Ο Παναθηναϊκός την περασμένη σεζόν έπαιζε ένα πολύ προβλέψιμο και αργό ποδόσφαιρο. Οι αδυναμίες του χτυπητές σε κάθε γραμμή και φυσικά ο έμπειρος Ζεσουάλντο Φερέιρα δεν ήταν δυνατό να μην το καταλάβει αμέσως.

Στις δύο πρώτες προπονήσεις που έγιναν στην Αυστρία το Σάββατο, ο Πορτογάλος τεχνικός από τη στιγμή που δεν έχουν αποκτηθεί γρήγοροι παίκτες (διότι στον άξονα το «τριφύλλι» ναι μεν έχει ποιότητα κι εμπειρία, λόγω Κατσουράνη, Καραγκούνη, αλλά όχι ταχύτητα), είναι υποχρεωμένος να δουλέψει πολύ με ό,τι υλικό έχει.

Το transition game, η μετάβαση από τη μία περιοχή στην άλλη είναι το στοίχημα του. «Οι παίκτες πρέπει όταν αμύνονται να έχουν στο μυαλό τους πως θα βγουν γρήγορα στην αντεπίθεση κι όταν επιτίθενται να γνωρίζουν αμέσως πως θα καλύψουν τα νώτα τους, όταν χάσουν τη μπάλα». Αυτό είναι το σκεπτικό του Φερέιρα γι’ αυτό χρησιμοποιεί πολλή μπάλα.

Το πρωί οι παίκτες δεν πήραν τα βουνά, δεν τους βγήκε το λάδι με γυμνάσια, δεν ήταν στρατιώτες κι όλα αυτά τα κλισέ που ακούγονταν τα προηγούμενα χρόνια στις προετοιμασίες. Ξεκίνησαν με πάσες, έχοντας συνεχή κίνηση για περίπου 20 λεπτά και για ακόμα 40 λεπτά χωρίστηκαν σε τέσσερις ομάδες κι έπαιζαν 6 εναντίον 6 διπλό στο μισό γήπεδο. Αυτό απαιτεί πολύ τρέξιμο, συνεχή πρέσινγκ, κάλυψη χώρου. Και κυρίως να επιτίθενται και να αμύνονται όλοι μαζί. Επιπλέον, το ευχαριστιούνται και οι ποδοσφαιριστές.

Οι αντιδράσεις Φερέιρα

Το απόγευμα το πρόγραμμα περιελάμβανε κατοχή της μπάλας. Το «κορόιδο» όπως το γνωρίζουν όλοι. Στη συνέχεια έπαιξαν διπλό με τον Πορτογάλο να σταματάει συνέχεια το παιχνίδι και να κάνει παρατηρήσεις στους παίκτες, για τον τρόπο που θέλει να λειτουργούν στο γήπεδο.

Ποτέ όμως υψώνοντας υπερβολικά τη φωνή του. Στην προπόνηση επικρατεί ηρεμία, οι «πράσινοι» δεν νιώθουν ότι έχουν κάποιον κέρβερο στο κεφάλι τους. Ο Φερέιρα έχει κερδίσει τον σεβασμό με τη νηφαλιότητα που τον διακρίνει, την εμπειρία και την σοφία του.

Ατάκες όπως αυτή του Τεν Κάτε στον Σιόντη, στο Ιρντνινγκ της Αυστρίας το καλοκαίρι του 2008 (σ.σ. «πας σαν ακέφαλο κοτόπουλο») δεν θα ακούσει κανείς από τον Φερέιρα. Αν θέλει να πει κάτι πιο εξειδικευμένο σε κάποιον παίκτη που συνήθως αφορά παρατήρηση για βελτίωση, το λέει σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες στο τέλος του προγράμματος, όπως συνέβη χθες με Νίνη, Βύντρα, Σιμάο, Καντέ, Μπουμσόνγκ.

  Όσογια τους συνεργάτες του, στο Κίτσμπουελ είναι μαζί του οι Ζοσέ Γκόμες, Νούνο Αλμέιδα, Ρουί Σίλβα, Γιάννης Βονόρτας. Οι δύο πρώτοι είναι οι πιο δραστήριοι, αυτοί που φωνάζουν περισσότερο κι έχουν πιο ενεργό ρόλο. Ο Ρούι Σίλβα έχει πολύ λιγότερες αρμοδιότητες στην προπόνηση (ο ρόλος του είναι η κατασκοπεία των αντιπάλων) και ο Βονόρτας αρχικά προσπαθεί να εμπεδώσει τη νοοτροπία του Φερέιρα για να την μεταφέρει στους παίκτες.
Πηγή: sport-fm