Το κουβάρι της επίθεσης με βιτριόλι κατά της 34χρονης Ιωάννας στην Καλλιθέα προσπαθούν να ξετυλίξουν οι Αρχές.
Τα ερωτήματα ωστόσο παραμένουν πολλά. Στο σπίτι της 35χρονης που έχει συλληφθεί και κατηγορείται για την επίθεση βρέθηκαν τα ρούχα που φέρεται να φορούσε εκείνο το πρωί, η περούκα με την οποία φέρεται να είχε καλύψει τα μαλλιά της αλλά και η τηλεκάρτα που χρησιμοποιήθηκε για να καλέσει ταξί.
Εάν η συλληφθείσα αποδειχθεί πως είναι αυτή η οποία διέπραξε την επίθεση γιατί κράτησε τα πειστήρια του εγκλήματος στο σπίτι της;
Γράφει η Σταυρούλα Πεταλιού
Απαντήσεις σε ερωτήματα τα οποία απασχολούν σχεδόν τους πάντες δίνει μιλώντας στο newsbeast.gr η διδάκτωρ του τμήματος Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Πανεπιστημίου Αθηνών και τακτική επιστημονική συνεργάτιδα του Κέντρου Μελέτης του Εγκλήματος, Αγγελική Καρδαρά.
«Τα άτομα που σχεδιάζουν προσεκτικά την εγκληματική τους δράση, οι χαρακτηριζόμενοι ”organized offenders” οργανώνουν το έγκλημα τους καιρό πριν ώστε να έχουν σίγουρη επιτυχία, ενώ έχουν σχεδόν πάντα ένα εναλλακτικό σχέδιο προκειμένου να φύγουν από τον τόπο του εγκλήματος χωρίς να γίνουν αντιληπτοί και να διαφύγουν τη σύλληψη. Ειδικότερα σχεδιάζουν με μεγάλη λεπτομέρεια το έγκλημα ή τα εγκλήματά τους. Συχνά μάλιστα παρακολουθούν τo θύμα για μεγάλο διάστημα ενώ επιθεωρούν καλά το μέρος και την περιοχή στην οποία σχεδιάζουν να παγιδεύσουν το θύμα τους ώστε να εξοικειωθούν με τα κατατόπια και να διασφαλίζουν τη διαφυγή τους» επισημαίνει η Αγγελική Καρδαρά.
Και συμπληρώνει: «Μετά τη διάπραξη του εγκλήματος καταστρέφουν κάθε ίχνος που έχουν αφήσει ενώ στη διεθνή βιβλιογραφία καταγράφονται και ακραίες περιπτώσεις εξαφάνισης όλων των ενοχοποιητικών σε βάρος τους στοιχείων».
Αναφερόμενη στην περίπτωση της επίθεσης με βιτριόλι στην Καλλιθέα η διδάκτωρ του τμήματος Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Πανεπιστημίου Αθηνών και τακτική επιστημονική συνεργάτιδα του Κέντρου Μελέτης του Εγκλήματος, διευκρινίζει: «Εδώ διαπιστώνεται ένα παράδοξο, εάν ασφαλώς αποδειχθεί ότι έτσι έγιναν τα πράγματα και δημιουργείται το ερώτημα ”γιατί η φερόμενη ως δράστις να κρατήσει τα ενοχοποιητικά στοιχεία”.
Ωστόσο θεωρώ ότι κάθε ερώτημα μπορεί να έχει την απάντησή του και οφείλουμε να αναμένουμε τις εξελίξεις. Ως προς τις εικασίες που θα μπορούσαμε να κάνουμε είναι οι εξής. Να πρόκειται για απερισκεψία της φερόμενης ως δράστιδος ή να πηγάζει από την πεποίθηση που ενδεχομένως κάθε δράστης μπορεί να έχει, ότι έχει διαπράξει το τέλειο έγκλημα και ότι δεν θα συλληφθεί».
«Όσον αφορά την εκδοχή ότι μπορεί να φυλά ως ενθύμια, ”τρόπαια” της εγκληματικής ενέργειας κάποια στοιχεία που σχετίζονται άμεσα με το έγκλημα, αυτό το συναντάμε κυρίως σε υποθέσεις ατόμων που έχουν διαπράξει κατ΄εξακολούθηση ανθρωποκτονίες (serial killers) και βιασμούς» τονίζει η Αγγελική Καρδαρά.
Και εξηγεί: «Σαφώς σε μία υπόθεση που υπάρχει εμμονή του δράστη με το θύμα δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να μην καταστραφούν στοιχεία της επίθεσης τα οποία έχουν άμεση σχέση με το πέρασμα στην εγκληματική πράξη, αλλά ας αναμένουμε τις εξελίξεις».
«Η εν λόγω υπόθεση αναμφίβολα έχει ένα τεράστιο ενδιαφέρον εγκληματολογικό, νομικό και κοινωνικό, καθώς επίσης διέπεται από πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που ενδεχομένως τα συναντάμε για πρώτη φορά σε επίθεση με οξύ» αναφέρει κλείνοντας η Αγγελική Καρδάρα.
