Μια ιστορία βγαλμένη από κατασκοπευτικό θρίλερ αποκαλύφθηκε χθες με πρωταγωνίστρια την «Μαρία Τσάλλα» με το μαγαζί με είδη πλεξίματος και κεντήματος, στην οδό Αρριανού στο Παγκράτι, η οποία ήταν τελικά η Ρωσίδα κατάσκοπος «Irina A. S.». Η 33χρονη γυναίκα είναι μια από τις «illegals» που ίχνη τους έχουν εντοπιστεί και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και κινούνταν στην Ελλάδα με το όνομα βρέφους που είχε πεθάνει το 1991.
Η κ. Μαίρη Μπόση, καθηγήτρια Διεθνούς Ασφάλειας στο Πανεπιστήμιο Πειραιά μίλησε στην εκπομπή «Συνδέσεις» της ΕΡΤ και εξήγησε ότι η κατασκοπεία είναι αρχαιότατη τακτική και πρακτική μεταξύ κρατών, πάντα στο όνομα της ασφάλειας, δεν έχει σταματήσει ποτέ αλλά τα τελευταία χρόνια όμως έχει εμπλουτιστεί λόγω της τεχνολογίας. «Όμως οι μυστικές υπηρεσίες χρησιμοποιούν, όπως και στο παρελθόν, τον ανθρώπινο παράγοντα, άμεση επαφή με το κράτος, τις υπηρεσίες που τους ενδιαφέρει. Η αμεσότητα δηλαδή των επαφών και της παρακολούθησης παραμένει ενεργή μέσω, συνήθως μέσω των πρεσβειών, των προξενείων. Οι σχέσεις που αναδεικνύουν τα άτομα τα οποία ζούνε σε μια χώρα και βέβαια αυτό το μαθαίνουμε στο τέλος από τις συλλήψεις είναι πάνω κάτω μια συνηθισμένη πρακτική» λέει μεταξύ άλλων και συνεχίζει:
«Το κάθε κράτος κάνει ό, τι είναι δυνατόν για να ανιχνεύσει, να καταλάβει, να προλάβει να αντιστρέψει πράξεις ενός άλλου κράτους που θεωρεί ότι πιθανόν του δημιουργήσει προβλήματα. Αυτά συμβαίνουν, συνέβαιναν πάντα και θα συνεχίσουν. Όμως εδώ θέλω να δούμε λίγο το θέμα, γυναίκα και κατασκοπεία. Πρέπει να πω ότι σε όλη την βιβλιογραφία και αρθρογραφία αυτής της κατηγορίας καταγράφεται ότι είναι ευκολότερη η διείσδυση γυναικών στην τοπική κοινωνία. Είναι ευκολότερη η ενσωμάτωση στον κοινωνικό ιστό, όπως και η απόκρυψη της πραγματικότητας, καθώς ευκολότερα οι γυναίκες γίνονται αποδεκτές σε ένα κοινωνικό περιβάλλον. Το ίδιο ισχύει και για οικογένειες. Τώρα, όσον αφορά τους illegals, τους παράνομους, όπως μας είπατε, καμιά πρωτοτυπία καθώς στον Ψυχρό Πόλεμο ήταν ο τρόπος που διείσδυσε η μια χώρα στην άλλη. Τα παραδείγματα είναι πάρα πολλά και τότε συνήθως μεταξύ των τότε μεγάλων δυνάμεων, Ηνωμένες Πολιτείες και Σοβιετική Ένωση».
«Εκπαιδεύονται για 5 – 10 χρόνια και χρονικός ορίζοντας της επίτευξης του στόχου τους μπορεί να είναι 25 χρόνια»
Ο κ. Αλέξανδρος Νίκλαν, σύμβουλος θεμάτων ασφαλείας μίλησε επίσης στην ΕΡΤ για τους illegals και την εκπαίδευσή τους. «Ο ανθρώπινος παράγοντας σε συνδυασμό με την ψηφιακή πληροφόρηση είναι αλληλοσυμπληρούμενα και αλληλοεξαρτώμενα σε πολλές περιπτώσεις. Πάντα όμως, εφόσον μιλάμε για τον ανθρώπινο παράγοντα, υπάρχει μια δυνατότητα η οποία προσδιορίζεται από την ικανότητα του κάθε ανθρώπου να διεισδύσει μέσα στα κοινωνικά στρώματα και να μπορέσει να λειτουργήσει, είτε ως δούρειος ίππος, είτε ως αναγνωριστικό στοιχείο σε κάποιες καταστάσεις και σε κάποιες υπηρεσίες ή εν πάσει περιπτώσει να δημιουργήσει και κάποιο κλίμα σε κάποιες αντίστοιχες συνθήκες. Εδώ μπορώ να φέρω ένα παράδειγμα το οποίο δεν έχει να κάνει με το συγκεκριμένο, αλλά μπορούμε να φέρουμε ένα παράδειγμα, ας πούμε, της πορτοκαλί επανάστασης στην Ουκρανία. Θα πρέπει να έχουμε πάντα υπόψη μας ότι οι άνθρωποι οι οποίοι κινούνται σε αυτά τα πλαίσια ως κατάσκοποι, ως illegals, έχουν πολύ μεγάλο χρονικό ορίζοντα. Δεν είναι δηλαδή κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι θα λειτουργήσουν σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Εκπαιδεύονται για 5 – 10 χρόνια και χρονικός ορίζοντας της επίτευξης του στόχου τους μπορεί να είναι 25 χρόνια.
Όσο για τη χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς τους λέει:
«Υπάρχουν κάποια βασικά στοιχεία που αναγνωρίζουν στην προσωπικότητα του ανθρώπου και τα αναπτύσσουνε. Κοιτάνε δηλαδή αν θα είναι κάποιος άνθρωπος οποίος θα μπορεί να είναι πιο “προσβάσιμος”, πιο κοινωνικός, πάντα όμως θέτοντας όρια ώστε να μπορέσει να διατηρήσει την προσωπικότητά του σε στεγανά. Ένα πολύ συγκεκριμένο παράδειγμα που μου έρχεται στο μυαλό αυτή τη στιγμή ήταν το 2017 η σύλληψη του συμβούλου του υπουργού Άμυνας στη Γαλλία, ο οποίος είχε καταφέρει και είχε διεισδύσει στα ανώτερα στρώματα, τον συνέλαβαν για ρωσική κατασκοπία ή η πρόσφατη σύλληψη, τον Ιούνιο ή Ιούλιο του περσινού έτους του Ρώσου κατασκόπου που προσπάθησε να διεισδύσει στη Μόσχα, υπάλληλο στο Δικαστήριο της Χάγης».
Για την Μ.Τ.
«Η αναγνώριση της συγκεκριμένης γυναίκας προέκυψε από μία σύλληψη άλλης πράκτορα, όπου άρχισε και εξελισσόταν κουβάρι και για λόγους δικούς τους οι Ρώσοι την ανακάλεσαν πίσω. Εμείς είτε από κάποια πληροφόρηση είτε από επιχείρηση ανακαλύψαμε το θέμα και δόθηκε στη δημοσιότητα έτσι ώστε να παίξουμε λίγο το κυνήγι της αλεπούς, μπας και δημοσιευθεί κάτι παραπάνω ώστε να αναπτυχθούν κάποιες περαιτέρω πληροφορίες. Είναι ένας κόσμος πίσω από το παραβάν που έχει πολλά πράγματα τα οποία δεν θα τα μάθουμε ποτέ και ίσως και καλό δεν θα τα μάθουμε, γιατί ίσως να μην έχουμε καταφέρει να τα αξιοποιήσουμε εμείς να τα αξιολογήσουμε.
Είναι κάτι παλιό, το οποίο συμβαίνει συνεχώς. Το μόνο που έχει αλλάξει, τουλάχιστον σύμφωνα με τις τελευταίες εκθέσεις από την Αμερικανική Υπηρεσία Πληροφοριών, είναι ότι το δόγμα της Ρωσίας δεν είναι τόσο το να κερδίσει τα μυστικά όσο το να επηρεάσει και να δημιουργήσει αντίκτυπο στις κατά τόπους κοινωνίες, ώστε σε βάθος χρόνου να προκαλέσει ίσως και ακόμη και αποσταθεροποίηση κυβερνήσεων».