Διαμαντίδη: «Ο Ομπράντοβιτς είναι μεγάλος προπονητής, με τον οποίο οι περισσότεροι αθλητές θα ήθελαν να δουλέψουν κάποια στιγμή στην καριέρα τους. Από την άλλη, όπως είπατε, στον Παναθηναϊκό αγωνίζεται και ο Διαμαντίδης, με τον οποίο έχουμε παίξει μαζί στον Ηρακλή και στην Εθνική. Με δημιουργό τον Μήτσο, ο Σοφοκλής ξεκινούσε πάντα με δέκα πόντους χάρη στις πάσες του. Ως εκεί. Τώρα είναι αντίπαλοι μου στο παρκέ».

-το αν του έχουν λείψει τα ντέρμπι Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού: «Τα παιχνίδια Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού είναι θρυλικά. Δεν γίνεται να υποστηρίξει ένας αθλητής ότι έχει βιώσει την ατμόσφαιρα ενός ντέρμπι σε πανευρωπαϊκό επίπεδο αν δεν έχει συμμετάσχει σε παιχνίδι των δύο ομάδων.

Θυμάμαι ότι η πρώτη εμπειρία μου από ντέρμπι Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού καταγράφηκε στην παρθενική χρονιά μου στον Ολυμπιακό. Είχαμε αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό στο Κύπελλο Ελλάδος με οπαδούς και από τις δύο πλευρές.

Είχαμε χάσει 30 πόντους, αλλά από ένα σημείο και έπειτα ο αγώνας πέρασε σε δεύτερη μοίρα, καθώς οι κερκίδες του ΣΕΦ μετατράπηκαν σε εμπόλεμη ζώνη. Το κακό είναι ότι εν έτει 2012 το θέμα της βίας έχει προχωρήσει στο επόμενο επίπεδο και από υβριστικές συμπεριφορές προς τους παίκτες και τις οικογένειές τους κινδυνεύει πλέον η σωματική τους ακεραιότητα. Πλέον οι χούλιγκαν χτυπούν στο ψαχνό, θέλουν να σε τραυματίσουν, να σου ανοίξουν το κεφάλι. Ε, αυτά τα αίσχη δεν μου έχουν λείψει…».