Σε λίγες ώρες από τώρα θα ξεκινήσει ο μεγάλος τελικός του Παγκοσμίου Κυπέλλου μεταξύ Ολλανδίας και Ισπανίας. Ένας ευρωπαϊκός τελικός, που παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον καθώς εκτός των άλλων θα είναι η όγδοη φορά που θα έχουμε δυο ευρωπαϊκές ομάδες σε τελικό!

Το 1934 -δηλαδή στη δεύτερη διοργάνωση Παγκοσμίου Κυπέλλου- Ιταλία και Τσεχοσλοβακία διασταυρώθηκαν με την οικοδέσποινα «σκουάντρα ατζούρα» να κατακτά το τρόπαιο με σκορ 2-1 στην παράταση.

Τέσσερα χρόνια αργότερα οι Ιταλοί επανέλαβαν το θρίαμβό τους αυτή τη φορά με έναν άλλο ευρωπαίο αντίπαλο, την Ουγγαρία την οποία και συνέτριψαν με 4-2.

Στη μεταπολεμική μουντιαλική ιστορία, και πιο συγκεκριμένα το 1954 συναντάμε την 3η διασταύρωση ευρωπαϊκών ομάδων σε τελικό. Τότε η Δυτική Γερμανία κατάφερε να επικρατήσει της πανίσχυρης Ουγγαρίας με 3-2.

Η μοναδική κατάκτηση του τροπαίου από την Εθνική Αγγλίας πραγματοποιήθηκε στην 4η κατά σειρά ευρωπαϊκή μονομαχία σε μεγάλο τελικό, όταν τα «λιοντάρια» νίκησαν στην παράταση τους Δυτικογερμανούς με 4-2.

Οκτώ χρόνια αργότερα, η μια εκ των δύο σημερινών μονομάχων, Ολλανδία, αντιμετώπισε την οικοδέσποινα Δυτική Γερμανία στον τελικό του Γερμανικού Μουντιάλ, και ηττήθηκε με 2-1 αν και οι «οράνιε» προηγήθηκαν με 1-0 από το 1ο λεπτό του αγώνα.

Το 1982 η μεγάλη ομάδα της Ιταλίας με τον Πάολο Ρόσι στην κορυφή της επίθεσης νίκησε στην Ισπανία τους Γερμανούς με 3-1 και κατέκτησε το 3ο Παγκόσμιο Κύπελλο της ιστορίας της.

Για να φτάσουμε στην 7η και τελευταία (πριν τη φετινή) μεγάλη ευρωπαϊκή τιτανομαχία, μεταξύ της Γαλλίας του Ζιντάν και της Ιταλίας του Καναβάρο στο Βερολίνο το 2006. Τελικά, οι Ιταλοί επικράτησαν στα πέναλτι των Γάλλων και έγραψαν μια ακόμη χρυσή σελίδα στην ιστορία του ποδοσφαίρου τους.

Τα… γεωγραφικά συμπεράσματα

Αυτές ήταν και οι 7 αναμετρήσεις μεταξύ ευρωπαϊκών ομάδων σε τελικό Μουντιάλ, από τις οποίες μπορούμε να εξάγουμε μερικά συμπεράσματα από… πληθυσμιακή και γεωγραφική σκοπιά.

Κατ’ αρχήν, όσον αφορά τον πληθυσμό των χωρών που έχουν συμμετάσχει στους 7 παραπάνω τελικούς προκύπτει πως στο 71% των περιπτώσεων (5 στις 7) νικήτρια χώρα αναδεικνυόταν εκείνη με το μεγαλύτερο πληθυσμό. Αν αυτό το ανάγουμε στα σημερινά δεδομένα, η Ισπανία αποκτά προβάδισμα σε σχέση με τους Ολλανδούς.

Όσο για την έκταση μιας χώρας, λογικό προβάδισμα αποκτούν οι χώρες με μεγαλύτερη έκταση. Πιο συγκεκριμένα, και πάλι το 71% (5 στα 7) των τροπαίων κατέληξε στις χώρες με μεγαλύτερη έκταση. Εξαίρεση στον κανόνα αποτέλεσαν οι αναμετρήσεις: Αγγλία-Δυτική Γερμανία το 1966 και Γαλλία-Ιταλία το 2006. Ένας ακόμη παράγοντας που δίνει (εντελώς) θεωρητικό προβάδισμα στους Ισπανούς.

Ένα άλλο στοιχείο που παρουσιάζει ενδιαφέρον είναι η… θαλάσσια πρόσβαση της εκάστοτε χώρας! Και στους 7 τελικούς νικήτρια αναδείχθηκε η Εθνική ομάδα, της οποίας η χώρα βρέχεται από θάλασσα. Στην περίπτωση που και οι δύο φιναλίστ είχαν θαλάσσια πρόσβαση, νικήτρια αναδείχθηκε 2 φορές χώρα που βρέχεται από της Βόρεια Θάλασσα και 2 χώρα της Μεσογείου. Όλα αυτά, αποκτούν νόημα αν σκεφτεί κανείς πως Ολλανδία και Ισπανία είναι 2 παραθαλάσσιες χώρες, και ενώ η Ισπανία είναι Μεσογειακή, η Ολλανδία βρέχεται από τη Μεσόγειο!

Και τώρα το σημαντικότερο! Με ποσοστό 100% (7 στους 7) οι τελικοί καταλήγουν σε χώρα που βρίσκεται πιο δυτικά από την αντίπαλό της! Πάλι λοιπόν, τα στοιχεία ευνοούν την Ισπανία έναντι της πιο… ανατολικής Ολλανδίας.

Ίσως βέβαια όλα τα παραπάνω να φαντάζουν ασήμαντα για το ποδόσφαιρο, και αν μη τι άλλο εκείνο που στο τέλος μετράει είναι η αγωνιστικότητα και η θέληση των ποδοσφαιριστών των δύο ομάδων. Όταν όμως ένα χταπόδι(!), ξεσηκώνει τον κόσμο με τις… προβλέψεις του, γιατί να μην ερευνούμε πιο διεξοδικά το ποδόσφαιρο από όλες τις οπτικές του γωνίες;

Πηγή: gazzetta.gr