Παικταράδες με το νούμερο «11»

Η σημερινή ημέρα έχει μία ιδιαιτερότητα με την ημερομηνία, μια και έχουμε 11/11/2011. Διαβάστε το αφιέρωμα της «SD» με τα «11άρια» που άφησαν ιστορία σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Σίγουρα υπάρχουν και άλλοι με φοβερά επιτεύγματα φορώντας το νο11, όμως οι ποδοσφαιριστές για τους οποίους θα διαβάσετε παρακάτω έχουν συνδέσει το όνομά τους με αυτό το νούμερο πετυχαίνοντας απίστευτα πράγματα.

Θωμάς Μαύρος (ΑΕΚ)

«Ποιος, ποιος, ποιος, ο Μαύρος ο Θεός», ήταν το σύνθημα που δονούσε τη Νέα Φιλαδέλφεια, υμνώντας τον πρώτο σκόρερ των ελληνικών γηπέδων όλων των εποχών, όταν ο Θωμάς Μαύρος φόρτωνε με γκολ τα αντίπαλα δίχτυα. Ο άνθρωπος με το 11 στην πλάτη του «Δικεφάλου» κατέκτησε δύο πρωταθλήματα, δύο Κύπελλα (νταμπλ το 1978) με την ΑΕΚ, ενώ αναδείχτηκε τέσσερις φορές πρώτος σκόρερ, τρεις με τη φανέλα των «κιτρινόμαυρων» και μία με την ομάδα του Πανιωνίου.

Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς (ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ)

Ο παίκτης σύμβολο των «ερυθρολεύκων» οδήγησε τον Ολυμπιακό σε 12 πρωταθλήματα σε 14 χρόνια. Αποτέλεσε τον παίκτη φόβητρο για όλους τους αντιπάλους και τον φυσικό ηγέτη της ομάδας από το 1996, όταν, παρά το γεγονός ότι και οι τρεις μεγάλοι ήθελαν να τον κάνουν δικό τους, με την παρέμβαση του Μπάγεβιτς -απέναντι στον οποίον είχε δεσμευτεί ο «Τζόλε»- πήρε τον δρόμο για το λιμάνι. Πανηγύρισε 5 φορές το νταμπλ και είναι ο πρώτος σκόρερ του Ολυμπιακού στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Ντέμης Νικολαΐδης (ΑΕΚ)

Θεωρήθηκε δικαίως ο φυσικός διάδοχος του Θωμά Μαύρου. Ο σύγχρονος ήρωας για τους οπαδούς της «Ένωσης», αφού διάλεξε να πάει στην αγαπημένη του ομάδα. Σημείωσε 123 τέρματα με τη φανέλα της ΑΕΚ, έπαιξε για μία σεζόν στην Ατλέτικο Μαδρίτης, αλλά μετά τη συμμετοχή του στην Εθνική που κατέκτησε το Euro 2004, ανέλαβε να ασχοληθεί διοικητικά με την ομάδας της καρδιάς του. Είναι ο πρώτος σκόρερ της «Ένωσης» στα Κύπελλα Ευρώπης με 26 τέρματα.

Σεμπαστιάν Λέτο (ΠΑΟ)

Ο πρώτος ξένος ποδοσφαιριστής που πήρε δύο συνεχόμενα νταμπλ με διαφορετικές ομάδες απειλεί φέτος όλα τα ρεκόρ με τα επιθετικά κατορθώματά του. Έχει προλάβει να σκοράρει σε επτά συνεχόμενες αγωνιστικές 10 τέρματα και απειλεί τα ρεκόρ στο σερί σκοραρίσματος. Πέρα από κάθε αμφιβολία, φέρνει σε πέρας την έμπνευση του Ζεσουάλντο Φερέιρα να τον περάσει στην κορυφή της επίθεσης και φαίνεται πως τα μέχρι τώρα κατορθώματά του δεν θα είναι τα μοναδικά. Τη σεζόν που αγωνίστηκε στον Ολυμπιακό φορούσε το νο23.

Γιάννης Βαλαώρας (ΛΑΡΙΣΑ)

Ο άνθρωπος που συνέδεσε το όνομά του με το νούμερο 11 της φανέλας της Λάρισας, ψηφίστηκε ως ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής των σαράντα ετών της ΑΕΛ από τους φίλους της ομάδας. Συνέδεσε το όνομά του με τη «χρυσή» ομάδα της δεκαετίας του 1980 που κατέκτησε το Κύπελλο το 1985 (σημείωσε το 4ο γκολ στο 4-1 κόντρα στον ΠΑΟΚ) και φυσικά με την κατάκτηση του τίτλου το 1988 με 27 συμμετοχές και 6 γκολ.

Ράιαν Γκιγκς (ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ ΓΙΟΥΝΑΪΤΕΝΤ)

Το μεγαλύτερο «11άρι» της σύγχρονης εποχής είναι πέρα από κάθε αμφιβολία ο Ράιαν Γκιγκς. Ο μεγάλος ηγέτης της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ένα αυθεντικό ταλέντο από τα σπάργανα της Μάντσεστερ Γ., αγωνίζεται ανελλιπώς από το 1991 στους «κόκκινους διαβόλους» και έχει κατακτήσει 12 πρωταθλήματα, 4 Κύπελλα, 2 Τσάμπιονς Λιγκ, ένα Διηπειρωτικό και ένα FIFA Cup (Παγκόσμιο Συλλόγων). Ο τρόπος που πηγαίνει με την μπάλα μετωπικά πάνω στους αντιπάλους τον καθιστά μοναδικό σαν παρουσία στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Εκτός απροόπτου θα φτάσει τα 900 ματς σε όλες τις διοργανώσεις με τη Γιουνάιτεντ φέτος.

Ολεγκ Μπλαχίν (ΝΤΙΝΑΜΟ ΚΙΕΒΟΥ)

Ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής που ανέδειξε ποτέ το ποδόσφαιρο της Σοβιετικής Ένωσης, ήταν ένα από τα πιο γνωστά «11άρια». Ο Μπλαχίν οδήγησε την Ντιναμό Κιέβου στην κατάκτηση δύο Κυπέλλων Κυπελλούχων, σκοράροντας μία φορά κόντρα στη Φερεντσβάρος και άλλη μία 11 χρόνια μετά κόντρα στην Ατλέτικο. Πήρε μία φορά τη Χρυσή Μπάλα, ενώ με τρία δικά του γκολ στα δύο παιχνίδια η ομάδα του πήρε και το Σούπερ Καπ από την Μπάγερν το 1975. Σημείωσε 211 στο πρωτάθλημα της Σοβιετικής Ένωσης και περισσότερα από 300 τέρματα σε επίσημα παιχνίδια.

Ρομπ Ρέζενμπρινκ (ΑΝΤΕΡΛΕΧΤ)

Εξαιρετικός αριστερός εξτρέμ, βασικό στέλεχος της Ολλανδίας στα Μουντιάλ του 1974 και του 1978. Στο δεύτερο, φορώντας το νούμερο 11, ήταν ίσως ο πιο δραματικός άνθρωπος του τελικού των «οράνιε» κόντρα στην Αργεντινή, αφού 30 δευτερόλεπτα πριν την εκπνοή της κανονικής διάρκειας είχε δοκάρι, χάνοντας την ευκαιρία να χαρίσει το Μουντιάλ στην ομάδα του σε ένα τουρνουά που σημείωσε 5 τέρματα. Πήρε δύο Κυπελλούχων με την Αντερλεχτ και πέρασε στην ιστορία ως ο άνθρωπος που στα πέναλτι έλεγε στους τερματοφύλακες πού θα στείλει την μπάλα.

Λουίτζι (Τζίτζι) Ρίβα (ΚΑΛΙΑΡΙ)

Ενας από τους πλέον χαρισματικούς σκόρερ του ιταλικού ποδοσφαίρου και τρεις φορές πρώτος σκόρερ του Καμπιονάτο, οδήγησε την εθνική Ιταλίας στην κατάκτηση του Euro το 1968, σημειώνοντας το πρώτο γκολ κόντρα στη Γιουγκοσλαβία και μέχρι τον τελικό του Μουντιάλ του 1970, χρονιά κατά την οποία οδήγησε την Κάλιαρι στην κατάκτηση του τίτλου στην Ιταλία. Η φανέλα του με το νούμερο 11 αποσύρθηκε το 2005 από την ομάδα της Σαρδηνίας προς τιμήν του. Ήταν στο προπονητικό τιμ της πρωταθλήτριας κόσμου «σκουάνρα ατζούρα» στο Μουντιάλ του 2006.

Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε (ΜΠΑΓΕΡΝ-ΙΝΤΕΡ)

Δύο φορές καλύτερος παίκτης της Ευρώπης, το 1980 και το 1981, φορούσε πάντοτε το νούμερο 11 στην πλάτη με την Μπάγερν, την Ιντερ αλλά και με την εθνική Γερμανίας, με την οποία κατέκτησε το Euro του 1980. Ηταν φιναλίστ στα Μουντιάλ του 1982 και του 1986. Τρεις φορές πρώτος σκόρερ στην Μπουντεσλίγκα, κατέκτησε δύο Πρωταθλητριών με την Μπάγερν, δύο πρωταθλήματα και δύο Κύπελλα. Σημείωσε 45 γκολ με τη φανέλα των «πάντσερ» σε 95 συμμετοχές. Ως επιθετικό τον εξέλιξε σε δεινό σκόρερ ο Παλ Τσερνάι.

Χόρχε Βαλντάνο (ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ)

Ο Χόρχε Βαλντάνο, κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986 με την Αργεντινή. Μπορεί να έπαιξε μόλις 23 παιχνίδια με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα με 7 γκολ, ωστόσο τα τέσσερα τα έβαλε στο Μουντιάλ του 1986, το ένα στον τελικό. Αγωνίστηκε και στη Ρεάλ, με την οποία κατέκτησε δύο Κύπελλα ΟΥΕΦΑ, αλλά και στις Σαραγόσα, Αλαβές.

Πηγή: sday.gr