Ο Ντέμης Νικολαΐδης συνηθίζει να αναφέρεται μέσω των social media σε διάφορα θέματα που αφορούν την καριέρα του ως ποδοσφαιριστής και το ίδιο έκανε και τώρα, εξηγώντας γιατί αποφάσισε να σταματήσει στα 30 του χρόνια και τονίζοντας πως αν γυρνούσε τον χρόνο πίσω θα έκανε το ίδιο.

Ο Ντέμης έβαλε τέλος στην καριέρα του το καλοκαίρι του 2004 όντας 30 ετών και ανέλαβε, έχοντας την υποστήριξη επιχειρηματιών, τη διοίκηση της ΑΕΚ, με τον ίδιο να αναφέρεται τώρα σε εκείνη την περίοδο και το πώς και γιατί αποφάσισε να κρεμάσει τα παπούτσια.

«Γιατί έκοψα την μπάλα στα 30; Είχα πάει καλοκαίρι 2003 στην Ατλέτικο, για πρώτη φορά στη ζωή μου ήμουν 100% συγκεντρωμένος στο ποδόσφαιρο, περνούσα υπέροχα. Δεν σκεφτόμουν καθόλου την Ελλάδα, δεν σκεφτόμουν τίποτα έξω από το ποδόσφαιρο, πράγμα που έκανα όσο ήμουν στην ΑΕΚ», είπε αρχικά ο Νικολαΐδης και συνέχισε.

«Ένα τρίμηνο μού κράτησε αυτό με το καθαρό μυαλό, ήμουν στην καλύτερη κατάσταση στην προπόνηση. Τέλη Οκτωβρίου θυμάμαι υπήρχε ένα μας ΑΕΚ – Ολυμπιακός. Η ΑΕΚ ήταν γηπεδούχος κι έπαιζε στη Νέα Σμύρνη κι έγιναν κάποια επεισόδια, προβλήματα. Ο Μπάγεβιτς ήταν στην ΑΕΚ, ο κόσμος δεν τον δέχθηκε ποτέ ως προπονητή, οπότε υπήρχαν φασαρίες.

Θυμάμαι να μιλάω με ένα φίλο μου στο τηλέφωνο και για πρώτη φορά να σκέφτομαι τι άφησα πίσω μου. Μετά συνεχίστηκαν τα οικονομικά προβλήματα στην ΑΕΚ, άκουγα, άρχιζα να μαθαίνω. Από τον Δεκέμβριο άρχισα να ασχολούμαι με το πώς θα γίνει να σώσουμε την ΑΕΚ.

Τον Ιανουάριο με φώναξε η Ατλέτικο να κάνουμε ανανέωση για έναν χρόνο κι εκεί είχα πάρει ήδη την απόφαση κι είπα στον πρόεδρο θα σταματήσω το καλοκαίρι στο Euro γιατί θέλω να αναλάβω την ΑΕΚ, να τη σώσουμε, έχει πολλά προβλήματα.

Δεν θυμάμαι πολλά παραπάνω. Θυμάμαι ότι δεν είχα δυσκολευτεί να πάρω την απόφαση αν κι ήμουν στο ιδανικό περιβάλλον για να παίζω ποδόσφαιρο, αλλά από τον Ιανουάριο του 2004 είχα αποφασίσει να σταματήσω. Θα έπαιρνα την ίδια απόφαση αν γύρισα τον χρόνο πίσω. Νομίζω ότι έκανα το σωστό εκείνη τη στιγμή.

Πάντα ήθελα να σταματήσω μικρός, να είμαι στην καλύτερή μου φόρμα όταν σταματήσω, να μην με δει ο κόσμος σε χαμηλότερο επίπεδο. Εντάξει, δεν είχα στο κεφάλι μου 30 και 30,5 χρονών, είχα 33. Αλλά αν γυρνούσα πίσω θα έκανα το ίδιο. Θα το έκανα διαφορετικά βέβαια, γιατί είμαι πιο ώριμος τώρα, αλλά θα έκανα το ίδιο».